All Chapters of CEO's Hidden Twin : Chapter 151 - Chapter 160

I'm Ready To Devour You(Gabion POV)Napakadali kong itinaas ang isa niyang paa, at hindi na kailangang iangat ko pa ang isa. Para bang alam niya na ang nais kong gawin niya, nabawasan ang pagkakahawak niya sa mga braso ko. "Touch me," utos ko, at ang nanginginig niyang mga kamay ay tumaas sa papunta sa dibdib ko.“Hipuin kita?” tanong niya at tumango naman ako.Hinila ko ang kanyang mga kamay, inilagay ko ito sa aking dibdib at kinailangan kong pigilin ang aking ungol habang dahan-dahan niya itong hinihila pababa. Mas masarap pa ito sa pakiramdam kaysa sa inaasahan ko. Hinawakan ko ang likod ng ulo niya at inilapit siya sa akin. Lumapat ang aking bibig sa kanyang bibig, at sa pagkakataong ito habang hinahalikan ko siya ng walang alinlangan, patuloy niya akong hinawakan sa kung saan saan. Ang kanyang mga kamay ay parang mahika na naglalakbay pataas at pababa sa aking dibdib, hanggang ang isa ay gumalaw nang mas mababa.Napaungol ako sa labi niya habang hinihimas ng kamay niya ang kaha

I Feel Pity For You (Arzelle POV) Isang linggo na ang nakalipas mula nang makauwi kami mula sa Isla Araneta. Ang pagbabalik sa Cordova City ay pamilyar at medyo komportable na, ngunit malungkot din dahil naunang umalis ng isla si Gabion at hanggang ngayon di pa kami nagkitang uli. Hindi ko man lang namalayan na nag-iisa ako sa aming kwarto mula ng bumalik ako. Si Junior kase ay may sariling kwrato, I always check him sa monitor sa kwarto namin ni Gabion na nagpapakita ng footage mula sa camera sa mga kwarto ng kambal at sa silid ni Junior. Kita ko sa monitor na mahimbing silang natutulog. Nakatingin ako sa labas ng bintana ng silid. Walang mga tunog ng paghampas ng mga alon o pag-iingay mula sa mga ibon sa dagat na maririnig sa labas ng bintana. Nagkaroon lamang ng parehong katahamikan na nagpapaalala sa akin na ako ay muling nag-iisa. Oo naman, nakatira kami malapit sa mismong parke kung saan ko inihatid ang mga bata para maglaro, masaya doon maraming mga tao ngunit wala akong m

A Little Wait(Arzelle POV)Ang hindi ko napagtanto ay gusto nilang mag-focus ako sa aking mga libro at pag-aaral at hindi sa pagtatrabaho ng maaga, natatakot silang gumawa ako ng isang bagay na malalagay sa panganib ang scholarship na nakahanay kong matanggap."You're destined for great things, anak ko," bulong ng aking ama, at naghihintay pa rin ako hanggang ngayon kung tama nga siya.Napasinghap ako sa mga naa-alala “Ang lalim ng iniisip mo ah,” puna ni Nabi, na pinuputol ang mga iniisip na naglalagablab sa aking isipan.Napangiti ako sa babaeng nagpaalala sa akin ng maraming matandang lalaki na pwede kong maging sugar daddy upang makatulong sa aking pagaaral noom. Damn! Habang inihahanda niya ang order ko na halatang itinago niya sa memorya niya, inilabas ko ang cellphone ko at ginamit ang mobile payment app para ayusin magbayad ng palihim sa nakalagay na payment details sa table dahil alam kong di niya tatanggapin sakaling magbayad ako ng cash na alam niya."Naglagay ako ng dagd

Want Her Always(Gabion POV)Napatigil ako dahil sa kanyang mga sinabi, hindi dahil sa ayaw kong marinig ang mga iyon, para kasing nakakababa ng ego na malamang nahihirapan siya habang nasa buhay niya ako, dahil ito ay katulad ng pagwawagayway ng pulang bandila sa harap ng isang nagngangalit na toro. "Stop," sabi ko sa kanya, saka narealize ang sinabi ko. Bakit naman ako magagalit? Dapat nga alamin ko kung bakit siya nahihirapan. “Damn. Sabihin mo sa akin kung saan at kung bakit ka nahihirapan?" tanong ko.May kaunting sagabal sa kanyang paghinga, at nang magsimula siyang magsalita, patuloy na dumampi ang kanyang daliri sa aking mga labi. “Habang nakahiga ako sa kama sa gabi at iniisip ang iyong bibig sa bibig ko. Ang buong mundo ay dumudulas sa tuwing hinahalikan mo ako, at gusto kong maramdaman ang iyong mga labi kahit saan. Gusto kong halikan mo ang aking mga labi... ang aking dibdib... ang aking mga hita...pero wala ka. Nasa malayo ka at hindi ko alam kung ano ang ginagawa mo. Nah

In His Arms(Arzelle POV)Office."Anything interesting movie on Netflix?" I was trying to find anything para makausap siya.Kanina pa siya nakatitig sa phone niya at narinig ko ang introduction sounds ng Netflix."Hmmp," sabi niya, ngunit iyon lang."Kung ganoon, bakit may pinagtyagaan kang panoorin?" tanong ko para magbukas ng topic at makausap siya.He shrugged his shoulders and I thought it would be it, pero sinagot naman niya ako, anyway. “Paiba iba ang genre parang balita. Hindi mahalaga kung ano ang nangyari isang araw o dalawang araw na nakalipas. Hindi mo na maalala at wala ring ibang nakakaalam na sa detalye kapag lumipas na," saad niya."Oh, I see." And for once, sinadya ko talaga. Hindi ko lang siya pinapasaya tulad ng ginawa ng iba. Ano kayang pinapanood niya at ganon na lamang ang sagot niya?"Ano ba kaseng pinapanood mo?""Documentary ng isang taong may iba't ibang personality. Di mo talaga makikilala kong ano at sino ba talaga siya!" Pahayag niya.Good thing mukhang m