All Chapters of The Unforgettable Night With You: Chapter 1 - Chapter 10

"HELL NO!" tila pinagbagsakan ng langit at lupa si Clement ng marinig ang sinabi ng kanyang ama. 'That's bullshit!' "You can't do anything about it and my desicion is final!" marahas na wika pa ng kanyang ama. Clement turn his back and walked away. 'He's totally crazy! Just for fucking money he wanted me to get married?!' He drove his car and go somewhere else, he don't know where to go actually. Hanggang sa napatigil siya sa harap ng isang bar, a plain and ordinary bar. Kataka-taka lang ang lugar na pinagtatayuan ng naturang bar na 'yon, dahil nakatayo ito sa liblib na lugar. Bagamat ganoon ay halatang dinarayo ito ng mga tao, dahil sa dami ng mga sasakyang nakaparada sa harap nito. Patay bukas ang ilaw sa loob. Pinaghalong amoy ng usok ng sigarilyo at alak ang bumungad sa kanya. Maingay sa loob at ang daming taong nag-iinom. Agaw pansin ang maliit na entablado sa harapan. Naupo lang siya sa bakanteng upuan sa bandang likuran. May lumapit sa kanyang lala

"P**a. Nakakahiya yun ah," ani Clement sa sarili. Matapos niyang magbihis ay lumabas na siya agad. Ang lola niya na lang ang naabutan niya sa sala."Halika na Clement sumama ka sa'min ng lolo mo," "Saan po kayo pupunta La?" "Basta sumama ka na lang apo. Naghihintay na ang Lolo mo sa labas." Wala na siyang nagawa ng hinila na siya ng lola niya palabas.May kalayuan din ang nilakad nila bago sila lumiko sa maliit na bahay sa gitna ng bukid. "Bilisan mo apo. Makikikain tayo." Napangiwi siya ng marinig ang sinabi ng Lola niya. "Mabel," tawag ng Lola niya doon sa babaeng nasa bungad."Ay nandito na pala kayo Ate Zeny. Nagkakasayahan na sila sa likod." Iginaya sila ni Mabel sa likod bahay nito.Maraming tao sa likod bahay nito. May mga kumakanta sa videoke, may mga nag-iinuman sa gilid at may mga kumakain din.Naupo sila sa bakanteng upuan. Medyo nahihiya si Clement dahil pinagtitinginan siya lahat ng tao doon. Inabutan na lang siya ng kanyang lola n

Dahan-dahan siyang bumaba sa sasakyan para hindi magising ang ibang kasama."Ano po?!" narinig niya pa ang boses ni Mathilde mula sa loob ng bahay ng Lola't Lolo niya nang makalapit na siya sa pinto."Hindi ba nasabi sa'yo ng magulang mo?" This time boses naman ng Lolo niya ang narinig niya."Hindi po, Tatay V."Pumasok na si Clement sa pinto at naabutang nakaupo si Mathilde at Anthony sa maliit na sofa. Nakaupo naman ang Lola niya sa bangko sa gilid at nakatayo sa likod nito ang Lolo niya."Sir Clement intayin niyo--" naputol ang sasabihin ni Mathilde ng magsalita ang Lola niya."Apo!" masiglang sabi nito at lumapit sa kanya para yakapin siya.Naguguluhang nagpalipat-lipat ng tingin si Anthony sa kanila. "Apo niyo po si Clement?""Oo. Anak namin ang Mom niya, si Vannie," nakangiting sagot ng Lola niya. "Kilala niyo pala ang apo ko, Matmat?" baling nito kay Mathilde."Magkaibigan po kami at sa kanya po ako nagtatrabaho sa Maynila, secretary niya po ako

Matapos ng maikling usapan nila ni Fauvine ay agad na itong bumalik sa kusina para tulungang magluto si Xryz habang naiwan siyang nakaupo sa buhangin. Isang malaking palaisipan kay Clement kung paanong nga ba napunta si Fauvine sa bar na 'yon. Lumipas ang buong araw nila sa kubo ay bumabagabag parin sa isipan niya kung ano nga ba ang dahilan at nandoon si Fauvine. ---Nang makabalik sila sa Casa Lavar ay nagkanya-kanya muna sila. Dumiretso si Fauvine sa silid nito. Nasa kalagitnaan siya ng pagsusuklay ng buhok ng may kumatok sa pinto ng kwarto. "Pasok, bukas yan" Bumukas ang pinto at iniluwa nito si Mathilde na nakaayos na. "Gusto mo na bang malaman yung result ng pt mo?" seryosong tanong nito sa kanya. "Oo nga pala anong resulta? B-buntis ba ko?" agarang tanong niya dito. Tango lang ang sinagot sa kanya ni Mathilde. 'Oh shit! Hindi pwede ito!' "Kagaya ng sinabi mo kanina hindi natin pag-uusapan 'yan, pero kailangan mong magpacheck-

"Tinititigan kita. Ang ganda mo kasi," agarang sagot niya dito. "Naghahanap din nga pala ako ng snack para sa mga bata." Lumayo na siya dito matapos ng huli niyang sinabi. "Snack ba? Meron diyan sa kulay pink na ref na chocolate cake. Paborito ni Faustine at Gray ang cakes kaya iyon na lang ang ipakain mo sa kanila," sabi pa ni Fauvine na hindi siya nilingon. "Masarap ba yung iniinom mo?" tanong niya habang kumukuha ng cake sa ref. "Mukhang sarap na sarap ka kasi." "Bakit nga pala ikaw ang kumuha ng snacks? Pwede mo namang iutos yan ah," paglilihis ni Fauvine sa usapan. Hindi niya pinansin ang tanong ni Fauvine at nagdiretso sa lamesa kung saan ito nakaupo, inilapag niya doon ang cake at sinimulan niyang magslice para sa tatlong bata. Ramdam niya namang pinapanood lang siya ni Fauvine. "Anak mo pala yung dalawang bata?" "Yeah," sagot sa kanya ni Fauvine at muling uminom. "Legally adopted ko sila. Apat na taon na si Faustine noong natagpuan naming umiiyak