All Chapters of His Reluctant Luna(Tagalog): Chapter 91 - Chapter 100

Olivia “Hi!” Sabi sa akin ng matangkad, blonde, at napakagwapong lalaki, habang nakaupo sa tapat ko. "Hindi ka niya sasaktan," pagpapanatag sa akin ni Alice.Ang may berdeng mga mata na guwapong lalaki ito ay malamang ay ang Alpha, kita sa kanya na malakas siya. At halatang may relasyon ang dalawa dahil sa kung paano nila titigan ang isa’t-isa. “Tapos na ang palabas, bumalik na kayong lahat sa trabaho!” utos ng kanilang Alpha at kahalusan ang lahat sa kanila ay agad na gumalaw. Napakatindi ng pagtibok ng puso ko, hindi ko kayang maatim na makita ang mga lalaki pero si Zaiden, hindi naman siya nakakatakot. Mukha naman siyang mabait, katulad ng iba dito. ‘Ano bang problema sa akin? Bakit ba masyado akong kinakabahan sa mga lalaking ito?’ sigaw ko sa aking isipan. “Hi!” sagot ko sa kanya.&

 ALICE "Aalis ka para sa isang pagsalakay?” sabi ko ng hindi makapaniwala. “Oo,” sagot ni Lucian habang naglalagay ng belt. “At wala ding saysay kung sasabihin kong sasama ako sa’yo. Hindi mo iyon hahayaan hindi ba?” “Ganun na nga,” sagot niya at iniayos ang kanyang baril. Puro itim ang suot niya. Bagay na parang combat gear niya. Ang kanyang buong koponan ay nakasuot ng itim, kasama ang ilang ekstrang itim na sweatsuit kung sakaling masira ang kanilang kasuotan sa pagpapalit ng anyo. “Bakit hindi? Alam mong kaya kong lumaban!”“Siyempre naman kaya mong lumaban. Pero hindi ibig sabihin ay kailangan mong gawin. Masyadong mapanganib. Wala tayong ideya kung sino ba ang haharapin natin. Ang mga ito ay mga hybrid na mga nilalang.” Niyakap k

ALICE“Hindi ko gustong harapin mo ito ng mag-isa!” pagprotesta ko.“Hindi ako nag-iisa, Alice. Bawat Alpha ay kinakaharap itong probelama. Sa ngayon, ang pinakamapanganib sa atin ay hindi ang mga rogue, kundi ang matuklasan ang pagkatao natin. Hindi natin kakayanin kung lumabas ang impormasyong ito sa mga tao at ang malaman ang sunod-sunod na bangkay o pagkamatay ng mga tao. Ilalantad nito ang seguridad at lihim ng ating buong komunidad." Sinagot na ni Lucian ang tanong na tumatakbo sa isip ko. "Kung ganun, ang mga kawawang mga taong iyon na naghihintay ng balita ay mananatiling ignorante sa pagpanaw ng kanilang mga mahal sa buhay. Hindi nila malalaman kung ano ang nangyari sa kanila?" “Naiintindihan ko ang nararamdaman mo, Alice. Pero hindi naman tayo mga bayani. Ang protektahan ang ating pack at ang kaligtasan ng ating mga uri ang pinakamahalaga,&rdq

LUCIANNakita ko ang mga rogue na binugbog mula sa may salamin. Si Jake, ang aking wolf ay galit na galit sa kanila. Habang nahuhukay ang bawat katawan, marahas siyang umungol at sinusubukang niyang kumawala. Ang gusto ko lang gawin ay, pumunta sa mga kulungan at pagpira-pirasuin ang bawat rogue, ilabas ang bituka, at putulin ang kanilang mga katawan. Ang pagsalakay namin na iyon ang una sa aming ilang pagsalakay. Nakita namin ang mas masahol pa doon pagkatapos non. Tanging ang nakapapawi na presensya ni Alice ang pumipigil sa aking pagnanasang pumatay. Ang paglanghap ng kanyang nakakaakit na amoy ay nagpatatag sa aking wolf. Bagama't nandoon pa rin ang pagnanais na kunin ang hustisya mula sa mga rogue, hindi na ito nakakatulong gaya ng dati. Ang mga bagay ay umaayos na rin ng kaunti pabalik sa normal pagkatapos ng nakalipas na ilang araw, na walang katapusang aksyon dahil sa pagh

Alice Bagaman tinanggihan ni Lucian ang plano ko at hindi pumayag sa anumang karagdagang bagay tungkol dito. Hindi ko maalis sa isip ko ang ideya iyon. Dahilan para itago ko sa kanya ang iniisip ko. Hindi na siya makakapagpigil kung malalaman niyang iniisip ko pa rin iyon. Naglalakad ako sa puting koridor ng ospital at ginagawa ang aking araw-araw na pagbisita sa mga nasugatan na mga babae. Noong una, lahat sila ay natatakot sa mga guwardiya kaya pinaalis ko sila at binisita ko si Olivia. Naging malaking tulong siya para kausapin ang mga babaeng iyon. Bilang isa sa mga nakaligtas sa parehong karansan, nakipag-ugnayan sila sa kanya. Pagkatapos ng mga araw ng matiyagang pagpapaliwanag sa sitwasyon, sa wakas ay naging mas madali na silang lapitan. Karamihan sa kanila ay sumuko sa katotohanan na ang dati nilang buhay ay nawala na ng tuluyan. Hindi sila tao o werewolf. Madali silang mapapansin ng mga tao, at