"Where are we going, Aldo?" tanong ko matapos niyang ayusin ang seatbelt ko."Susunduin natin si Arkan. I bet he misses us already." Maliit pa itong ngumisi na akala mo naman ay nakatutuwa iyon. Pinaningkitan ko siya ng tingin, "Malamang. Bakit kasi iniwan mo pa roon? Baka mamaya umiiyak na iyon."He shrugged his shoulders and manuevered the car, "I expected us to have a heated argument. I didn't want Arkan to see us fighting, so I decided to leave him to Lolo. Magkasundo naman sila minsan."Tumango na lang ako. May punto naman siya at ayaw ko rin na tumatak sa isip ni Arkan na nag-aaway kami, kasi iyon ang hindi nagawa ng mga magulang ko— ang hindi ipakita ang pag-aaway nila. After so many years, I still remember how they shouted at each other, their cries, and even how they left me like a hot potato. Bahagyang nangilid ang luha ko sa alaala. Kahit kailan ayaw kong mangyari iyon kay Arkan. I don't want my son to witness our fights because I know how it feels to see your parents fig
Last Updated : 2022-05-13 Read more