All Chapters of Marrying the Devilish CEO: Chapter 81 - Chapter 90

#MTDC39: Chance Pt.2 “Wala pa ba kayong plano?” muling tanong ni Tita Margie na mas lalong nagpainit ng mukha ko.I know such question is normal for a normal married couple. Pero iba ang dating no’n sa akin! We are not normal! If it wasn’t because of my wavered decision, siguro ay tinakasan ko na si Wesley ngayon at tangay-tangay ang anak ko. That four letter word wasn’t present in our relationship. So answering her question is as difficult as the million dollar question.“Wala pa?” she continued, unbothered with the awkward atmosphere that surfaced after her continuous question.“Wala pa po, Tita.” Saka lang ako nag-angat ng tingin nang si Wesley na ang sumagot. I sighed in relief because of that. Pero kung akala ko ay tapos na ang mga tanong niya ay nagkakamali ako.“Oh? Bakit? Lumalaki na ang anak niyo. Based on my personal experience, it is much better ku

#MTDC40: Protective Pt.2   I made sure to enjoy this day. Bukas kasi ay wala na kaming gagawin. Sa tanghali ay tutulak na kami pauwi. Dalawang isla na ang napuntahan namin at ngayon ay nandito na kami sa pangatlo at panghuling isla. Unlike the first two island, this is way bigger and more beautiful. Mas marami rin ang mga turistang narito kumpara sa mga naunang isla na napuntahan namin. Alas kwartro na ng hapon at hindi na gaanong mainit ang sikat ng araw kaya naisipan ko na magtampisaw sa tubig. Wesley’s with Melody. Kanina pa kasi turo nang turo ang bata doon sa mga naka-display na paninda ng mga taga rito kaya sinamahan niya muna ito. Hinubad ko ang suot na beach dress kaya ang natira na lang ay ang kulay itim kong two piece. Though I already have a child, I’m confident na kaya pang makipagsabayan ng katawan ko sa mga kababaihan na narito. I, then, walk my way to the water. Sa sobrang linaw ng tubig ay

#MTDC41: Decision Pt.2 Alam ko naman na walang mali sa ginawa ko. Pero hindi ko maintindihan kung bakit nakokonsensya ako habang pinagmamasdan si Wesley na nauuna nang maglakad pabalik sa hotel.He told me he’ll respect whatever will be my decision, right? Pero bakit pakiramdam ko, galit na naman siya sa akin ngayon?Bagsak ang mga balikat niya habang diretso lang ang lakad sa direksyon ng hotel. My throat  feels dry for an unknown reason. My feels heavy while watching his distance from. Kung kanina ay lumalayo ako para makawala sa mga titig niya at para makahinga, ngayon naman ay parang hindi ko na gusto ang distansya naming dalawa. Pakiramdam ko ay may nagawa akong mali na kailangan kong itama.“Wesley…” I called him, but I guess he didn’t heard me. He continued his pace without looking back at me.“Wesley!” I said in a louder voice, making sure that he would hear me.

#MTDC42: Home Pt.1 I woke up early and watched the sun rise from the glass window. Hindi ko mapigilang ngumiti habang inaalala ang nangyari kagabi.  I guess I made it. I made the right decision. I chose to stay and give Wesley one more chance for the sake of my daughter.I had been thinking about it over and over again for the past few days and I came to decide that I will choose my daughter’s happiness rather than my freedom. For the nth time, I chose my daughter over myself. Iyan naman siguro ang dapat gawin ng kagaya kong isang ina, hindi ba?And as for Wesley, I guess I should be opening up for him. After all, he’s still my legal husband. What he had said last night was right. Panahon na para kalimutan namin ang mga nangyari sa nakaraan at mas ituon na lang ang pansin sa kung ano ang nasa kasalukuyan at

#MTDC43: Falling Pt.1 Hindi ko na naisip noon na babalik pa sa pagiging payapa ang buhay ko. Sa dami ng gulo na dumaan sa buhay ko, akala ko wala na iyong katapusan. Akala ko wala na akong pag-asa pang sumaya. Pero ngayon, napatunayan ko na mayroon pa pala.“Hindi ba natin bibisitahin ang mama mo?”Mula sa screen ng laptop ay nag-angat ako ng tingin kay Wesley. Nasa katapat ko siyang sofa habang nagkakape. He’s looking at me, waiting for my response.“Maybe next week. Kailangan ko pang asikasuhin muna ang gallery. I’d been out for almost two weeks kaya kailangan kong personal na alamin ang kalagayan no’n.”Ibinalik ko ang tingin sa laptop ko at nagpatuloy sa pagbabasa ng mga emails. Kadalasan