All Chapters of My undying love for Mr. Billionaire: Chapter 1 - Chapter 10

I was sitting at the dark corners of this bar which was a good spot so no one could notice that I was there. I once shot a glass of my drink. I sighed when I turn my gaze again to the man with so many battles of expensive and hard alcohol on his own table.I almost clap my two hands by watching him drinking all his orders of alcohol like he was just drinking a glass of water. I smiled bitterly, knowing all the reasons why he drowning himself in alcohol. I also pity him.'If I were her, you wouldn't be like this Yuri'I drink again my margarita when my glass becomes empty I stood up and slowly walk towards him. I know he is wasted so I stop him by drinking his drinks again. His eyes try to widen to see who the person stops him."That's enough Yuri. I'll send you home" I gently said then I removed from his hand the bottle of wine that he was supposed to drink him again.He didn't speak as long as he sat down and leaned back in his chair so I sat down too. I just stared at him as he stare

Mabilis lumipas ang Isang buwan naging busy kami ni scar sa mga Gawain naming sa paaralan. Pareho kase kami ni Scar kasali sa sports pero magkaiba na sport. Si scar magaling sa badminton samantalang ako sa pag langoy ang aking kinahiligan."Ms.Dariels kailangan mo galing balita ko magaling ang makakalaban natin na paaralan. Maasahan ba kita?" Ani ni coach pagka-ahon ko sa pool."Oo naman sympre ako paba?"nakangising sagot ko sa kanya."Yan ang gusto ko mataas ang confidence mo"natutuwang sabi ni coach."Baka kamo hambog"singit ng isang ka teammates ko.Natatawa nalang ako na inilingan sila. Pumanhik nako sa rest

Hinatid ako ni Yuri ng magkamalay na ako. Dinala niya ako sa clinic ng school gusto pa sana niya ako dalin sa hospital pero nag matigas ako na iuwi nalang niya ako. Wala siya nagawa kundi sundin ang gusto ko kaya ang ending namin ay dito sa tapat ng bahay namin.Pinagbuksan niya ako ng pintuan at inilahad ang kamay.'gentleman' tanging na sabi ko. Malubag sa loob ko tinanggap ang kamay niya.'Shit be ang lambot mas malambot pa sakin' "Salamat pero hindi mo naman na kailangan pa gawin ito"ng mahatid na niya ako sa mismong pintuan namin."My insist."tipid na sagot niya.&n

Ilan buntong hininga na ba ang pinakawalan ko at paulit-ulit ko pa din ginagawa."Isa nalang iisipin kong hinihika ka" na tigil ang pagbuntong hininga ko for the nnth times.I boringly glance at Aiko. He was dragging my luggage now.Sa isang araw na ang alis ko pero hanggang ngayon hindi pa din ako nakakapag paalam sa kanya. Hindi ko din sya masyado nakakausap sa school kahit pa mag ka kaklase naman kami dalawa."Hop in Prinsesa baka gusto mo lang naman" Aiko mockery said.Inirapan ko siya ng bongga bago ako sumakay sa kotse niya. Sinabe ko na bang 3 years gap si Aiko sakin pero dahil ubod siya ng pagka isip bata ay hindi halata sa kanya.

Isang taon bago naka-recover si Fimescar sa nangyaring trahedya sa kanya. 3 months naman ang tinagal ni Yuri sa hospital bago ito gumaling. Fimescar and Yuri can't make it to go school so I do the same. I choose to accompy them.Ngayon, ilan taon na ang nakalipas at pare-pareho kaming nasa kolehiyo na. 3rd years college to be exact parehong Arts and Design Track ang course namin ni Fimescar. Samantalang si Yuri Architect ang kinuha niyang course. Magkaibang course pero pinipilit na magkaroon pa din kaming tatlo na oras para makapag banding.Sa mga nagdaan na taon masasabi kong sanay nako masaktan este tanggap ko na wala kami pag-asa ni Yuri kaya pinipilit ko nalang maging mabuting kaibigan para sa kanila. As long as Scar and Yuri Love each other, masaya na ako doon kahit pa ang kapalit nun ang pagkamatay ng puso ko.