All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 871 - Chapter 880

Tinikom ni Luna ang mga labi niya nang marinig niya ang tanong ni Charmaine, ngunit hindi niya alam kung ano ang isasagot.Hindi niya masabi sa kanila na ibinigay sa kanya ni Joshua ang chikinini, ngunit sa parehong oras, wala siyang maisip na ibang idadahilan. Natatakot si Luna na kapag sinabi niya sa lahat na si Joshua iyon, pekein ni Fiona ang kanyang sakit at magkunwaring himatayin. Kung nangyari iyon at sumugod si Joshua, nag-aalala si Luna na kapag itinanggi ni Joshua ang lahat, na maging dahilan upang muli siyang maging may kasalanan. Gayunpaman, kung hindi siya naging malinis sa katotohanan... Paano pa niya maipapaliwanag ang chikinini? Hindi niya masasabi na siya mismo ang gumawa nito, hindi ba? “Anong mali? Nakuha ng pusa ang iyong dila?" Masasabi ni Charmaine na nag-aalangan si Luna na sabihin ang totoo dahil kay Fiona at mas nakaramdam ng tiwala sa kanyang mga hula. "Hindi ba nagpunta ka sa ospital? Binigyan ka ba ng halik ng doktor para sa iyong maliit na sugat?"

"Ganoon ba?" Inosenteng kumurap si Fiona kay Charmaine. “Kailan ko pa hiniling sa iyo na pahirapin ang buhay ni Ms. Luna? Bakit ko pa gagawin iyon? Si Ms. Luna ang paboritong empleyado ni Joshua. Nagdala siya ng malaking kita para sa Lynch Group, at siya ang pangunahing miyembro ng aming team para sa paparating na paligsahan sa disenyo ng alahas."Nagtiim ng ngipin si Charmaine. “Nagseselos ka kasi sa kanya eh! Natatakot ka na baka agawin niya si Joshua sa iyo!" “Anong pinagsasabi mo? Sa tingin mo ba mahuhulog si Joshua sa kahit na sino ng ganoon lang?" Ngumisi si Fiona, saka ngumiti kay Luna. "Hindi ka ba sang-ayon, Ms. Luna?" Si Luna, na nakapanood ng lahat ng ito nang may kaunting saya, ay hindi nagplanong makisali sa dramang ito sa pagitan nina Fiona at Charmaine. Si Fiona ay pinili siya, gayunpaman, at alam niyang sinisikap ni Fiona na magtago sa kanyang balat, kaya't napangiti siya at sumagot, "Siyempre. Napakagandang babae ni Ms. Blake, at kayo ni Mr. Lynch ay napaka-sweet n

Natigilan si Christian sa sagot ni Luna na hindi niya alam kung ano ang isasagot. “Alinmang paraan, salamat sa tulong mo, pero kung may mangyari ulit na ganito sa hinaharap, hindi mo na ako kailangang tulungan. Ayoko ng hinahalikan sa harap ng maraming tao,” malamig na sabi ni Luna. Pagkatapos, humakbang siya papasok sa opisina niya, sinara ang pinto sa likod niya. Natigilan sandali si Christian, saka pagkatapos ay nagpakawala ng isang buntong-hininga ng pagkagalit. Kailangan niyang aminin na masyado siyang padalus-dalos. Parang hindi niya mailagay ang daliri niya rito, pero kahit papaano, nang makita niyang hirap na hirap si Luna na pigilan ang emosyon nito, hindi niya naiwasang maawa dito. Kaya naman sumugod siya at sinubukang halikan siya sa harap ng lahat, nang hindi isinasaalang-alang ang mga kahihinatnan na maaaring idulot ng kanyang mga aksyon. Nang makabawi na siya, bigla niyang napagtanto kung gaano hindi karapatdapat ang kanyang mga kilos. Saglit siyang nag-isip,

Nagsalubong ang kilay ni Luna. Habang sinusulyapan niya ang tasa ng kape na hawak ni Fiona, napangiti siya. “Itago mo na ang kape mo, Ms. Blake. Pagkatapos ng lahat, hindi ko alam kung anong uri ng bitamina powder ang idinagdag mo diyan sa oras na ito, hindi ba?" Mapanuyang sinabi ni Luna. Ang tinutukoy niya ay ang nangyari noon nang magbuhos ng bitamina powder si Fiona sa kanyang baso at sadyang nagdulot ng hindi pagkakaunawaan. Nang marinig niya ito, nagdilim ang ekspresyon ni Fiona. Gayunpaman, hindi siya umimik at sa halip ay kinagat ang kanyang labi at inalok kay Luna ang kape na may bahagyang galit na ekspresyon. "Ito ay purong kape-walang idinagdag dito. Alam kong galit ka sa akin, Ms. Luna, ngunit dahil ginawa ko sa iyo ang kape na ito dahil sa kabaitan... Bakit hindi mo ito tikman?" Habang sinasabi niya ito, unti-unting lumapit si Fiona kay Luna. Kumunot ang noo ni Luna at inilahad ang kanyang mga kamay, medyo hindi komportable. “Ayoko na—” “Ah—!” Gayunpaman, bago pa m

Nang sa wakas ay dumating si Joshua sa ospital, ang doktor ay nasa kalagitnaan ng paglilinis at pagbenda ng sugat ni Fiona. Hindi napigilan ng doktor na magreklamo sa katulong na nakatingin sa gilid, “Bakit hindi mo sinabi sa akin na pumunta ako ng mas maaga, alam mo naman kung gaano kalubha ang sugat niya? Wala kang silbi!" Nakagat ng katulong ang kanyang labi at sumagot sa medyo nahihiyang tono, “Mukha po siyang maayos, at sinabi pa po niyang ayos lang siya. Napaso lang po siya ng isang tasa ng kape, kaya hindi ko po siya masyadong pinansin. hindi ko po alam na…” Hindi niya alam kung gaano kalubha ang paso ng pasyenteng ito! Sa pagkakataong ito, humakbang si Joshua sa kwarto. Ang una niyang nakita sa pagpasok niya ay ang tali ng mga paltos sa tiyan ni Fiona, na kasing higpit ng pagkakasapin ng isang tanikala ng mga perlas. Nang makita niya ito, kumunot ang noo ni Joshua. "Anong nangyari?" Napakagat labi si Fiona at sumagot sa mahinang boses, “Wala. Kasalanan ko. Hindi s