All Chapters of WOUNDED EGO: Omega’s Disguise: Chapter 21 - Chapter 30

WARNING: The following scenes may not be suitable for young readers. Reader discretion is advised. It contains homosexual relationship between men.PLAGIARISM IS A CRIME.Copyright © 2021 HiGANBANA──────⊹⊱✫⊰⊹──────AKIIZUMI Aki, a 32-year-old Alpha doctor. If I have one biggest problem in my life… that would be the fact that I was born with feminine looks! And it ticks me, a lot! While growing up, I was struggling with my height and body development. Instead of having a big build and defined facial features, I ended up being always mistaken as an Omega. People around me kept teasing me, telling me to double check my test results. Even my parents could not believe their eyes when I grew up into a beautiful man. Having good looks when you’re an Alpha is not bad but in my case, I had a hard time proving myself. So, when I became a doctor, I started to gain respect and acknowledgment from people around me.But recently, I realized that it was not what I really wa

CHIHIRO HANAMICHI Chihiro, twenty-two years old. First time kong ma-in love! Dahil sa tindig ko at hitsura, maraming natatakot sa akin pero sa kabila nito ay masaya pa rin ako. Pinalaki ako ng aking mga magulang na puno ng pagmamahal. Sila ang naging inspirasyon ko kung bakit hanggang ngayon ay naniniwala ako sa true love. Makaluma na kung pakikinggan, lalo na sa panahon ngayon pero naniniwala akong bawat isa sa atin ay may nakalaan na taong karapat-dapat na tumanggap ng ating pagmamahal. At si Izumi-sensei ang true love ko! “Wala na itong urungan. Nasabi ko na kay Sensei ang totoo kong nararamdaman. Kahit noong unang araw pa lang ng aming pagkikita ay siya na talaga ang para sa ‘kin,” kinikilig na kausap ko sa aking sarili habang ini-imagine si Izumi-sensei na nagpapa-cute sa harap ko habang binibigyan ako ng wagas na flying kiss. “Kya~h! Sensei!” biglang hiyaw ko pa at napaigtad ang babaeng pasyente na may schedule magpa-check-up kay Izumi-sensei ngayon. “Ah. S

AKI“SENSEI, may summer vacation ka po ba?” nahihiyang tanong ni Chihiro sa akin habang kumakain kami ng tanghalian.“Why?” I asked, a little bit confused by his sudden approach.“Um…” Parang uod naman itong gumalaw-galaw sa kanyang upuan bago nagpatuloy sa pagsasalita, “balak ko po sana umuwi sa amin sa summer vacation leave ko.”“Huh?” I raised an eyebrow and gave him an intimidating look. “Who said that you’re getting a vacation?”“Eh?!” mabilis namang angal ni Chihiro kaya hindi ko napigilang mapabuhakhak ng tawa.“I was joking! Naniwala ka naman agad! Ha ha!” I laughed out loud as his face turned so red like that of a very riped tomato.“Sensei naman, eh!” Chihiro exclaimed while pouting his lips.[Until now, I still can’t believe that this giant ogre is only huge on the outside but he has the soul of a defenseless young puppy. It makes me wanna bully him sometimes,] I thought to mysel

“Sobrang hindi ko natanggap ang nangyari sa kapatid ko. Isang linggo matapos ang insidente ay sinabi nila sa aking hinalay din ako ng mga Alpha na g******a sa kakambal ko pero dahil hindi pa ako dumanas ng heat noon ay nawalan sila ng interes sa akin. Nahuli kaagad ng mga pulis ang tatlong Alpha at muntik pa silang mapatay ni Tou-chan. Hindi ko matanggap ang pagkawala ni Chiromi kaya makaraan ang isang buwan buhat noong mangyari ang insidente ay nagsimula akong kumilos at magsalita na parang si Chiromi. Nasaktan ang mga magulang ko at ilang beses akong sinabihang itigil na ito at ipagdasal na lamang ang kaluluwa ng aking kakambal pero hindi ko magawang matanggap na wala na ang pinakamamahal kong kapatid. Wala na si Chiromi. Wala na si Chiromi…” Walang tigil na bumuhos ang mga luha ko hanggang sa huli. I couldn’t explain how much it affected me. Usually, hindi ako ganoon ka-drama when it comes to someone’s death but when I heard Chihiro’s past, I couldn’t believe that someon

Bigla na lamang akong napatingin kay Chihiro at laking pagtataka ko nang makita sa mukha niya ang gulat habang titig na titig ito sa lalaki. “Why are you here?!” inis kong buska sa lalaki nang ituon kong muli ang atensiyon ko sa kanya habang nakakuyom ang mga kamay ko sa inis. Ngumiti naman siya sa pagkakataong ito but he still looked intimidating to me bago ako sinagot, “Remember the unused room sa may likod? I will be using it from now on. I’ll start working here, Izumi Aki.” “Wha—?!” Hindi ko magawang ipagpatuloy ang nais kong sabihin nang sumilay sa mga labi niya ang tuwa na may halong kalaswaan. I was about to ask him something when he walked away from me and went to Chihiro instead. He reached out his hand to my secretary before saying, “Hi. I am Arisawa Jirou.” Pagpapakilala nito sabay inabot ang kanyang kamay kay Chihiro. Kahit hindi ako ang kausap niya ay randam na ramdam ko ang tensiyong unti-unting namuo sa pagitan nilang dalawa. Hindi ko alam kung bak