All Chapters of My Bittersweet Mistake: Chapter 91 - Chapter 100

"Ayos lang ako." Mahina kong tinabig ang kamay niyang nakahawak sa balikat ko ngunit agad niya ring binalik."Are you sure you weren't hurt?"Matiim niya akong tinitigan kung kaya't umiling ako. Kung sa physical ay hindi naman talaga ako nasaktan dahil hindi naman naituloy ni Misis Cora ang sampal niya. Nagmartsa nga ito paalis nang dahil kay Aldo."Hindi naman ako nasaktan sa katawan. Pero sa puso at damdamin... masakit," mahinang bigkas ko.Alam kong wala siyang pakialam sa nararamdaman ko pero hindi ko mapigilang magsabi. Ang bigat kasi sa damdamin na nadadamay si Arkan sa lahat ng ito. Idagdag pang nahuhusgahan ang buong pagkatao ko kahit wala naman silang karapatan.Sandaling natahimik ang paligid at naiintindihan ko naman iyon. Okay lang naman kahit hindi niya ako i-comfort kasi nga wala namang kami."Uhm, una na ako sa labas. Iinom lang ako ng tubig."Maliit akong yumuko at balak na lumabas na ng banyo ngunit napigilan niya ang

Ang sama-sama ng loob ko. Ayoko sanang magbintang o mag-isip ng masama ngunit noong makita si Yaya Karen na may bitbit na ulam, nag-init ang ulo ko. Naiisip ko kasi na siya mismo ang nagkalat ng luto ko sa sahig para lang pansinin ang luto niya. Pero bakit niya gagawin iyon That's the biggest question I have right now.Gusto ko siyang pagalitan, pagsabihan, o kaya naman ay bulyawan. Ang kaso ay nakatitig si Arkan at ayokong mapanood pa niya ang ganoon kaya imbis na kumprontahin si Yaya Karen ay nag-walk out ako at nagmartsa paakyat sa itaas. Nagkulong ako sa kwarto at naligo muli. Nagsuot ng jammies at humilata sa kama.Ayaw kumalma ng puso ko sa inis. Nakakapanggigil ngunit wala kang magawa. Sinubsob ko na lang ang mukha sa unan. Ayaw ko na rin bumaba at baka hindi ko mapigilan. Sana lang ay pinakain ni Aldo si Arkan.Kalahating oras din yata akong nakasubsob ang mukha sa unan bago bumukas ang pinto. Tumagilid ako at hindi pinansin si Aldo. Dinig ko ang mga yabag nito at pagkalas sa

Walang humpay ang pagkabog ng dibdib ko at nanginginig ang buong katawan ko sa galit. Nanggagalaiti at gustong sampalin ang Yaya na nasa harap ko. Pinipigilan lang ako ni Alice kung kaya't hindi ko magawa.Galit din si Arkan na masamang tinitingnan ang Yaya niya."I saw it, Mama! She put white powder on the drinks; that's why I threw all the glass on the floor!" kwento nito.Mabuti na lang at matalino ang anak ko at alam kong hindi ito nagsisinungaling. Kaya pala ang bigat ng damdamin ko kanina ay dahil ganito ang mangyayari."Sinong nag-utos sa'yo? Sinong amo mo?!" malakas kong tanong.Napaatras ito at kinagat ang daliri. Namumutla ito at lumuluha ngunit ayaw kong maawa."S-orry po, M-a'am. N-apag-utusan lang po."Nanginginig ang mga labi niya at maging ang katawan ngunit wala akong pakialam."Napag-utusan? Kung ganoon, sinong nag-utos sa'yo?!" muling sigaw ko.Hindi ito sumagot na lalong kinainit ng ulo ko. Kung wala lang si Arkan dito ay baka nga sinaktan ko na si Yaya Karen."Girl

"Calm down, Sweetie. I'm here," Aldo whispered.Because of that, I held my head high as we entered the conference room. Ramdam ko ang bawat tingin ng mga tao roon. At lalong ramdam ko ang disgusto sa akin."Tss, the audacity to act like as if she's not just a secretary," dinig kong bulong ni Addison.But I don't care. Ngumisi pa ako noong ipaghila ng upuan ni Aldo at hinintay na makaupo bago nagtungo sa upuan niya at ayusin sa kanyang kandungan si Arkan."Daddy, do I need to listen?" bulong na tanong ni Arkan."No, Buddy." Nilingon nito si Baron na agad namang lumapit at inabot ang hawak na tablet, "Here. You can play games here, Buddy.""Alright, Daddy! Off sound ko na lang po."Noong abala na si Arkan ay doon pa lang humarap nang maayos si Aldo. Kita ko ang pag-iwas ng tingin ni Mommy matapos siyang titigan nito, maging si Daddy ay nangungunot ang noo."Before we start the meeting, may I call the attention of Misis Smith?" Agad na napalingon si Mommy at umaktong hindi natatakot, "Y

"Alice! Ano'ng gagawin ko?!"Impit akong tumili muli na kinamura niya mula sa kabilang linya. Ilang araw ko na siyang pilit tinatawagan ngunit ngayon lang siya sumagot. Wala akong mapagsabihan ng saya ko bukod sa kanya."Uminahon ka nga, Mayu! Para ka namang kakatayin!"Pinilit kong kumalma at tahimik na naupo sa kama. Nasa baba sila Aldo at Arkan, heto lang din ang oras na hindi sila nakabuntot sa akin."Ganyan, chill lang. Okay?" ani Alice, "Ano ba nangyari sa'yo? Hindi ko alam kung masaya ka ba o katapusan na naman ng mundo sa'yo," sarkastikong dagdag nito.Umirap ako kahit hindi niya nakikita ngunit napanguso rin at tuluyang humiga sa kama."Ano kasi..."Tumahimik ito at tingin ko ay handa ng makinig sa akin kung kaya't ni-kwento ko ang mga nangyari nitong nakaraan. Sinabi ko rin na kusa na talagang lumalayo si Aldo sa mga babae kahit hindi na sabihin ni Arkan at na mas naging possessive ito.Pagkatapos kong magkwento ay mas malakas na ang tili nito sa akin. Kung nandito nga lang