All Chapters of Her Revenge: Chapter 1 - Chapter 10

Kabanata 1  HR01 Kinabukasan paggising ko ay halos mahiwa ang beywang ko dahil sa sakit. Tatlong palapag ng bahay ang nilinis namin. Kahit anim pa kami kasambahay dito ay hindi talaga namin kaya, ngayon na tuka ako sa paglilinis ng swimming pool. Dahan-dahan akong bumangon at nag-ayos ng sarili para sa panibagong araw. Tulog pa si Celene dahil marami ang ginawa niyang trabaho kahapon. Lumabas ako ng silid at pinaghanda ng agahan ang ibang kasambahay kasama na si Nanay Tesang. Maalam naman ako sa pagluluto dahil culinary ang kurso ko. Pangarap kong maging isang na chef, namana ko ang galing kay Tatay. Bata pa lang ako ay pinapanood ko na siyang magluto hanggang sa nahasa na ako. All around kaming kasambahay ni Celene, ang apat naman ay may nakatukang trabaho talaga. Sabi ni Nanay Tesang habang wala pa ang mga Circassian ay hindi daw ako kabahan dahil hindi naman niya

HR03 Isang araw pa lang ang pagkaalis ni Nanay Tesang pero ramdam ko na ang lungkot. Kaunting panahon ko lang siyang nakasama pero malaki ang pasasalamat ko sa kanya na tinggap niya ako bilang kasambahay ng pamilyang Circassian. Bumuntong hininga ako kasabay ng pagwalis ko sa malapad na barukan ng mansion. Maaga akong nagising para gawin ang gawaing ito, ramdam ko kasi na hindi ko kaagad matatapos ito kapag hindi ko inagahan. Sa laki ba naman nito parang buong bahay na namin sa probinsiya ang nalinisan ko. Magdidilig pa ako sa mga malalaking mga pananim at isusunod ko ang swimming pool dahil may mga dahon na naman doon. Hindi naman nagagamit iyon pero pinaalalahanan ako kanina ni Celene na kailangan ko iyong linisan dahil sa paparating na party nila Sir Yusuf. Gagawin ko na lang ang inuutos ni Celene sa akin dahil baka may magawa pa akong kaunting mali ay papaalisin pa ako dito nang biglaan. Wala na

HR05 Mabilis ang paglipas ng araw at ngayon na ang araw ng party dito sa mansion. Maaga kaming nagising ni Celene dahil inatasan kami ni Sir Yusuf na magluto at ihanda ang venue. Ang venue ay doon lamang sa pool, may mini stage doon na pwede talaga sa mga party na kagaya nito ngayon. May mga nakikita na rin akong naglagay ng mga speakers doon. Sabi ni Celene, ganito talaga dito tuwing may business na natapos si Sir Yusuf. Mahilig si Si Yusuf uminom, mahilig din daw sa bar. Pero simula noong napaaway daw siya ay dito na lang daw niya sini-celebrate ang mga special occasion sa bahay niya. Sa totoo lang mas mabuti nga na dito na lang keysa sa bar. May tamang space naman para sa party at may pera naman si Sir para doon keysa doon sa bar na crowded at iba-iba pa ang utak ng mga tao. “Good Morning, Zey.” Bati ni Celene. “Good Morning, Celene.” bati ko pabalik sa

HR07 “Hoy! Anong sinabi mo kay Sir Yusuf? Zeynep!” sabay hila sa akin ni Celene papunta sa loob ng silid namin. Nagkunwari akong walang alam, kinunot ko pa ang noo ko. Pagkatapos nang pag-uusap namin ni Sir Yusuf ay kaagad niyang pinatawag si Celene. Ngayon, kakabalik lang ni Celene dito at kakatapos lang siguro ng kanilang pag-uusap tungkol sa napagkasunduan namin ni Sir Yusuf. “Ha? Anong sinasabi kay Sir?” pagkukunwari ko. Inirapan niya ako, “Nako! Bakit magiging doble ang sahod namin? Tapos mabibigay pa si Sir Yusuf ng pera sa pamilya namin?” strikatang aniya. Pinigilan ko naman ang aking pagtawa sa kanya. Halata naman sa mukha niya na gustong gusto niya iyon dahil nagpipigil ito ng tawa ngunit pinapairal niya ang pagkukunwaring galit siya. Kibit-balikat ako at nagkunwari pa ring walang alam, “

HR09 Napahinto ang sasakyan sa daongan ng mga sasakyang pandagat. Nauna akong bumaba ng sasakyan kay Sir Yusuf at sumunod naman siya. Nanliit naman ang mata ko dahil sa init na nagrereplikasyon sa mga bintana ng mga maliliit na bersiyon ng yati. “Wow,” iyon kaagad ang lumabas sa bibig ko dahil sa ganda ng mga yating nasa harapan ko ngayon. Simple lang ngunit maganda. Umuwang ang bibig ko nang makita ko ang logo na naman ng mga Circassian na nakaimprenta sa gilid ng yati. Hindi na ako nagtataka pa kung bakit may ganito si Sir Yusuf. Isa siyang bilyornayo, may ari ng isang kompanya, afford na afford niya talaga ang mga ganitong bagay. Lahat siguro ng mga material na bagay ay kaya niyang bilhin sa dami ng pera niya. Dinig ko ang pagtawag ni Sir Yusuf sa akin, “Let’s go, Zey.” Aya niya. Sabay kaming pumasok sa yati. Inalalayan niya p