All Chapters of The Estranged Kids of Mr. CEO: Chapter 101 - Chapter 110

Nagbalik sa regular class ang mga bata. Muling sumama si Prim sa paghahatid sa mga anak nila. Matagal rin niyang ipinaubaya kay Matthew ang paghahatid sa mga ito. Malalaki na ang triplets at mas nakikita ang pagkakaiba nila ng ugali though, magkakasundo naman sila sa ibang mga bagay. Nagkakaroon sila ng konting ‘di pagkakaunawaan natural lang iyon sa magkakapatid. Sa bandang huli ay madali silang nagkakasundo. Isa rin iyon sa ipinagpapasalamat ni Prim dahil hindi talaga siya mahirap alagaan. Lahat sila ay mababait at mapagmahal. Nakikinig sa pangaral.   “Be good!” Kumaway si Prim at Matthew sa mga anak.   Pag-uwi sa bahay kinahapunan ay hindi inasahan ni Prim ang kanyang nadatnan. Maaga pa naman siyang umuwi para magpahinga. Kulang na lang ay magsuntukan sina Matthias at Teo. Hawak ni Teo ang harapan ng damit ni Matthias habang nakaamba naman ang mga kamao ng batang lalaki.   Hindi malalaman sa iba ang nagaganap sa itaas

Madalas ang rehearsal ng mga bata sa kanilang mga gagawin sa kaarawan nila. Sinigurado ni Matthew na handang handa na ang lahat. Tinawagan pa ni Thea ang Lola Mia nito upang ipaalala ang dapat dalhin sa hospicio.   Ipinaalala rin ni Prim sa mga kamag-anak ang kanilang dapat asahan sa kaarawan ng triplets. Sa bahay-ampunan ito gaganapin kaya doon na sila magkikita-kita.   Sinabihan din ni Prim ang kanyang mga staff na tumulong sa simpleng flower arrangement sa venue. Si Rey na ang magda-drive ng van. Handa na ang mga bulaklak sa storage room.   Tahimik na kumain ang mag-anak ng araw na iyon. Maagang pinatulog ni Prim ang mga anak.  Sabay silang umakyat sa ikalawang palapag ng mansion.   “Prim, anong oras mong ipinanganak ang mga bata?”   “Bandang 12:34 ng tanghali. Since caesarian section naman ako, I can basically choose the date. September 17 is the earliest possible date.

Nasa tapat na sila ng Parker Suite kung saan ang itinalagang kuwarto para sa kanila. Nagtitigan pa ang mag-asawa sa may pintuan habang mahigpit na hinahawakan nito ang mga kamay ni Prim.   “Let’s fill the night with love, Honey!” Nasa labas pa lang sila at hot na hot na si Matthew. Tumugon ang asawa at nakita niyang ninanamnam nito ang bawat dampi ng kanyang labi. Binuhat niya ang babae at tuluyan itong ipinasok sa loob ng kuwarto.   Tuluyang nilang nilubos ang magdamag habang manaka-nakang nagpuputukan pa rin ang fireworks sa labas. Gabi-gabi rin kasing nagkakaroon ng fireworks sa Balesin.  Nagliliwanag pa rin ang kalangitan habang may dalawang pusong lubos na naliligayahan sa kanilang pinagsasaluhan.   Nagising ng maaga si Prim sa kabila ng patang pata nitong katawan. Napaupo siya sa dulo ng kutson habang hila ang comforter na itinakip sa kanyang katawan.   “That’s for the wonderful experience

Hindi inasahan ni Prim ang kanyang dinatnan sa loob ng kanilang kuwarto. Si Matthew dapat ang kanyang sosorpresahin dahil kaarawan nito ngunit siya pa ang sinorpresa ng asawa. Sa katunayan ay parang wala namang nagbago. Nandoon pa rin ang kanilang puting comforter.   “Surprise!” Naguguluhan si Prim. Nasaan ang surprise?   Bahagyang ibinukas ni Matthew ang kumot at nasa ilalim nito ay punum-puno ng talulot ng pulang rosas. HInila siya ng asawa sa dulo ng kanilang kama. Tumayo silang dalawa doon tulad rin ng nangyari noon.   “Ano ba itong ginagawa natin, Matthew?”   “Nai-excite ka ba, Honey? Let’s just do it slowly. Huwag nating minamadali ang lahat tulad ng bilin ni Mama. Let’s feel the calm of the night.”   “Ay sus! Matthew, matulog na nga tayo! Alam mo namang may flight pa ang mga bata.”   “Hapon pa naman ang flight natin.” Pinindot nito ang remote control n

Maging ang mga kasambahay sa mansion ng mga Aragorn ay napuno ng takot. Kaliwa’t kanan ang tawag ng mga kamag-anak ni Prim ng malaman na nasa ibang bansa pala sila. Nakahinga sila ng maluwag ng sabihin ni Prim na nasa quarantine facility na silang mag-anak. Halos isang araw lang ang pagitan ng kanilang uwi ni Matthew.   Si Primo ay humingi rin ng permiso na kumustahin ang anak. Lihim na nagkaiyakan ang mag-ama.   “Papa, mag-iingat kayo riyan!”   “Kami ba naman eh, mahahawa pa? Nandito na nga kami sa loob.” Narinig pa nito ang tawa ng ama.   Ngunit hindi mo masasabi ang virus dahil hindi ito nakikita. Kahit saan ay puwedeng kumapit. Makakarating ito sa maraming tao ng hindi niya inaasahan.   “I love you, Papa.”   “I love you, Iha. Pakikumusta na lang ako sa mga apo ko at sa iyong mama.”   Napaiyak si Prim. Na-miss niya ang kanyang ama. Hin