Lahat ng Kabanata ng Marrying The Multi-Billionaire CEO: Kabanata 1 - Kabanata 10

(Reese's POV) I yanked my hair out of irritation. "Bwisit!" inis na bulalas ko at tinadyakan ang basurahang na sa gilid ko na buti na lang ay walang laman. Hindii pa ako nakuntento, pati ang dustpan na nasa tabi nito kanina ay idinamay ko.            "Kalma, Lincoln.  Masyado kang hot," pang-a-asar ni Olive habang inaayos ang mga tinadyakan ko.            "Kalma?" Natawa ako ng pagak. "How could I freaking calm down after talking to that inconsiderate puppet of a businessman?!" Itinuro ko pa kung nasaan ang tinutukoy ko.            Sabado ngayon kaya walang kaming klase. Wala rin naman akong gagawing requirements kaya kaninang tumawag si Sister Dolores at sinabing pumunta kami rito, agad kaming pumunta ni Olive. Agad kumulo ang dugo ko nang makita ko kung

(Reese's POV)   NAKAKUNOT ang noo ko habang sinasagutan ang practice problems na ibinigay kanina ng teacher namin sa  CE 151. Nakinig naman ako ng maayos kanina att na-gets ko naman ang gagawin  pero hindi ako makapag-focus dahil wala dito ang isip ko. Hanggang ngayon, kahit kahapon pa nangyari, hindi pa rin maproseso ng utak ko ang mga nalaman ko.             "Matagal pa ang mahal na araw pero biyernes santo na 'yang mukha mo."             Nag-angat ako ng ulo at tinignan ng matalim si Olive. She's in front of me drinking her favorite drink. "Sapakin kaya kita?" walang kangiti-ngiting tanong ko.             Wala ako sa mood makipagbiruan ngayon.  Lalo na at hanggang ngayon, hindi ko pa alam kung  binayaran na ang utang ng orphanage, Ngayon

(Reese's POV)             I was silently chewing my food. I remained looking down at my plate because I felt suffocated. I could barely swallow the food because of his presence. The intimidating aura from him is so much.            Kagat ang ibabang labi ng hiwain ko ang steak dahil hindi ko maiwasang alalahanin ang nangyari bago kami nagpunta dito. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang magkaharap kami ngayon habang kumakain. Every time I try to open up the reason why I'm here, he's just raising his eyebrows at me. Wala akong ibang magawa kung hindi yumuko na lang at tumahimik.            "Have dinner with me, future wife."            Kulang tala

(Reese's POV)   I'm someone who wouldn't mind spending all day alone. Mas gusto ko pang magkulong na lang sa kwarto kaysa gumala sa labas. Mas gusto kong kasama ang mga libro ko kaysa makihalubilo sa mga taong mabait lang  kapag nakaharap ka pero sanga-sanga ang sungay kapag nakatalikod ka na. I heaved a sigh and put down the fork on my plate. I felt the one in front of me looked at me. I looked at him and gave him a glare. But him being the annoying creature, he just smirked at me before leaning his back on his chair. "Ang yaman-yaman mo pero nagtitipid ka sa pagkain," komento ko. "Mabubusog ka ba sa mga ito?" Iminuhestra ko ang mga pagkain sa harapan namin. It's expensive but it's so small. Hindi ako mabubusog sa mga ito. Ilang kilo ng karne na ba  ang mabibili? Aabot na siguro sa tatlo. "You should had  told me earlier—" "Nagtanong ka ba kung saan ko gustong kumain?"panunumbat ko

(Reese's POV)   "Reese!" I halted on my steps and looked where the voice came from. I had already an idea who called me based from the gentle voice. Kahit medyo may kalakasan ang boses niya kanina ay halata pa rin ang pagiging malambot nito. And I was right because descending from the stair was none other than Akxianne Vielle Dellacroce. I already knew her name because I searched it. She's a graduating student taking up Business Management course. She's close to Coz because they're parents are best friends. Ang nakapagtataka lang, bakit siya narito sa CAS? Ang layo ng CBEA mula dito. Umalis ako sa entrance ng lobby dahil marami ang dumadaan at nakaharang ako. I gave her a smile the moment she's already in front of me. Just like the first time I met her, she also had this sweet smile. "Hey there, Rosie!" masiglang bati niya. Tumaas ang kaliwang kilay  ko dahil sa itinawag niya sa'kin. She gave me an a