All Chapters of GAME OF LOVE: Olivia Reid: Chapter 11 - Chapter 20

NAGULAT si Olivia nang ipasundo siya ni Don Miguel sa driver nito patungo sa isang excluvie resort sa Tagaytay.  Nagulat siya dahil dinatnan niya duon si Gabriel kasama ni Don Miguel habang nag-tatanghalian.            “Sweetheart, come join us, “ anang matanda na senenyasan siyang maupo sa tabi nito, “Sorry kung biglaan ang pagpapasundo ko saiyo,” hinalikan siya nito sa pisngi.  Kitang-kita niya ang pagkunot ng nuo ni Gabriel na tila naiinis habang nakatingin sa kanila.  “Biglaan rin lang kasi ang pag-invite sakin ni Gabriel dito sa exclusive resort ng pamilya niya.”            Tumango lang siya.            Hindi niya alam kung na-e-excite siyang makita ito o naiinis siya.           

“GABRIEL, hindi ko na alam kung anong gagawin sa kapatid mong yan,” naiiling na sabi ng kanyang ina nang dumating siya sa bahay at madatnang nakabulagta sa sofa si Javier, magulong-magulo ang buhok pati ang suot na polo short, “Na highblood na nga sa galit ang ama mo kaya ayun, nag-alsa balutan papunta sa farm. Duon raw muna siya. Pinasusunod nya nga ako dun at ikaw na raw ang bahalang umayos sa kapatid mo.” Kitang-kita ang pag-aalala sa kanyang ina habang nakatingin kay Javier.  Huminga ito ng malalim, “Sa totoo lang, hindi ko na alam ang gagawin ko sa batang yan.  Tama ang ama mo, masyado na kaming matanda para mag-alala pa. Gabriel, anak. . .pwede bang kausapin mo si Javier kapag. . .kapag nasa tamang wisyo na?”  Nakikiusap na sabi nito sa kanya.            Tango lamang ang isinagot niya sa ina.  Minsan ay parang gusto na niyang magreklamo dahil lahat na lamang n

PARANG wala sa sarili si Olivia habang naglalakad papasok ng classroom.  Iniisip pa lamang niyang mabibisto ng mga kaklase at kaibigan niya ang pinakatago-tago niyang lihim ay para na siyang mamatay sa kahihiyan.             Napakagat labi siya.  Paanong nalaman ni Gabriel ang kahinaan niya?             Sa eskwelahang ito, hinahanggaan siya. Inirerespeto.  At hindi siya makakapayag na maglaho ang lahat ng iyon ng dahil kay Gabriel Craig.             “Hi Olivia,” bati ng isang estudyanteng nakasalubong niya. Tipid na ngiti lang ang itinugon niya sa binata.             Napansin niya ang pulumpon ng mga babae sa may kiosk na pawang nakatingin sa kanya.  Ang iba’y humahanga, ang iba’y hindi maitago ang inggit sa mga mat

HANGGANG ngayon ay naalala pa rin niya ang nangyari sa kanila ni Olivia kagabi. Wala naman talaga siyang balak na duon magpalipas ng gabi. Gusto lang naman niyang icheck si Olivia kaya gulat na gulat siya nang datnan itong nakahilata sa sahig, h***d, wala ni isang saplot na itinira sa katawan. Ilang oras pa lamang siyang nawawala, hindi niya alam na ganun pala ito kabilis malasing.             Dinala niya ito sa kuwarto para punasan at bihisan, gusto niyang huwag itong tingnan pero parang tuksong nang-aakit ang katawan nito.  Napasulyap siya sa kulay rosas na nipples nito. Kanina pa talaga siya nag-iinit. Shit. Shit. Lahat yata ng Santo ay natawag niya. Pabagsak niyang inilapag si Olivia. Naiinis siyang hindi niya maintindihan. Ano bang klaseng babae ito? Pilit niyang nilalabanan ang kanyang nararamdaman ngunit mas malakas ang tawag ng laman, hindi na siya nakatiis, hinalikan niya ito sa labi. Automatic na

      “DON’T TELL ME, you’re still a virgin?” Hindi makapaniwalang tanong ni Gabriel sa kanya nang mahirapang isakatuparan ang pag-iisa ng kanilang mga katawan.             “Of course not!  M-marami nang dumaang lalaki sa buhay ko.  H-hind lang ikaw, m-marami na. . .si Don Miguel. . .” pagsisinungaling niya.  At bakit naman niya aaminin sa lalaking ito na virgin pa talaga siya sa tunay na kahulugan ng salitang berhen? Oo, na-rape siya nuong bata pa siya pero after nun, wala ng ibang lalaki pa ang nakatikim sa kanya.             Pero hahayaan na lamang niyang paniwalaan ni Gabriel ang pinaniniwalaan nito.             Mas mainam na ang ganitong relasyon.  Walang emotional attachment.  No way na aminin niya rito na dito niya kauna-unahan