Home / Fantasy / Thy Frozen Flames / Chapter 11 - Chapter 17

All Chapters of Thy Frozen Flames: Chapter 11 - Chapter 17

17 Chapters

Chapter 11: Danger's Invitation

Hirasaya’s POV Lubos na ang pagkamangha ko rati sa mansion ng mga Elders nang magpunta kami rito nila Everess. Pero iba pa rin talaga ang experience kapag mismong ang Elders na ang nag-imbitang pumunta ako sa lugar nila. For an instance, wala akong dapat na taguan at malaya kong ma-oobserba ang bawat detalye ng kanilang bahay. Wala silang ideya na hindi na ito ang unang beses ko na makaapak sa naturang mansion nila. But I doubt that they could notice my familiarity with the place. Kasi ako rin sa sarili ko ay para bang first time ko lang ding makapunta rito. Gaya na lang ng ngayon ko lang napagtantong ang architectural design ng mansion ay similar sa features ng isang palasyo. At ang tubig sa swimming pool ay nasa iba’t ibang shades ng blue. “I hope you don’t mind the sudden invitation. It’s just that the Elder Gregor has an urgent matter that he wants to ta
Read more

Chapter 12: Window Talks

Hirasaya’s POV Tanging ang tunog lamang ng kubyertos namin na gawa sa yelo ang maririnig. Naka-focus lang ako sa paghahalo ng kinakain kong hoosh kanina pa. Halos maging powderized na nga ‘yong biscuit na ingredient nito dahil sa intensity ng paghahalo ko. Kahit ano, ginagawa ko para lang magkaroon ako ng dahilan kung bakit isang oras na ang lumipas ay ‘di pa rin ako tapos kumain. Mukhang gano’n din naman sila Mama kasi napapansin ko pa rin sa peripheral view ko ang pagsubo nila. Hanggang ngayon ay wala pa ring nagbabalak magsalita sa ‘min. Sa paglipas ng oras ay nararamdaman ko lang ang pagbigat ng atmosphere sa hapag-kainan. We’ve been like this for how many days now. I hate it. That’s why this time, I promised myself not to leave the dining table early. Kakausapin ko ang mga magulang ko lalo na’t ako rin naman ang may kasalanan ng lahat nang ito.&nbs
Read more

Chapter 13: Uninvited

Hirasaya’s POV Ilang araw pa lang ang lumipas simula nang mag-usap kami ni Daire pero parang ang tagal na nitong nangyari. Siguro ay dahil sa mga nagdaang araw na ‘yon ay napakarami nang nangyari sa ‘kin… at sa buong pamilya ko. Isa lang ang masasabi ko upang ilarawan ang mga araw na ‘yon: Impyerno. Nagsisimula nang maging katotohanan sa ‘min ang epekto ng pagkawala ng posisyon ni Papa na siyang nagsilbing proteksyon sa pamilya ko. Araw-araw ay hindi naaalis sa ‘kin ang pangangamba hindi para sa buhay ko— kung hindi ay sa mga taong malapit sa ‘kin. Tapos, dumadaan ang mga araw na umuuwi laging may pasa sila Papa kapag galing sila sa labas. They’re defending me and only wishes for my safety. Pero dahil naman sa concern nilang ‘yon ay pinagbabawalan na nila akong lumabas. Our home is a fortress where I was meant to stay
Read more

Chapter 14: Ice Tower

Hirasaya’s POV Am I missing something? Nakatulala lang ako habang pinapanood ang ilan sa mga nakakatandang miyembro ng organisasyon na nakatayo sa labas ng pinto. Kasama nila sina Papa at Mama na nag-aalalang nakatingin sa ‘kin. Gaya ko ay wala ring kaalam-alam ang ilan sa mga mamamayan na nagawa nang iwanan ang kanilang responsibilidad sa pag-aayos ng nalalapit na annual feast. Nagkumpulan na sila upang makiusyoso sa kung anong ginagawa ng nakatataas na miyembro ng organisasyon sa bahay namin. Lalo na ngayon na ang annual feast talaga ang dapat na pagtuunan ng pansin. Mama locked me in a warm embrace. Siniyayat niya ang mga marka ng natuyong dugo na nabigo akong alisin sa caribou jacket. “Anong nangyayari?” Saka niya nagawang itanong matapos kumalas sa pagkakayakap sa ‘kin. Sumunod si Papa na papasok na sana kung &l
Read more

Chapter 15: Everess vs. Hirasaya

Hirasaya’s POV “I didn’t expect the ice tower to be this… empty.” Patuloy lamang na lumilinga si Everess sa paligid habang kanina pa sinisipat ang bawat detalye na nakikita sa pader. Minsan ay lalaki ang mata niya sa excitement. Tapos bigla ring mapapalitan ng disappointment kapag hindi nagfit sa expectations niya ang view. “What kind of nonsense are this? Oh, look! This girl looks like you!” Nagawa pa niyang magbiro at tumawa nang pagkalakas-lakas, ‘e wala namang nakakatawa? The carvings of people on the wall doesn’t even have faces! Nakatanggap ako ng tapik sa likod mula kay Daire. He keeps on switching his eyes between Everess, me, and the only possible hiding spot in this place— under his bedroom. Kahit naman magtago siya ay para namang may gift ang isa sa ‘min na mag-alis ng memorya. 
Read more

Chapter 16: Own Team

Hirasaya’s POV Nagmistulang tambayan ko na ang gilid ng bintana dito sa bahay. Pinagmamasdan ko lahat ng kaganapan sa labas at gaya kahapon ay abala pa rin sila sa pag-aayos para sa nalalapit na pagdiriwang. Mahahalata mo talaga ang excitement sa kanilang mga mukha, kabaliktaran ng akin na napupuno ng pangamba. Halos atakihin uli ako sa puso nang may mapadaan na miyembro ng organisasyon. Agad kong binitawan ang kurtina na siyang tanging nagkukubli sa ‘kin mula sa paningin ng mga nasa labas. Kanina pa naman ako nakaupo lang at walang ginagawa pero bakit ay parang daig ko pa yata ang mga nagtatrabaho sa labas sa lakas ng paghingal ko? Tumatagaktak na rin ang pawis ko. I clutched the piece of clothing that was on the part of my chest. Bumibilis uli ang tibok ng puso ko. Ito na nga ang nagsilbing musika ko rito sa bahay na napakatahimik. Pinikit ko ang mata b
Read more

Chapter 17: Last of the Midnight Sun

Hirasaya’s POV Kanina pa hindi maalis-alis ang ngiti na namutawi sa ‘king labi. Kahit saan ko ilipat ang tingin ay mas nagniningning pa ang aking mata sa mga disenyo at attractions ng paligid. I’m still at Rozenhart, kaso para ring hindi dahil sa dami ng pagbabago. I’ve been experiencing these annual festivities for years but today is just… wow. Today is just especially different. Nakalambitin ang mga blue and white na bandiritas sa bawat parte ng lugar. There were iced statues taking the form of mythological creatures in Rozenhart which were scattered everywhere. Sa pinaka sentro ay malaking water fountain na mala-diyamante kung kuminang sa tuwing nasisikatan ng araw. Pero siyempre ay hindi mawawala ang mga post lamps na nakahilera na sa mga daanan. This will be the last day of the midnight sun, afterall. Pagkatapos nito ay ang pagbungad ng polar night which lasts for months.
Read more
PREV
12
DMCA.com Protection Status