“Umfgh!” Impit akong napaungol habang ginagawan ng paraan ang aking pagkalalake na kumalma. Hindi ko alam kung bakit bigla na lamang akong tinigasan pero napapansin kong nangyayari ito sa tuwing napapadalas ang pag-iisip ko tungkol kay Izumi-sensei. Alam kong hindi ito normal at lalong hindi tama pero ano ang magagawa ko?! “Sensei… suki desu,” turan ko sa kawalan habang binibilisan na ang pag-ulos sa aking pagkalalake.
Noong una niya akong makitang ginagawa ito habang nakatingin siya ay sobra akong na-excite. May parte ng pagkatao ko ang nahiya dahil isa akong Omega na may katawan ng isang Alpha pero may parte din na nagsasabing nais kong malaman ni Izumi-sensei na hindi ako nagbibiro kapag sinabi kong gusto ko siya.[Paano ko kaya mapapaniwala si Sensei na seryoso ako?] namomroblema kong ani sa isipan.“Sensei!” Kasabay ng pagtawag ko sa kanyang ngalan ay nilabasan naman ako. Gaya ng inaasahan ko, marami na naman akong nailabas ngayon. “Bakit ba kasAKI“SENSEI, may summer vacation ka po ba?” nahihiyang tanong ni Chihiro sa akin habang kumakain kami ng tanghalian.“Why?” I asked, a little bit confused by his sudden approach.“Um…” Parang uod naman itong gumalaw-galaw sa kanyang upuan bago nagpatuloy sa pagsasalita, “balak ko po sana umuwi sa amin sa summer vacation leave ko.”“Huh?” I raised an eyebrow and gave him an intimidating look. “Who said that you’re getting a vacation?”“Eh?!” mabilis namang angal ni Chihiro kaya hindi ko napigilang mapabuhakhak ng tawa.“I was joking! Naniwala ka naman agad! Ha ha!” I laughed out loud as his face turned so red like that of a very riped tomato.“Sensei naman, eh!” Chihiro exclaimed while pouting his lips.[Until now, I still can’t believe that this giant ogre is only huge on the outside but he has the soul of a defenseless young puppy. It makes me wanna bully him sometimes,] I thought to mysel
TRIGGER WARNING: Sensitive content ahead. Read at your own risk. AKI “HIROCCHI, alam naming nais mo kaming makasama ng mama mo pero nakalimutan naming sabihin sa ‘yo na balak pala naming bisitahin ang burol ng kapatid mo at doon muna lumagi sa dati nating bahay,” biglang saad ng ama ni Chihiro habang kumakain kami ng almusal. Bahagyang natigilan si Chihiro nang banggitin ng kanyang ama ang tungkol sa kanyang kapatid. “Gano’n po ba, Tou-chan? Okay lang po. Ako na ang bahala kay Sensei at dito sa bahay,” sabi naman nito at pinilit ngumiti. “You have a sibling?” I asked without noticing everyone’s hurt upon bringing up that topic. Mahina namang tumango si Chihiro bago ako sinagot, “Opo, Sensei. Kakambal ko.” He said it with a hurt expression. “Sorry, Sensei, ha? Medyo emosyonal si Hirocchi pagdating sa kakambal niya,” pagpapaumanhin ng kanyang ina at mabilis akong napailing. “It’s okay. I understand,” pagsisiguro
“Sobrang hindi ko natanggap ang nangyari sa kapatid ko. Isang linggo matapos ang insidente ay sinabi nila sa aking hinalay din ako ng mga Alpha na g******a sa kakambal ko pero dahil hindi pa ako dumanas ng heat noon ay nawalan sila ng interes sa akin. Nahuli kaagad ng mga pulis ang tatlong Alpha at muntik pa silang mapatay ni Tou-chan. Hindi ko matanggap ang pagkawala ni Chiromi kaya makaraan ang isang buwan buhat noong mangyari ang insidente ay nagsimula akong kumilos at magsalita na parang si Chiromi. Nasaktan ang mga magulang ko at ilang beses akong sinabihang itigil na ito at ipagdasal na lamang ang kaluluwa ng aking kakambal pero hindi ko magawang matanggap na wala na ang pinakamamahal kong kapatid. Wala na si Chiromi. Wala na si Chiromi…” Walang tigil na bumuhos ang mga luha ko hanggang sa huli. I couldn’t explain how much it affected me. Usually, hindi ako ganoon ka-drama when it comes to someone’s death but when I heard Chihiro’s past, I couldn’t believe that someon
AKIISANG malalim at dismayadong buntong-hininga ang pinakawalan ko sa kasagsagan ng umaga habang nakatingin sa malayo. Kasalukuyan akong umiinom ng kape habang nakatayo malapit sa desk ni Chihiro.Napaigtad naman ako nang bumukas ang pinto ng clinic at ang malapad na ngiting aso niya kaagad ang una kong napansin. “Good morning, Izumi-sensei!” Maligalig at puno ng enerhiyang bati nito sa akin at lalo akong napabuntong-hininga.[How should I put this? Ever since that day that we had sex… uh…]┅┅┅┅┅┅┅༻❁༺┅┅┅┅┅┅┅[FLASHBACK]“Hmm? Something really smells in here!” Sabay kaming napabalikwas ng bangon ni Chihiro nang marinig namin ang malakas na boses ng kanyang ama.“T-Tou-chan?!” gulat na bulalas ni Chihiro at nahihiya pang tinakpan ang lantad niyang pagkalalake gamit ang hawak niyang unan. “Akala ko ba ay hindi pa kayo babalik kaagad?”“Oh? Naging emosiyonal kasi ang mama mo so we decided to go back immediately,” nakangiti namang tugon ng kanyang ama bago na
Bigla na lamang akong napatingin kay Chihiro at laking pagtataka ko nang makita sa mukha niya ang gulat habang titig na titig ito sa lalaki. “Why are you here?!” inis kong buska sa lalaki nang ituon kong muli ang atensiyon ko sa kanya habang nakakuyom ang mga kamay ko sa inis. Ngumiti naman siya sa pagkakataong ito but he still looked intimidating to me bago ako sinagot, “Remember the unused room sa may likod? I will be using it from now on. I’ll start working here, Izumi Aki.” “Wha—?!” Hindi ko magawang ipagpatuloy ang nais kong sabihin nang sumilay sa mga labi niya ang tuwa na may halong kalaswaan. I was about to ask him something when he walked away from me and went to Chihiro instead. He reached out his hand to my secretary before saying, “Hi. I am Arisawa Jirou.” Pagpapakilala nito sabay inabot ang kanyang kamay kay Chihiro. Kahit hindi ako ang kausap niya ay randam na ramdam ko ang tensiyong unti-unting namuo sa pagitan nilang dalawa. Hindi ko alam kung bak
AKI “WHERE the fuck do you think you’re touching?” inis na mura ko kay Jirou nang minasahe nito ang aking likuran matapos siyang pumasok sa opisina ko ng walang paalam. “I am touching your butt,” pilosopo naman niyang tugon at pinagpatuloy ang kanyang ginagawa, not minding that I was busy finding some liquid Omega suppressants. “Kapag nabasag ang mga bote dito ihahampas ko ang mga bubog sa pagmumukha mo,” inis kong banta sa kanya pero hindi natinag si Jirou. “Aki—” “Stop being so familiar with me! We’re not even friends!” pasinghal kong putol sa kanya. “I never gave you the permission to call me by my given name!” “But I like calling you ‘Aki’,” katuwiran naman niya at bahagya akong idiniin sa shelf kung saan ko tinatago ang mga liquid form suppressants at iba pa. “Ngh!” impit kong pakli at siniko siya. “Get away from me, you pervert!” “Oh? Why are you so hasty? You act like an Omega who just made a pair with some Alpha,” mangha niyang tu
AKI “NGH! Aah…” I painfully moaned when Jirou thrusted deeper into my insides. He then inserted two fingers inside my mouth while pounding me from behind, making me muffle my moans. “You’re so sensitive today, Aki. Dahil ba ito kay Hanamichi-kun?” nakangising bulong ni Jirou sa akin at mas nilakasan ang paggalaw niya sa loob ko. “Mmgh!” I groaned and forcefully pushed his fingers out from my mouth and growled at him. “Stop mentioning his name!” “Oh?” he snickered. “But you get tighter when I say his name,” naaaliw nitong saad at mas diniinan ang pagbayo niya sa akin. “Aah!” A loud gasp escaped my mouth as I buried my face against the sheets. “Fuck you, Arisawa.” Jirou chuckled in total amusement and pulled me closer to him, making his dick glide into my most deepest parts. That made me moan again because of the sudden pleasure that he gave me. “You really are interesting. Good thing I found you,” nasisiyahan nitong wika. And just like that, Jirou laughed
AKIHINDI ko alam kung gaano katagal akong umiyak sa mga bisig ni Chihiro. Pagdilat ko ng aking mga mata ay umaga na.[I ended up crying myself to sleep last night, huh?]Chihiro didn’t wake me up so I had to get out of his room and find him. I heard faint noises from a distance as I walked farther from the room. “Chihiro…?” I softly called out his name while rubbing my right eye a little bit. My eyes were all fuzzy probably because I cried for too long.Napaigtad naman si Chihiro sa pagsulpot ko at muntik pa nitong mabitawan ang hawak-hawak niyang sandok. Balisa siyang lumingon sa gawi ko habang namumula ang mukha. “Sensei? Gising ka na pala? Bakit hindi mo ‘ko tinawag kaagad?” Sa halip na sagutin siya ay natuon ang pansin ko sa kanyang ginagawa.[Is he cooking? For real?] I thought to myself at doon ko lang nasimulang maamoy ang mabangong aroma ng bagong pinakuluang kape at kakaluto lang na longganisa at fried eggs na nakahanda na sa mesa.“You can cook?” I a