Lahat ng Kabanata ng Carrying the child of a CEO: Kabanata 61 - Kabanata 70

“Zayne,” lumingon ako sa likod ko at nagulat ako ng niyakap niya ako ng mahigpit. Hindi ako nakakilos dahil doon, hindi ko inaasahan na nasa likuran ko lamang siya dahil sa pagkakaba ko kanina sa labas. “I-I'm sorry Tita-Mommy sa hindi pagpansin sayo, sorry kung umabot sa ganito ang lahat, nalungkot lang po talaga ako sa balita mo na meron ka nang—” “Shhh tapos na yun Zayne stop crying,” Lumuhod ako upang makapantay si Zayne at hinagod ang likuran nito. Ayokong nakikitang naiyak ang anak ko kaya mas gugustuhin kong masaktan nalang ako o ako ang umiyak kesa siya. “Sorry po kung tinanggal kayo ni daddy—” “Zayne stop, ayos lang yun kay Tita-Mommy. Naiintindihan ko si daddy mo, I hurt you that time. Ako dapat ang humingi ng tawad, I'm sorry Zayne nasaktan kita ng sandaling yun kaso wala nang magbabago Zayne may anak na ako,” Napahiwalay siya sa pagkakayakap ko dahil sa sinabi kong iyon at tumingin saakin. “About you daughter Tita-Mommy what is she look like? You? What is her n

NAGMAMADALI akong tumatakbo papunta sa aking tinutuluyan na apartment habang palingon-lingon sa aking likuran. Mabilis pa 'rin ang tibok ng aking puso at takot na takot sa maaaring mangyari lalo na at may mga goons na nagtangka saaking buhay. Ngunit ipinagtataka ko pa 'rin kung paano ko nagawang makipagsabayan sa pakikipaglaban mas lalo na ang matalo ang mga ito. Paanong nangyari iyon? Malapit na ako sa aking apartment ng unti-unti akong mapabagal sa pagtakbo dahil mayroon akong sasakyan na nakita sa tapat ng aking apartment. Kulay pula ito at alam kong mamahaling sasakyan, napahinto ako sa may tapat ng bahay at pinagmasdan ang kotse na iyon. Bigla kong naalala ang nangyari kanina sa park kaya tatakbo na sana ako papasok sa loob ng apartment ng mapahinto ako dahil sa tumawag saakin. “Claire it's you! Claire!” Natigilan ako sa pangalan na itinawag niya saakin. Bakit Claire? Paanong nalaman niya ang totoo kong pangalan? Napaharap ako sa may kotse at doon ay sumalubong saakin ang

Naiyak na sabi ni Claire. “Tita sino?! Nasaan sila papa at kuya?! Nasaan sila tita gusto ko silang makita,” natutuwa at excited na sabi nito kay Kaithy na ikinailing naman nito. “Hindi pwede Claire, hanggang jaan nalang muna ang pwede mong malaman. Hindi pa ito ang tamang oras, masyado pang komplikado ang lahat kaya kung gusto mo silang makilala wag ka nang magtatago saamin okay?” Biglang nalungkot si Claire dahil sa sinabi nito. “Bakit tita? Gusto ko na silang makilala,” hinawakan siya sa kamay ni Timothy kaya napatingin siya dito. “Claire trust us, sasabihin din namin sayo pero hindi pa ito ang tamang panahon okay?” Wala nang nagawa si Claire kundi ang tumango, gustuhin man niya na makilala na ang papa at kuya niya ay hindi pa maaari, kailangan niyang magtiwala sa mga ito. “Promise niyo yan ah, iintayin ko na sabihin niyo saakin kung sino sila papa at kuya,” Nakangiting tumango ang dalawa kay Claire kaya napanatag na 'rin ang puso ni Claire, alam niyang kailangan niyang mag

Kapwa nakangiti ang mga nanonood sa tagpong iyon nang mag-ina.Si Timothy ay masaya para sa kaibigan dahil kitang kita niya ang lungkot sa mga mata nito habang nag kukwento kaagabi sa kanika samantalang ang kaniyang ina naman ay alam nito ang pakiramdam na mawalay sa anak kaya nga nagtataka siya kung saan nakakahugot nang lakas si Claire sa pang-iiwan sa anak. “Mommy bakit dumating ka na?! I mean I'm happy that you're already here but why so sudden? Sabi mo one month right?” Napangiti si Claire dahil sa sinabi ng anak at pinahid ang luha nito sa pisnge. “Miss na miss ka na kasi ni mommy kaya tinapos ko agad ang trabaho ko,” Magsasalita na sana si Zoey ng mayroon silang marinig mula sa itaas. “Claire anak?” “Nanay,” Mabilis na umakyat si Claire sa hagdan upang yakapin ito ng mahigpit. “Ano kaba Claire paano kung nadapa ka ang laki-laki mo na hindi pa nag-iisip ng tama!”Natawa nalamang si Claire dahil sa sinabi nito sa kaniya. Kahit kailan ay ingat na ingat ito sa kaniya lalo na

HINDI makagalaw sa kinakatayuan niya si Claire at nakatingin lamang sa kaniyang anak. Si Hero naman ay mabilis na kumilos at lumapit sa kanila alam niyang magkaka problema kung sakali lalo na at hindi na naka disguise. “Venice! Wow! Bakit ganiyan ang suot mo?! Saan ka pupunta?” Sabi ni Hero na ikinatingin sa kaniya ni Claire at pinanglalakihan siya nito ng mata. Hindi iyon makuha ni Claire dahil out of shock pa rin siya. “A-ahh ano kasi,” “Tita-Mommy ang ganda mo po! Bagay sa'yo ang suot mo!” masayang sabi ni Zayne at yumakap sa binti nito na ikinanginig ni Claire hindi na niya alam ang gagawin niya. Si Hero naman ay napamura muli dahil doon, halatang halata kay Claire na hindi na alam ang gagawin kaya lumayo siya sandali sa dalawa at tinawagan si Claire. Napapitlag si Claire nang tumunog ang kaniyang cellphone. “S-saglit lang Zayne may tumatawag,” paalam niya sa bata na ikinatango naman nito at lumayo nang konti si Claire. “H-Hello?” tawag niya sa kabilang linya. “Pull y