Lahat ng Kabanata ng Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Kabanata 1041 - Kabanata 1050

Malakas na tinulak ni Luna si Joshua. Nawalan ng balanse si Joshua at halos matumba siya. Sumimangot siya at magsasalita na sana siya nang namilipit na parang isang hipon si Luna. Nanginig si Luna, namilipit na parang bola, halos lahat ng ugat sa katawan niya ay kumikirot. “Ang sakit…” Ito lang ang mga salita na kaya niyang sabihin.Nang makita na naging ganito si Luna, napuno ng kirot ang mga mata ni Joshua. Paano nangyari ito? Kahapon noong pumunta siya dito, maayos pa si Luna. Bakit naging ganito ang kondisyon niya ngayong araw?Lumapit ulit siya para kargahin si Luna. Ngunit kahit na hindi ito makita ni Luna dahil sa sakit, nalaman niya pa rin ito dahil sa amoy ni Joshua. Pamilyar siya sa amoy na ito, sa sandali na lumapit si Joshua, alam niya na si Joshua ito kahit hindi siya dumilat.Inabot ni Joshua ang kamay niya para yakapin si Luna, ngunit tinulak siya nito palayo. Maliit ngunit malakas ang mga kilos niya. Namuo ang mga pawis sa noo ni Luna, iniisip ni Joshua kung dahil i

Dahil sa pagdating ni Joshua, nakatanggap na ng painkiller si Luna pagkatapos sumakit ng katawan niya ng buong araw.Nang gumana na ang gamot, nawala na ang sakit, at nakahiga na si Luna sa kama, tahimik na nakatingin sa durog niyang maliit na daliri. Ang daliri na dating sa kanya ay wala nang buhay ngayon, parang dekorasyon na lang. Naalala ni Luna ang mga sinabi ng lalaki nitong umaga noong dinurog ang daliri niya. “Sinabi ng boss, isang daliri bawat araw. Ang bilang ng daliri na mananatili ay nakadepende kung gaano katagal na gusto ni Mr. Lynch na manatili siya dito.”Malungkot siyang tumingin sa mga daliri niya. Pagkatapos manatili dito ng sampung araw, mawawalan na siya ng kamay? Sino ang mag aakala na ang mga kamay niya ay kayang gumawa ng mga world-class jewelry design…”Sa mga sandaling ito, bumukas ang pinto ng hospital ward. Nakatayo si Joshua, halata ang lungkot sa kanyang mukha. Nang marinig ang tunog mula sa entrance, tumigil si Luna at napatingin siya sa pinto. Agad ni

Sa labas ng mental hospital.Sa loob ng itim na Masevati, humalukipkip si Nellie at galit siya habang nasa isang sulok ng kotse. “Nigel, paano mo nagawa ‘yun? Wala man lang akong oras para kausapin si Mommy!”Sa hindi nalalayo, gamit ni Nigel ang laptop sa kandungan niya, lumilipad ang mga daliri niya sa keyboard na para bang wala siyang marinig.Mas masama na ang pakiramdam ni Nellie. Inagaw niya ang laptop ni Nigel mula sa kandungan nito. “‘Wag ka nang maglaro! Hindi mo ba nakita ang itsura ni Mommy kanina!”Kinagat ng batang babae ang labi niya, namumuo ang luha sa mga mata niya. “Nagsinungaling si Daddy! Nagdurusa si Mommy dito, alam ko! Nigel, masamang tao ka rin! Pinigilan mo ako na makasama si Mommy!”Masayang pumunta si Nellie dito, iniisip na may sakit lang siguro ang Mommy niya. Ngunit nang makarating siya dito, napagtanto niya na hindi lang ito isang hospital, parang kulungan ito na kinulong ang Mommy niya!Nang makita ang reaksyon ng kapatid niya, nagbuntong hininga s

Kahit na nangako na si Mr. Chase kay Joshua na maghahanda siya ng mga nurse para bantayan si Luna para maiwasan ang ‘masaktan ang sarili niya’. Alam niya na ang daliri ni Luna ay hindi produkto ng pananakit ng sarili.Ngunit, kailangan niya pa rin magpanggap, baka hindi niya ito kayanin kapag nag desisyon si Joshua na umaksyon laban sa kanila.Kaya naman, kumuha siya ng ilang temporary worker mula sa recruitment agency mula sa city center at ininterview niya ng saglit ang mga ito. Hindi man lang siya nag abala na basahin ang mga resume nila at agad niyang inutusan ang mga ito para bantayan si Luna. Kung sabagay, kakaturok lang kay Luna ng gamot na hinanda nila, pagod na dapat si Luna ngayon. Mahihirapan siya kahit ang bumaba ng kama, imposible para tumakas siya, ano pa kaya ang saktan ang sarili niya. Ang pag arkila ng mga trabahador na ito ay isang palabas lang para matuwa si Joshua.Pagsapit ng gabi.Nakahiga sa kama si Luna, pinapanood habang naghahanda ang nurse ng ilang maitim

Hindi sumagot si Luke. Hindi na ito pinag isipan masyado ni Joshua. Busy sila pareho, madalas nilang nakakalimutan mag reply sa isa’t isa.Bumaba siya at kumain ng agahan kasama ang mga bata, pagkatapos ay pumunta siya sa opisina niya. Sa sandali na umupo siya sa upuan, nakatanggap siya ng tawag mula kay Robert Jenson. “Mr. Lynch! Gusto kong magtanong, saan dinala ng mga anak niyo ang asawa ko, si Janice? Bakit bigla siyang nawala pagkatapos kumain ng ice cream kasama ang dalawa niyong anak kahapon? Ang phone, passport, at wallet niya ay nasa hotel pa rin, pero wala na siya.”Sa kabilang linya ng phone, galit na galit si Robert. “Ang huling nakita ng CCTV camera sa hotel ay kasama niya ang mga anak niyo na pumunta sa ice cream shop ng waterpark. Kailangan ko ng paliwanag niyo!”Mahigpit na kumunot ang noo ni Joshua. “Magkasama sina Mrs. Jenson, Nellie, at Nigel kahapon?”Bakit hindi nila ito binanggit kay Joshua? Kahapon, busy si Joshua ng buong hapon at masayang naglalaro ang dala