Ang balita tungkol kay Luna, ang asawa ni Joshua Lynch, na sinubukan na pumaslang sa isang kasal, ay kumalat ng napakabilis sa Banyan Cty.Ang lahat ay sabik sa balita na ito, hinihintay nila kung paano tutulungan ni Joshua, ang pinakamakapangyarihang lalaki sa Banyan City, ang asawa niya na makatakas sa problemang ito.“Nakita ko po ang balita, Daddy.”Nakatanggap ng phone call si Joshua mula kay Nigel pagkatapos niya bumalik sa villa nang gabing ‘yun. Kahit na pitong taong gulang pa lang siya, mature na si Nigel at kalmado niyang pinaliwanag sa tatay niya, “Nakita ko sa internet ang lahat ng tungkol sa pagwawala ni Mommy, pero para unahan ko na kayo, nagsinungaling ako kela Neil at Nellie tungkol dito, at pinakialaman ko ang internet dito kela lolo, lola, at sa bahay ni uncle Jim para walang kahit sino sa kanila ang makatanggap ng balita mula sa Banyan City. ‘Wag po kayong mag alala, kontrolado ko na po ito.”Lumubog ang puso ni Joshua nang marinig niya ito. Sumandal siya sa pade

“Oo, ako ito.”Ito ay walang iba kundi si John, na siyang nawala kahapon kasama ang katawan ni Anne at ang anak nila, si Sammie. Sa mga sandaling ito, nakatayo siya sa harap ng pinto ni Joshua habang may hawak na payong sa ilalim ng ulan, pula ang mga mata. “Ako ang pumatay kay Jacqueline.”Gusto ni John na maghiganti kay Jacqueline simula nang malaman niya ang tungkol sa pagkamatay ni Anne, ngunit hindi niya inaasahan na si Luna, ang tao na sinisi niya sa pagkamatay ni Anne, ay isusugal ang lahat, pati ang katayuan at kinabukasan, para patayin si Jacqueline sa harap ng maraming tao…Siya dapat ang pumatay, siya lang.Kaya naman, pagkatapos makita ang balita kagabi, nagdesisyon si Joshua na hindi na magtago at sa halip ay pumunta siya sa hospital para patayin si Jacqueline. Kung hindi dahil inaresto si Willow, pinatay niya na rin sana ito.Nagbuntong hininga si Joshua habang tumitig siya sa mukha ni John. “Tama ako na ikaw ‘yun.”Walang record na umalis sina John o Sammie sa baya

“Walang tao na tatawanan ka.” Tila alam ni Joshua ang iniisip ni Luna.Ngumiti siya. “Nandito ako.”Tumingala si Luna at tumingin siya kay Joshua mula sa salamin. Ang determinasyon at pagiging seryoso sa mga mata niya ay guminhawa sa puso ni Luna.Kinagat ni Luna ang labi niya. Pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan, tinanong niya, “Kamusta si Jacqueline?”Sa isang mapayapang ekspresyon, tumingin siya sa mukha ni Luna at sinabi niya, “Patay na siya.”“Patay… na siya?” Nabigla si Luna at tumingin siya kay Joshua na tila hindi siya makapaniwala. “Paano nangyari ‘yun?”Nang hulihin siya ng mga pulis, nakangiti pa rin si Jacqueline sa mga pulis habang sinasabi nito kung paano siya sinubukang patayin ni Luna. Kahit na dumudugo ang tiyan ni Jacqueline, ang isip nito ay klaro pa rin at buhay pa ito.“Paano siya namatay sa isang gabi lang?” Ang naisip niya.“Hindi siya namatay dahil sinaksak mo siya sa tiyan. May pumasok sa hospital at pinatay siya.” Kumunot ang noo ni Joshua.Hin

Kinurot ni Joshua ang noo niya sa inis nang marinig niya ito. “Ang katotohanan ay, walang kailangan pumunta sa inyo.”Dahil patay na si Jacqueline, wala nang may sakdal sa hearing ni Luna. Hindi lang ‘yun, lahat ng surveillance tape kagabi ay kinuha ng mga pulis bilang ebidensya, at dahil ang lahat ng nasa kasal ay nagsabi na si Jacqueline ang nakumbinsi kay Luna sa punto na nawala sa kontrol si Luna…Ibig sabihin ay hindi gaano magdurusa si Luna, kahit na kaharap ni Luna ang judicial prosecution sa huli.Tutal, ginawa niya ang lahat ng ito para sa bestfriend niya, na siyang malapit sa kanyang puso.“Hindi na kailangan?” Suminghal si Jim dahil dito. “Kung hindi kami pupunta ngayon, kailan namin siya pupuntahan para makita siya? Kapag natapos na ang sentensya niya sa kulungan?”“Kalokohan ito, Joshua Lynch! Hindi lang sa nabigo ka na protektahan si Luna, ngayon at nasa kulungan siya, ayaw mo kaming papuntahin para bisitahin siya!”“Balak mo bang magpatuloy na itago ito mula sa ami

Tumakbo sila Neil at Nellie patungo kay Joshua nang marinig nila ito at pumila sila para tumitig kay Joshua, tila naghihintay marinig ang kanyang sagot.Kahit si Shelly ay tila naintindihan ang mga kilos ng kapatid niya at tumitig siya kay Joshua ng hindi pumipikit.Nagbuntong hininga si Joshua, tumingin siya sa apat na mga bata. “Ayos lang ang nanay niyo, pero…”Tinaas niya ang kamay niya para hawakan ang kamay ni Nellie. “Sa kasamaang palad, kailangan muna lumayo sa atin ni Mommy. Kaya niyo bang maghintay sa pagbabalik ni Mommy?”Kinagat ni Nellie ang labi niya at lumingon siya para tumitig kay Joshua ng luhaan. “Opo! Hindi lang po ‘yun, sigurado din po ako na maghihintay po sina Nigel, Neil, at Shelly sa pagbabalik niya!”Habang sinasabi niya ito, naglakad siya ng mabilis patungo sa stroller at dahan dahan niyang hinawakan ang kamay ng kapatid niyang babae. “Kahit na wala si Mommy, aalagaan ko si little Shelly! Kapag bumalik siya, makikita niya na isang mabuting ate ako!”Ngum