Lahat ng Kabanata ng Fenced by the Billionaire: Kabanata 101 - Kabanata 110

ANASTASIA’S POV“Good morning, Hubby!” Sinalubong ko siya ng yakap.Niyapos ko ang braso sa bewang niya at tingkayad para sana halikan siya ngunit umiwas siya. Ni hindi niya ako ginantihan ng yakap o bati lang man. Inalis niya ang braso ko at tahimik na iniwan ako. Sinundan ko na lamang siya ng tingin.Huminga ako nang malalim bago pumasok sa silid ni Xenon. Lumapit ako sa anak ko na mahimbing pa rin ang tulog. Binaling ko ang tingin sa kamang katabi ng crib ni Xenon. Ang gulo nito. Halos nahuhubaran na ng punda ang mga unan, hindi natupi ang kumot at nagkalat din ang labahan niya kung saan-saan. Nakakapagtataka dahil hindi naman ganito si Xeonne. Lagi niyang nililigpit at sinisiguradong nasa ayos ang mga bagay-bagay.Sinimulan kong damputin ang mga hinubad niyang damit. Natigilan ako nang may mapaansing kakaiba sa mga kilos niya. Nitong mga nakaraang gabi hindi siya natulog sa tabi ko. Maspinili niyang matulog dito sa silid ng anak namin. May isang gabi pa ngang katabi kong natulog s

“You both have a seat,” sabi ko sa dalawa sabay upo sa sofa.“Is this some kind of a joke? Where is Mr. Morales?” Padabog na umupo si Drizelle sa sofang pang-isahan na nakapwesto sa harap ko.“Straight English ahh... Mabuti at grumaduate ka na sa ka-oa-han ng pagka-conyo mo.” Nginisihan ko siya.“Ano’ng ginawa mo sa office ni Mr. Morales?” Umupo si Zander habang iniikot ang paningin sa silid na pina-renovate ko.“Office ko, Zander,” pagtatama ko rito sabay dekwatro.“Oh talaga ba, Anastasia?” Umismid si Drizelle.“That’s Madame Ave to you, Ms. Agoncillo.” Ginamit ko ang maawtoridad na boses nang nakaangat ang kilay at matalim ang titig. “Anyways I called you both here so I wouldn’t embarrass you any further since you’ve been embarrassing yourselves these past few years.” Mapang-insulto akong tumawa.“Ano’ng pinagsasabi mo?” Nginiwian ako ni Drizelle.“In other words you’re fired.” Nakangiti ko siyang tinuro sabay taas-baba ng isang kilay.“Wala kang karapatang tanggalin siya. She’s my

Nabato ako sa kinatatayuan sa nakita. Parang pinipiga ang didbdib ko. “Sino ka? Sino ka?!” Hawak-hawak nang mahipit ni Luciano ang braso ng anak kong umiiyak habang niyuyugyog ito.Walang nangahas na sumuway sa kaniya maliban kay Reneigh na naitulak niya. Naramdaman ko ang mainit na likido na tumutulo pababa ng pisnge ko. Nangangalit ang mga ngipin ko.“Anak ko siya!” nakayukom ang mga palad na sigaw ko.Natigilan si Luciano. Lahat ng mga tingin ay lumipad sa direksyon ko. “Mama!” iyak ng anak ko nang makita ako.Lumapit ako at marahas na tinanggal ang pagkakahawak ni Luciano sa kamay ng anak ko. Lumuhod ako at niyakap ang anak. Inusisa ko ang katawan nito at hindi ko maalis ang titig sa munting braso nitong namumula. Nag-iwan ng marka ang mahigpit na hawak ni Luciano. Nakaramdam ako nang matinding galit. Nanginginig ang mga kamay kong pinahid ang mga luha ni Xenon.“Mama sad! Xenon made mama sad!” Lalong lumakas ang iyak ni Xenon.“Mama’s not sad, baby.” Umiling ako sabay punas sa

“Wife, I have a business meeting. You want to come?” aniya bago yumuko at hinalikan ako nang mabilis sa labi.“As your secretary or as your wife?” sabi ko sabay tali ng bahagyang magulong buhok.“As you,” sagot niya sabay abot sa ‘kin ng kurbata.Tumayo ako at sinukbit sa leeg niya ang kurbata. Hinila ko siya papalapit gamit ito. Sobrang lapit ng mukha namin sa isa’t Isa at kunting galaw lang ay siguradong didik ang mga labi namin. Pansin ko ang sandaling pagtitig niya sa labi ko at paglunok niya. Napangisi ako sa isipan.Hinuli ko ang mga mata niya at inayos ang kurbata nang hindi inaalis ang titig. Humilig ako paharap na ikinapikit niya. Inabot ko ang kuwelyo niya at inayos ito sabay layo.“Tsk,” reaksyon niya nang mapagtantong tinukso ko siya.“Business meeting tapos magiging headline ka ulit kasama ibang babae?” Pinaikutan ko siya ng mga mata.“If only you’ve seen everything. She looks so stupid posing as if we’re lovers.” He chuckled.“And you look like you enjoyed it.” I raise

“No!” mabilis at agresibo kong tanggi.“Mabuti.” Lumapad ang ngiti ni Chase.“Ano ba kasi ang ginagawa mo rito?” Lumayo ako kay Zander.“Nandito ako para sunduin ang asawa ko.” Malamig ang tono ng boses niya pero kitang-kita ko ang lungkot sa mga mata niya.Kakaiba ang aura niya ngayon. Para siyang sugatan na sundalo pero determinadong sumulong sa digmaan.“Kasal na kayo?” Muling napatakip ng bibig si Chase. “Maliban sa hindi ako updated. Hindi mo man lang ako inimbita.” Naglungkot-lungkutan ito.“Si Ella ang tinutukoy ko,” klaro niya na ikinagulat ko. “Papunta ako sa mansyon ng Monteverde pero nakita ko kayo.” Paliwanag niya nang nakatingin sa ‘kin.Ngayon alam ko na ang sinisigaw ng aura niyang sinisigaw din ng puso niya, si Ella. I could finally see the overwhelming emotions in his eyes that I always see in Xeonne’s.Binaling niya kay Chase ang atensyon. “Even so I still couldn’t envite you. How can I when you’re behind bars?”Nagsalubong ang mga kilay ko. Sa pagkakaalala ko ay hi