Lahat ng Kabanata ng Still The One: Kabanata 21 - Kabanata 30

Dressed in a black dress and white heels, ready nakong umalis. Simpleng off shoulder black dress ang suot ko. May beads ito sa shoulder parts at may naka attached na belt sa waist part. Tinernuhan ko nang dirty white heels na hindi ganon kataas. Inilagay ko sa likod ang nakalugay at kinulot na buhok ko. Yung dulo lang ang bahagya kong kinulot. There, I'm done. Kinuha ko ang purse ko na naglalaman ng essentials ko. Cellphone, tissue, wallet at others. Lumabas ako ng kwarto ko at naabutan si Mommy at Daddy na mukhang may pinag uusapang seryoso pero napaangat ang tingin sakin. Napatayo si Mommy at lumapit saken. "Wow, anak. You look great even in that simple dress" she said and gently pats my cheeks. "Umuwi ka before midnight, ha?" Napatawa naman ako sa sinabi nya. "Mom, don't worry. Bat may curfew padin ako?" Natatawang tanong ko. She smiled at me. "Sige, wala nang cur

Ramdam ko ang init ng palad nya habang papasok kami sa loob. Naabutan namin na nagkakainan na ang mga tao at nakita ko din si Reishell sa may table namin. Palinga linga sya, hinahanap siguro kami. "Hey" Jerwin said kaya napalingon sila samin. Reishell stood up and went towards me and hugs me bago bumaba ang tingin nya sa magkahawak na kamay namin. "Saan kayo galing?" She even smirked while asking. Ramdam kong binitawan ni Jerwin ang kamay ko saka hinila ang inuupuan ko kanina at sinenyasan akong maupo kaya naupo muna ako. Agad namang sumunod si Reishell. "Honey, sa labas lang kami ni Jerwin hmm? We'll just talk about the deal" Yuan said. Reishell stood up and kissed his cheeks bago naglakad papalayo sila Jerwin at Yuan. "So, Veren. Anong meron? Why may holding hands?" She asked while grinning. Agad ko namang inirapan. "Wala yon. Lumabas kasi sya kaya sinundan ko then

Ramdam ko na naupo sya sa tabi ko pero itinuon ko nalang ang pansin ko sa pagkain. I also feel him glance at me pero isinawalang bahala ko nalang. I'm still bothered. I heard Emman chuckled. "Chill man. Nakita ko lang sya dito, coincidentally" Again, I feel his stares at me. "Hindi ka dumiretso sa bahay nyo?" He asked me. Napahinto ako pero agad ding itinuloy ang pagkain bago sumagot nang hindi sya tinitingnan. "Nagutom ako kaya dumiretso ako dito" "But, you should have changed your clothes first. Malalamigan ka dyan sa suot mo" He said again habang si Emman, tahimik na nakikinig habang may ngisi sa labi. "I'm fine" sabi ko habang patuloy sa pagkain. "Excuse me. Kukuha lang ako ng makakain ulit" Rinig ko ang pagtayo ni Emman kaya napatingin ako sakanya. He glanced at me and I gave him the wag-kang-umalis look but he just smirked an

"Jerwin!" Yohan shouted habang nakataas ang kamay kaya napalingon sa gawi namin si Jerwin and the woman he's been with. Nakita kong napangiti ang babae then she pulled Jerwin papunta sa direksyon namin. I felt Jerwin's eyes on me pero pinili kong ipagpatuloy ang pagliligpit ng kinainan ko. "Hi Yoyo! Long time no see" sabi nang babae sabay yakap kay Yohan. I expected na babatiin nya si Tanya but I was slightly shocked ng ini-snob nya si Tanya then she turned to me. "You must be Venice Ocampo?" She asked while smiling. Ilang sandali ko syang tinitigan. Analyzing if her smile is genuine or fake one but I see that her smile is real kaya tumango ako and smiled a bit. "Nice to meet you! I'm Rhianna" she said and nagulat pako nang kunin nya ang kamay ko at nakipag kamay. Okay, she's friendly, I see. "I know you're confused by how I know you. Ganito kase yan, Jerwin always m

Napagpasyahan kong iuwi nalang ang iba kong gawain. Masyado kasing marami at hindi naman pwede na gagawin ko lang sa opisina. Mabuti nang gumawa ako sa free time ko para mabawasan at hindi kung ano anong iniisip ko. Hindi pa umuuwi si Dad ayon kay Mommy. Kung noon, iisipin ko na kaya wala pa sya ay dahil nag overtime sya sa opisina, ngayon hindi ko alam kung bakit hindi sya umuwi. Is he with his business partner? Natandaan kong nasabi ni Mommy na may mini-meet si Dad na business partner nya dati. Alas nuebe palang nang gabi at kakauwi ko lang pero matapos kong kumain nang hapunan, dumiretso na agad ako sa kwarto ko at pinagtuunan nang pansin ang mga papeles na inuwi ko. Mas okay na ito. Mas mabuting may ginagawa ako. Hindi ko pa feel na matulog. Ewan ko ba, parang may pumipigil sakin na matulog. Kaya gagawin ko nalang ito hanggang sa antukin ako. Hindi ko alam kung gaano katagal nakong nakatitig at nak