All Chapters of Strangers Got Married (Tagalog): Chapter 101 - Chapter 110

"May kasalanan ako, Crystal."  Dumapo ang mga mata ni mama sa sahig.  “Ang pakikipagrelasyon sa iyong ama kahit na alam kong may asawa na siya ay ang pinakamalaking pagkakamaling nagawa ko.  Araw-araw siyang umuuwi kasama ang kanyang pamilya at pumupunta sa akin sa gabi.  We are doing that for a month thinking that we are in love.  Pero paano?  Paano ako makakaayos sa ganoong uri ng relasyon?  Iniiwasan niya ako sa paningin ng ibang tao at hinihintay ko lang siya sa hotel habang iniisip kung anong oras siya pupunta sa akin." Hindi ako umimik at umupo na lang sa harap ni mama.  Mukhang nasaktan talaga siya habang inaalala ang panahon nila ni Mr. Dawson. "Nagkaroon kami ng relasyon sa likod ng kanyang asawa.  Nagpasya akong lumipad sa Denmark noong ako ay 18 na may pangarap na maging isang mayaman na babae o kahit na makahanap ng isang mayamang lalaki.  Ngunit, nakakuha ako ng trabaho which is a maid sa

[THIRD-PERSON POV]  "Bakit ka ba nagagalit?"  Sabi ni Sam nang makita niya si Liam na hindi mapakali sa opisina niya at tila naglalakad habang nakatingin sa phone niya.  "Halika na lalaki, babalik siya.  Kung hindi siya, kukunin ko siya para sa iyo.  Alam ko kung saan siya nakatira sa New Jersey- ” Umangat ang dibdib niya nang mahigpit na hinawakan ni Liam ang kwelyo niya.  Itinaas ni Sam ang dalawang kamay, sumusuko.  "Madali."  "Alam mo kung saan siya nakatira?"  sambit ni Liam.  "Oo, kanina ko pa siya hinahanap diba?  Syempre, alam ko kung saan siya nakatira.  Alam ko na rin ang mga paborito niyang lugar.  Kung wala si Sybil ay baka naiinlove na ako sa kanya ngayon.  ”  Umubo siya nang mabitawan siya ni Liam sa kwelyo.  "Ibigay mo sa akin ang address niya.  Pupunta ako sa New Jerse

“Anong mali?  Okay na ba ang pakiramdam mo?  ”  Naramdaman ko ang kamay ni Noah na humahaplos sa likod ko.  Nakakatulong ito sa aking pakiramdam.  "Kailangan kong pumunta sa restroom."  mahinang sabi ko bago ako naghanap ng pinakamalapit na pwedeng labhan.  “Anong nararamdaman mo Crystal?  May mali ba?  ”  bumalot ang pag-aalala sa mga mata ni Noah.  Hindi ko siya sinagot iniwan ko na lang siya sa labas ng restroom.  Isa ba ito sa mga sintomas ng sakit na dala ko?  Nagsisimula na bang kumalat sa katawan ko?  Takot ako.  Pagkatapos kong maghilamos at maglinis ay lumabas na ako at nakita ko si Noah na tila hindi komportable sa kanyang upuan.  Nang makita niya ako ay agad siyang lumapit sa akin.  "Ayos na ang paki

[THIRD-PERSON POV] Bagaman hindi sigurado sa mga bagong pagsubok na dadalhin kapalit ng pagdadala ng bata sa kanyang sinapupunan, napilitan si Crystal na mag-isip lamang ng mga positibong bagay. Gumaan ang pakiramdam niya dahil pakiramdam niya ay may kasama at kasama siya sa mga pagsubok na kanyang kinakaharap.  Mahirap man, alam niyang kaya niya kung may pamilya siyang makakasama. Pagdating nila sa bahay ni Crystal, sinalubong sila ng mama niya.  Masama ang tingin ng kanyang ina kay Noah at kapansin-pansin din ang kanyang mabigat na paghinga. Hindi man aminin ni Noah, nag-aalala rin siya na baka hindi talaga siya mapatawad ng nanay ni Crystal, pero alam niyang kailangan niyang subukan ito para malaman niya kung ano ang kahihinatnan nito. Nang makarating si Crystal sa kanyang kwarto ay agad siyang humiga sa kanyang kama upang magpahinga.  Bagama't nagising na lamang siya dah

[Crystal] Anong nangyayari? Bakit nandito si Liam?  Paano siya napunta sa bahay namin dito sa New Jersey. Tsaka bakit niya ako sinundan dito? Nakaupo kami ngayon sa isang table, kitang kita ko ang ngisi sa labi ni mama habang nagkakatinginan kami ni Liam. Si Noah naman ay hinawakan ng mahigpit ang tinidor na parang mababasag.  Baka nagngangalit ang kanyang mga ngipin sa loob dahil sa pag-igting ng kanyang mga panga.  Matalim ang bawat titig nito kay Liam. Naiintindihan kong galit si Noah at hindi ganoon kadali para sa kanya ang pakisamahan si Liam.  Lalo na sa iisang table. Ngunit ano ang nangyari at nandito ang lahat?  Nung ginising ako ni mom kanina para kumain, malaki ang pinagbago ko dahil never niya akong ginaganun.  Minsan walang pagkain tuwing uuwi ako kasi nakalimutan niyang magluto, o kaya naman nakalimutan ko kun