บททั้งหมดของ แรงรักสยบแรงแค้น: บทที่ 201 - บทที่ 210

ขณะที่เอมิลี่ เควสสั่นจากหัวจรดเท้า เธอก็วาดภาพได้แล้วว่าหลาย ๆ อย่างจะออกมาอย่างไร“เธอ...เธอกำลังทำอะไรน่ะ?” เอมิลี่เสแสร้งทำเสียงอ่อนแอขณะที่กำลังนอนราบอยู่บนพื้น สายตาของเธอดูเลิ่กลั่กไม่น้อยผู้คนที่ตะโกนใส่ไซล่า เควสก่อนหน้าต่างพากันหุบปากเงียบไปแล้วตอนนี้ พวกเขาพากันมองถุงเลือดในมือไซล่าด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อพวกเขาล้วนมีคำตอบของคำถามในหัวโดยไม่ต้องถามคำถามด้วยซ้ำ“ไซล่า เควส เธอกำลังทำอะไรน่ะ? น้องสาวเธอเลือดออกเต็มไปหมดแล้วนั่น เราควรพาเธอไปโรงพยาบาลในทันทีไม่ใช่รึไง? แล้วเธอถืออะไรในมือน่ะ?” เมย์ คอนเนอร์ตะโกนขณะที่ดวงตาของเธอเบิกกว้างและถลนออกมาเพราะอารมณ์โกรธแค้น“ฉันถืออะไรงั้นเหรอ? ก็แหงอยู่แล้ว ฉันถือหลักฐานที่แสดงว่าเอมิลี่ เควสกำลังใส่ร้ายป้ายสีฉันเรื่องที่ทำให้เธอแท้งลูกยังไงล่ะ” ไซล่ากล่าวอย่างเยือกเย็นก่อนจะโยนถุงเลือดให้กับทอม ซัลลิแวน“ดูจากสีหน้าแล้ว ฉันมั่นใจว่าพวกคุณทุกคนก็รู้คำตอบกันแล้ว ใช่ค่ะ มันเป็นอย่างที่ทุกคนคิดเป๊ะเลย” ไซล่ากล่าวขณะกวาดตามองดูทุกคนรอบตัวในขณะเดียวกัน ทอมเมินไซล่าขณะกำลังลุกขึ้นอย่างเจ็บปวด เมื่อเขาหันไปมองเอมิลี่อย่างเยือกเ

“ทั้งคู่ก็ใช้นามสกุลเดียวกันนะ แต่ทำไมถึงต่างกันนักล่ะ? ไซล่าช่างสูงส่ง แต่ทำไมเอมิลี่ได้แตกต่างอย่างกับฟ้ากับเหวเลยล่ะ?”“ไม่แน่ อาจเป็นเพราะว่ามีแม่คนละคนกันก็ได้นะ”“ไซล่าทั้งใจกว้าง แถมมารยาทดีอีกต่างหาก”เมย์ใกล้จะระเบิดด้วยความโกรธหลังจากที่ได้ยินความคิดเห็นเหล่านี้จากผู้เฝ้าสังเกตการณ์ทั้งหลาย แต่เธอก็โต้กลับไม่ได้เลยเธอทำได้แค่กัดฟันและพยายามแสร้งทำเป็นโกรธเคือง ขณะจับเอมิลี่ลุกขึ้นและตบหน้าเธอเต็มแรงฝ่ามือที่ทำร้ายเอมิลี่ มันเหมือนย้อนกลับมากระแทกหน้าเธอก็มิปานเอมิลี่ไม่ขัดขืนและยอมให้แม่ของเธอตบหน้าอยู่เช่นนั้น เธอรู้อยู่เต็มอกว่าคงไม่มีทางที่แม่ของเธอจะหลบเลี่ยงไปได้“นางลูกไร้สมอง! ฉันไม่เคยคิดว่าแกจะทำเรื่องพวกนี้จริง ๆ! แกสัญญากับฉันแล้วไม่ใช่รึไงว่าแกคืนดีกับไซล่าน่ะ?”“แกเพิ่งจะพูดไปหยก ๆ แต่ตอนนี้ดันลืมไปแล้วรึไง? เรื่องทำให้ฉันกับคนในตระกูลเควสอับอายขายขี้หน้าล่ะเก่งนัก!”“เอมิลี่ เควส สมองแกเคยคิดจะทำเรื่องอื่นเป็นบ้างไหม?”เมย์ผู้อดทนต่อความเจ็บปวดเงื้อมือขึ้นอีกครั้งและตบเอมิลี่อีกสองสามครั้งเธอยังคงตบต่อไปจนในที่สุด เลือดก็ไหลออกจากมุมปากของเอมิลี่

ไซล่าไม่พูดอะไรนอกจากกอดเจเรมี่และปล่อยให้ความเงียบดำเนินต่อไป“หนูก็แค่รู้สึกอยากขอโทษคุณพ่อ” ดวงตาของไซล่าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องพวกนี้อีกแล้วนะ” เจเรมี่คลายอ้อมกอดจากเธออย่างอ่อนโยน “พูดก็พูดนะ ถ้าไม่ได้ท้องจริง ทำไมเรื่องนี้ถึงไม่แดงขึ้นตั้งแต่อยู่ในคุกแล้วล่ะ?”เจเรมี่คิดเรื่องนี้ไม่ออก แพทย์ทั่วไปสามารถติดสินบนกันได้อยู่แล้ว แต่หลังจากที่เข้าไปในสถานกักกัน เธอติดสินบนแพทย์ในเวลาอันสั้นเช่นนี้ได้อย่างไร?“ไม่แน่ เอมิลี่อาจติดสินบนคนที่เอาตัวอย่างเลือดของเธอไปก็ได้ค่ะ” ไซล่าคิดถึงคำถามนี้มาก่อนเพราะครั้งหนึ่งเอมิลี่ถูกตำรวจนำไปในทันที เธอไม่มีโอกาสติดต่อกับโลกภายนอกอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น ความเป็นไปได้เรื่องที่คนจากภายนอกจะช่วยเหลือเธอนั้นจึงเป็นศูนย์ความเป็นไปได้เดียวที่เหลืออยู่คือการที่เธอตกลงกับคนที่รับผิดชอบเรื่องการตรวจสุขภาพของเธอ และคนคนนั้นก็ดันหลงกลข้อเสนอแสนเย้ายวนของเอมิลี่เข้าให้หลังจากที่เอมิลี่ได้รับการปล่อยตัว ไซล่าก็แอบแฮกเข้าไปในโทรศัพท์ของเอมิลี่และรู้ว่าเอมิลี่โอนเงินจำนวนหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ให้กับบัญชีนิรนามเพราะฉะนั้น ไซล่

“ฉันยังไม่เจออะไรเลยค่ะ” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งจากปลายสายตอบ“สืบต่อไป! ฉันบอกว่าจะตกรางวัลให้เธอ 1.5 ล้านดอลลาร์ ตอนนี้ฉันจะเสนอให้เธอสองล้านไปเลย!” หลังจากนั้น เธอก็วางสายจากนั้น เธอโทรหาเบอร์ของทอมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เจ้าหน้าที่แจ้งว่าเบอร์นั้นไม่ถูกต้องเธอรู้ว่าทอมบล็อกเบอร์ของเธอไปแล้ว เธออยากกลับไปยังคฤหาสน์ซัลลิแวนในทันที แต่เมื่อรู้ว่าในตอนนี้สถานการณ์ภายในตระกูลซัลลิแวนไม่สู้ดีนัก การกลับไปในตอนนี้คงจะไม่ดีต่อเธอยิ่งไปกว่านั้น เมื่อไม่รู้ว่าเรื่องราวจากนี้จะดำเนินไปในทิศทางไหน หรือเธอจะต้องเข้าไปนอนในเรือนจำอีกหรือไม่ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือการหนีออกไปให้ไวที่สุดเธอจะทิ้งปัญหาที่เหลือให้กับเมย์ คอนเนอร์และพยายามจัดการแก้ไขปัญหาของตนตอนนี้ก่อนด้วยความคิดนี้ เธอก็เริ่มเก็บกระเป๋าสัมภาระอย่างรวดเร็ว โดยไม่ใส่ใจเรื่องชุดที่เต็มไปด้วยเลือดในตอนนี้แม้ในตอนที่เก็บกระเป๋าสัมภาระ ภาพที่เธอถูกไซล่าปั่นหัวในวันนี้ก็ยังคงผุดซ้ำ ๆ ในความคิดของเธอด้วยความคิดเหล่านี้ เธอใจเย็นลงไม่ได้ เธอยิ่งหงุดหงิดและคลุ้มคลั่งมากขึ้น!“อ๊ากกกก!!!” เธอคำรามขณะรีบเก็บเสื้อผ้าเธอกำลังจะเป็นบ้า

หลังจากที่เอมิลี่ถูกพาตัวไป เมย์ก็ระเบิดอารมณ์บรรดาแขกตรงประตูเริ่มพูดคุยกัน ไม่มีใครพูดอะไรดี ๆ เลยและต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์เอมิลี่เมย์กำหมัดแน่นโดยไม่พูดอะไรขณะที่จ้องมองไปทางรถของไซล่าด้วยสายตาอาฆาตแค้นไซล่าไม่สนใจเมย์เลยด้วยซ้ำ เธอกลับรถและขับออกไป“ตระกูลซัลลิแวนต้องโกรธมากแน่ ๆ แล้วตอนนี้” สแตนลีย์กล่าวออกมาก่อนจะจุดบุหรี่อีกมวนอย่างเอื่อยเฉื่อย เขาเอนกายบนพนักพิงอย่างเกียจคร้านพลางสูบบุหรี่และพ่นควันออกมา“ก็ควรต้องโกรธนั้นแหละ” ไซล่าหัวเราะขณะที่เธอพูด รถก็มาถึงที่ประตู เธอเหยียบคันเร่งจนสุดรถก็พุ่งออกไปด้านหน้าเหมือนกับลูกศร…ณ คฤหาสน์ซัลลิแวนบรรยากาศภายในบ้านกำลังถึงจุดเยือกแข็งในห้องนั่งเล่น ทอม จูเลี่ยน โทนี่ แมรี่และเบลีย์นั่งนิ่งตัวตรงท่าทีของพวกเขาดูแย่อย่างที่สุด“แกว่าไงนะ? นางผู้หญิงคนนั้นแกล้งทำเป็นตั้งท้องเพื่อหลอกให้แกแต่งงานด้วยงั้นเหรอ? และหล่อนก็ทำเรื่องพรรค์นั้นในระหว่างงานเลี้ยงต้อนรับกลับบ้านงั้นเหรอ?” โทนี่กำลังจ้องทอมพลางกัดฟัน“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ดูเหมือนว่าเธอต้องรู้จักกับนรีแพทย์ในโรงพยาบาลเทศบาลแน่ ไม่งั้น เธอคงปลอมรายงานต่อ