All Chapters of The Chronicles of Ashcroft: Chapter 1 - Chapter 10

"Lapastangan! Tumigil ka, hindi lang ito tungkol sa sarili mo. Ang kinabukasan ng ating kaharian at ng bawat mamamayan ng Sylverstein ang nakataya dito Saphhire!" Mariiing sabi ng kasalukuyang Reyna. Sa loob ng tatlong decada malayang namumuhay at nakakapag labas pasok ang mga mamamayan sa iba't-ibang kaharian sa pamumuno ng Knightwalker Empire. Ngunit sa ka timogang dako ay ang lugar na tagpuan kung saan nagpapalakas at nagpaparami ang mga tulisan at traydor sa lipunan, at di rin nagtagal ay sinalakay nito ang Knightwalker Empire sa araw mismo ng pag pasa ng korona sa bagong nakababatang hari ng Knightwalker. Dahil sa biglaang paglusob ay di nakapag handa ang karamihan, libo-libong buhay ang nasawi at halos bumaha ng dugo sa araw na iyon. Sa di inaasahang pangyayari, namatay ang kasalukuyang emperador ng Knightwalker na si Emperador Vladimeer Paxton Knightwalker, at hindi ein nilang inaasahan na di narin matagpuan ang bangkay ng kaniyang panganay na anak na inaasahang magpa

"Lady Halen, ang lamig ng mga kamay mo at namumutla ka, bakit ka lumabas ng iyong silid?" malumanay kong tanong. "Kailangan kong balaan ang mahal na Hari, nasa matinding piligro ang kanyang buhay" naiiyak nitong sabi. Siya si Lady Halen ang pangalawang asawa ng aking Ama. Malapit silang magkaibigan ng aking Ina. Galing sya sa katamtamang angkan, ngunit mahal na mahal siya ng aking Ina at ang kanilang pagkakaibigan ay hindi naputol hanggang sa sumakabilang buhay si Ina. Kaya noong nalaman kong nais siyang pakasalan ni Ama ay hindi nako nagmatigas dahil kailanman ay hindi ko ito nakitang nagpamalas ng sama at galit sa akin man o sa kahit sino man. Makalipas ang isang taong pagsasama ay nagbunga ang kanilang pagmamahalan ng aking Ama, at isinilang ang nakababata kong kapatid ma si Louvier Morissette Sylverstein. "Wag po kayong mabahala Lady Halen, sasamahan po namin ang mahal na Hari" saad ni Zacc sa komportable nitong tono. "Ano ba kayo, hindi iyon ang

"Woaaaahhh! Ano 'to?""Napaka yaman naman ng kaharian ni haring Walter, napaka liwanag ng kanilang siyudad" bulong ko habang nasa tuktok na ako ng bakod na ito.-Greyson's PoVUmiinom ako ng beer habang naka titig sa mga kumikinang na bituin sa langit ng marinig kong may tumatawag saking cellphone.Binuksan ko ang pinto ng kotse ko upang abutin ang cellphone kong kanina pa nagba-vibrate. "Hello Tracy" Oh bakit na naman?" nakasimangot kong tanong kay Tracy mula sa kabilang linya. "When are you going to return huh? Kanina pa kami nangangawit ni Harris kakatayo dito sa tapat ng gate mo! We've been here for almost 2 hours."Sige pauwi nako." malimit kong sagot"Hurry! And grab some beer on your way home, don't worry babayaran kita Mister kuripot" maarte netong sagot tapos ay pumsok nako sa sasakyan at pina andar na ito.--"Uhuu! Ano 'yon!? Aba! Sobra sobra naman ang yaman ni haring Walter pati pagong niya nag

“Yes, sweety I’m back!” nakangisi nitong sagot habang mariing naka titig sa akin. Mahigpit akong hinawakan ni Harris sa kaliwa kong kamay, dahilan upang mas manlisik ang mga mata ni Vincent. “Tara na!” sigaw ni Harris at nagmamadali ako nitong hinila patakbo sa kotse ng may apat na lalaking naka itim na biglang humarang sa kotse ni Harris. “Not so fast Doctor, walang lalabas dito ng buhay not unless sasabihin niyo sakin kong nasaan si Greyson” ika ni Vincent habang hinihipan ang kanyang itim na salamin. Pareho kaming nagkatinginan ni Harris. Nag back to back kami habang binibilang ang aming mga kalaban. “4 from the back” bulong ni Harris “dalawa sa unahan” pabulong kong sagot. Haaah!!----  -Princess louvier’s PoV “Kamahalan narito na po ang manggamot” mungkahi ng matandang kong taga silbi. “Tayo na” malimit kong tugon sabay na tumayo at lumabas ng aking silid. Nag-utos ako upang hanapin ang

Paika ika akong naglalakad sa madilim at makipot na lansangan upang maghanap ng malinis at ligtas na lugar kung saan ako makakatulog. “Kailangan mo ba ng tulong binibini? Mukhang may problema ka atah sa binti mo.” sita sa akin ng isang lalaki habang nakikipag inuman sa iba pang apat na mga lalaki. “Baka kailangan mong mag exercise miss, Hahahaha” natatawang sabi ng isa “Hahahaha mukha ata pare, wag kang mag alala binibini hindi ka naman namin papagurin diba mga pare? Hahahahah” ika ng isa pa saka ito sabay sabay na nagtawanan. Kung hindi lang ako napilayan kanina ko pa binali ang mga buto sa iyong mga katawan *sambit ko sa aking isipan. Pero sa kalagayan ko ngayon mukhang pagtakbo lang ata ang makakatulong sa akin. At isa pa, lima sila kaya mahihirapan lang ako pag kinalaban ko pa sila. Binilisan ko ang aking paglalakad upang makalayo na sa kanila. “Oyyy! Sandali lan