หลังจากนั้น เขาก็เดินมุ่งขึ้นไปยังชั้นบนและโทรหาตำรวจเพื่อแจ้งให้พวกเขาไม่ต้องมา โดยบอกว่าทุกอย่างล้วนเป็นเพียงความเข้าใจผิด“ไปหาอะไรกินก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันลงมาหานะ” ไซล่าส่งยิ้มให้กับชายหนุ่มข้างกาย น้ำเสียงของเธอนุ่มนวลเป็นปกติ“ก็ได้” สแตนลีย์ยกมือขึ้นลูบมือของเธออย่างอ่อนโยนการกระทำนี้ทำให้หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะกระนั้น ขณะที่สายตาหลายคู่กำลังมองอยู่ เธอก็พูดอะไรไม่ได้นอกจากหันหลังเดินขึ้นไปยังชั้นบนเธอเดินตามเจเรมี่ไปยังห้องอ่านหนังสือเมื่อเข้าไปแล้ว เจเรมี่ก็ปิดประตูด้วยท่าทีเคร่งขรึมก่อนจะเดินไปยังโต๊ะไม้โรสวู้ดราคาแพงและนั่งลงไซล่ายืนตรงกันข้ามเขา“ไซล่า...ลูกติดกล้องวงจรปิดในบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่?” เจเรมี่ถามตรง ๆ “แล้วลูกรู้ว่าเอมิลี่ไม่ได้ท้องตั้งแต่ตอนไหน? ลูกดูเตรียมตัวเหมือนรู้เรื่องอยู่แล้วเลยนะ”ไซล่าปัดผมหางม้าไปด้านหลังอย่างอ่อนโยนก่อนจะตอบคำถามตามจริง “ที่จริงแล้ว หนูรู้ตั้งนานแล้วค่ะ หนูก็แค่ไม่อยากจะเปิดโปงเธอ เพราะงั้นหนูถึงอดทนไว้”“แต่เพราะว่ารู้จักตัวตนของเอมิลี่ดี หนูกลัวว่าเธอจะใช้วิธีแบบนั้นมาสร้างปัญหาให้หนูได้ เพราะงั้น หนูก็เลยระวังเธออย
ไซล่าไม่พูดอะไรนอกจากกอดเจเรมี่และปล่อยให้ความเงียบดำเนินต่อไป“หนูก็แค่รู้สึกอยากขอโทษคุณพ่อ” ดวงตาของไซล่าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องพวกนี้อีกแล้วนะ” เจเรมี่คลายอ้อมกอดจากเธออย่างอ่อนโยน “พูดก็พูดนะ ถ้าไม่ได้ท้องจริง ทำไมเรื่องนี้ถึงไม่แดงขึ้นตั้งแต่อยู่ในคุกแล้วล่ะ?”เจเรมี่คิดเรื่องนี้ไม่ออก แพทย์ทั่วไปสามารถติดสินบนกันได้อยู่แล้ว แต่หลังจากที่เข้าไปในสถานกักกัน เธอติดสินบนแพทย์ในเวลาอันสั้นเช่นนี้ได้อย่างไร?“ไม่แน่ เอมิลี่อาจติดสินบนคนที่เอาตัวอย่างเลือดของเธอไปก็ได้ค่ะ” ไซล่าคิดถึงคำถามนี้มาก่อนเพราะครั้งหนึ่งเอมิลี่ถูกตำรวจนำไปในทันที เธอไม่มีโอกาสติดต่อกับโลกภายนอกอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น ความเป็นไปได้เรื่องที่คนจากภายนอกจะช่วยเหลือเธอนั้นจึงเป็นศูนย์ความเป็นไปได้เดียวที่เหลืออยู่คือการที่เธอตกลงกับคนที่รับผิดชอบเรื่องการตรวจสุขภาพของเธอ และคนคนนั้นก็ดันหลงกลข้อเสนอแสนเย้ายวนของเอมิลี่เข้าให้หลังจากที่เอมิลี่ได้รับการปล่อยตัว ไซล่าก็แอบแฮกเข้าไปในโทรศัพท์ของเอมิลี่และรู้ว่าเอมิลี่โอนเงินจำนวนหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ให้กับบัญชีนิรนามเพราะฉะนั้น ไซล่
ไซล่าเยาะเย้ย “ใช่แล้ว เธอไม่พอใจรึไง? ถ้าพอใจแล้ว ก็หยุดทำเรื่องไร้สาระพรรค์นี้ได้แล้ว”ความโกรธในใจของเอมิลี่ก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง สำหรับเธอแล้ว การตอบโต้นี้ดูเหมือนการท้าทาย“แกคำนวณทุกอย่างไว้หมดแล้วและแค่กำลังรอให้ฉันทำตัวโง่ ๆ เพราะงั้น แม้ว่าการแสดงของฉันในวันนี้ไร้ที่ติ ฉันก็ยังจะถูกจับได้ และแผนการวันนี้ก็ต้องล้มเหลวไปอยู่ดีสินะ” เอมิลี่กำลังสั่นด้วยความเดือดดาลในตอนแรก เธอคิดว่าแผนการอาจมีข้อบกพร่อง แต่ว่า หลังจากเห็นวิดีโอวงจรปิดจากไซล่า เธอก็เข้าใจในทันทีไซล่าเตรียมการทุกอย่างมาอย่างดีแล้ว เธอรู้เรื่องนี้มาโดยตลอด“พูดอีกก็ถูกอีก” ไซล่าตอบกลับด้วยท่าทีสงบนิ่ง รอยยิ้มบนหน้าของเธอค่อย ๆ กว้างขึ้น มันทั้งมีเสน่ห์และเหินห่าง“ไซล่า เควส สักวันหนึ่ง ฉันจะฆ่าแกด้วยมือของฉันเอง” เอมิลี่เงื้อมือขึ้นและพยายามตบหน้าของไซล่าอย่างไรก็ตาม ก่อนที่มือของเธอจะกระทบใบหน้า ไซล่าก็จับข้อมือของเอมิลี่เอาไว้ประหนึ่งประกายสายฟ้าอันรวดเร็ว “อยากลองดีก็เชิญเลย”วินาทีต่อมา ไซล่าก็ตบเข้าไปที่ใบหน้าของเอมิลี่อย่างหนักหน่วงและรวดเร็ว “ถ้าเธออยากให้คุณพ่อออกมาและจัดการเธอให้หนัก ก็ทำตัวอวดดีต
“ฉันยังไม่เจออะไรเลยค่ะ” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งจากปลายสายตอบ“สืบต่อไป! ฉันบอกว่าจะตกรางวัลให้เธอ 1.5 ล้านดอลลาร์ ตอนนี้ฉันจะเสนอให้เธอสองล้านไปเลย!” หลังจากนั้น เธอก็วางสายจากนั้น เธอโทรหาเบอร์ของทอมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เจ้าหน้าที่แจ้งว่าเบอร์นั้นไม่ถูกต้องเธอรู้ว่าทอมบล็อกเบอร์ของเธอไปแล้ว เธออยากกลับไปยังคฤหาสน์ซัลลิแวนในทันที แต่เมื่อรู้ว่าในตอนนี้สถานการณ์ภายในตระกูลซัลลิแวนไม่สู้ดีนัก การกลับไปในตอนนี้คงจะไม่ดีต่อเธอยิ่งไปกว่านั้น เมื่อไม่รู้ว่าเรื่องราวจากนี้จะดำเนินไปในทิศทางไหน หรือเธอจะต้องเข้าไปนอนในเรือนจำอีกหรือไม่ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือการหนีออกไปให้ไวที่สุดเธอจะทิ้งปัญหาที่เหลือให้กับเมย์ คอนเนอร์และพยายามจัดการแก้ไขปัญหาของตนตอนนี้ก่อนด้วยความคิดนี้ เธอก็เริ่มเก็บกระเป๋าสัมภาระอย่างรวดเร็ว โดยไม่ใส่ใจเรื่องชุดที่เต็มไปด้วยเลือดในตอนนี้แม้ในตอนที่เก็บกระเป๋าสัมภาระ ภาพที่เธอถูกไซล่าปั่นหัวในวันนี้ก็ยังคงผุดซ้ำ ๆ ในความคิดของเธอด้วยความคิดเหล่านี้ เธอใจเย็นลงไม่ได้ เธอยิ่งหงุดหงิดและคลุ้มคลั่งมากขึ้น!“อ๊ากกกก!!!” เธอคำรามขณะรีบเก็บเสื้อผ้าเธอกำลังจะเป็นบ้า
“เธอนี่ฉลาดจริง ๆ” เขาเข้าใจความคิดของเธอโดยที่เธอไม่จำเป็นต้องพูดมากสติปัญญาของเธอนั้นยอดเยี่ยมกว่าหน้าตาของเธอเสียอีกเมื่อรู้ว่าเขาเข้าใจ เธอก็เผยรอยยิ้มออกมา “นายก็ฉลาดเหมือนกัน หลายสิ่งหลายอย่างมันแดงขึ้นมาได้ง่าย ๆ กันทั้งนั้นแหละ แต่ว่าการที่ได้เป็นมือขวาของเจ้าพ่อด้วยอายุแค่นี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เหมือนกัน”ชายคนนี้เหนือกว่าทั้งหน้าตาและสติปัญญาเขาถูกกำหนดให้เปล่งประกายในทุก ๆ ด้านของชีวิตอยู่แล้วเธอคิดว่า ถ้าเขาจะเดินในทางที่ถูกต้องและกลายเป็นนักธุรกิจที่ชอบด้วยกฎหมาย เขาจะพิชิตตลาดได้อย่างง่ายดายแน่นอน คนหนุ่มสาวปัจจุบันนี้ที่มีชื่อเสียงว่าเป็นผู้ประกอบการชั้นยอดเทียบกับเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ“เธอกำลังคิดถึงเรื่องอะไรเหรอ?” เขาถาม“ก็แค่สงสัยว่าถ้านายทำธุรกิจ มันจะดูยังไงกันนะ?” ไซล่ากล่าว“เธอกำลังเริ่มจินตนาการว่าฉันจะเป็นแบบไหนถ้าเป็นนักธุรกิจอีกแล้ว ใช่ไหม?” เขาสูบบุหรี่ก่อนจะค่อย ๆ พ่นควันออกมาวิธีที่เขาสูบบุหรี่ดูสง่างาม จากทุกคนที่เธอได้เห็นตอนสูบบุหรี่ เขาดูดีที่สุด สง่างามที่สุด สงบนิ่งและเป็นมาดแมนเหลือเกินเป็นเหมือนการดูภาพวาดแสนวิจิตรก็ว่าได้แม้แต่หนุ่
หลังจากที่เอมิลี่ถูกพาตัวไป เมย์ก็ระเบิดอารมณ์บรรดาแขกตรงประตูเริ่มพูดคุยกัน ไม่มีใครพูดอะไรดี ๆ เลยและต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์เอมิลี่เมย์กำหมัดแน่นโดยไม่พูดอะไรขณะที่จ้องมองไปทางรถของไซล่าด้วยสายตาอาฆาตแค้นไซล่าไม่สนใจเมย์เลยด้วยซ้ำ เธอกลับรถและขับออกไป“ตระกูลซัลลิแวนต้องโกรธมากแน่ ๆ แล้วตอนนี้” สแตนลีย์กล่าวออกมาก่อนจะจุดบุหรี่อีกมวนอย่างเอื่อยเฉื่อย เขาเอนกายบนพนักพิงอย่างเกียจคร้านพลางสูบบุหรี่และพ่นควันออกมา“ก็ควรต้องโกรธนั้นแหละ” ไซล่าหัวเราะขณะที่เธอพูด รถก็มาถึงที่ประตู เธอเหยียบคันเร่งจนสุดรถก็พุ่งออกไปด้านหน้าเหมือนกับลูกศร…ณ คฤหาสน์ซัลลิแวนบรรยากาศภายในบ้านกำลังถึงจุดเยือกแข็งในห้องนั่งเล่น ทอม จูเลี่ยน โทนี่ แมรี่และเบลีย์นั่งนิ่งตัวตรงท่าทีของพวกเขาดูแย่อย่างที่สุด“แกว่าไงนะ? นางผู้หญิงคนนั้นแกล้งทำเป็นตั้งท้องเพื่อหลอกให้แกแต่งงานด้วยงั้นเหรอ? และหล่อนก็ทำเรื่องพรรค์นั้นในระหว่างงานเลี้ยงต้อนรับกลับบ้านงั้นเหรอ?” โทนี่กำลังจ้องทอมพลางกัดฟัน“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ดูเหมือนว่าเธอต้องรู้จักกับนรีแพทย์ในโรงพยาบาลเทศบาลแน่ ไม่งั้น เธอคงปลอมรายงานต่อ
“พี่ทอม ซัลลิแวน ไม่นะ! ฉันไม่มีวันหย่ากับพี่!!! ฉันไม่ต้องการหย่ากับพี่!!!” เธอตะโกนอย่างบ้าคลั่งใส่โทรศัพท์ทันใดนั้น เธอก็สงบลงและเริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น อ้อนวอนอย่างว่าง่าย “ฉันผิดเอง ช่วยยกโทษให้ฉันได้ไหม? พี่ซัลลิแวน ยกโทษให้ฉันนะ...ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว ฉันรับรองเลยว่าจากวันนี้เป็นต้นไป ฉันจะไม่สร้างปัญหาหรือโกหกพี่อีกต่อไปแล้ว ช่วยยกโทษให้ฉันได้ไหม?”ไม่มีการตอบโต้จากปลายสายซึ่งตามมาด้วยเสียงวางสายอันขมขื่นแม้มันจะเล็กน้อย แต่เธอก็ได้ยินมันเสียงดังและชัดเจน ทันใดนั้น มันเหมือนกับเธอถูกผลักลงสู่หลุมแห่งความโศกเศร้าเธอควรจะทำอะไรดี? เธอไม่ต้องการเสียทอมไป เธอรักทอม เธอรักท่าทีที่สง่างามของเขา นิสัยที่ละเอียดอ่อนและยิ่งกว่านั้นคือฐานะทางครอบครัวของเขาเธอจะปล่อยชายผู้แสนยอดเยี่ยมคนนี้ซึ่งเธอแย่งมาด้วยความยากลำบากไปอย่างง่ายดายได้อย่างไร?ตลอดหลายปีมานี้ เธอได้มอบความรักและความสาวของเธอให้กับทอมมากมายทุกอย่างจะจบเพียงเท่านี้ได้อย่างไร?ถ้าทุกอย่างจบลงจริง ๆ เธอคงจะกลายเป็นตัวตลกของทุกคน และกลายเป็นผู้หญิงที่ถูกทิ้ง!คนพวกนั้นที่แอบอิจฉาเธอจะใช้โอกาสนี้เหยียบย่ำเธออย่างโหด
ขณะที่สถานการณ์เริ่มไม่เอื้ออำนวย เมย์ก็ทรุดในทันที เธอใช้มือกุมหัวใจขณะหายใจหอบเสียงดังและมีท่าทีที่ทรมานเมื่อเขาได้ยินเสียงนั้น เจเรมี่ก็หันกลับไปมองครั้งหนึ่งเมื่อเห็นเช่นนี้ เขาก็รีบกลับไปหาเธอและพยุงเธอขึ้นอย่างระมัดระวัง เจเรมี่ถามด้วยความกังวลว่า “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”เมย์กุมหัวใจและส่ายหน้า “ไม่ค่ะ...ฉันรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ แผลของฉันรู้สึกเจ็บอีกแล้ว ฉันคงกระวนกระวายใจมากไปหน่อย”เจเรมี่ใจอ่อน “ให้ผมพาคุณกลับไปพักในห้องเถอะ”เมย์ส่ายหน้าพูดทั้งน้ำตาว่า “ฉันไม่อยากพัก ฉันคิดว่าฉันควรจะตายไปเสีย ในเมื่อเอมิลี่ก็อยู่ในสถานการณ์แบบนั้น จะให้ฉันอยู่ไปเพื่ออะไรล่ะคะ?”“ที่รักคะ ในที่สุด ฉันก็รู้ตัวในหลายเรื่องจากจุดยืนของฉันในตอนนี้ อีกแง่หนึ่ง ฉันก็เกลียดเธอจริง ๆ เธอน่าผิดหวังมากขนาดนี้ได้ยังไง? เห็นได้ชัดว่าเธอสัญญากับฉันแล้วว่าจะไม่ทำร้ายไซล่า แล้วทำไมเธอถึงทำเรื่องแย่ ๆ พวกนี้? ฉันคิดว่าเธอควรยอมรับโทษทัณฑ์ตามที่กฎหมายกำหนดเสีย”“แต่อีกแง่หนึ่ง ฉันก็รู้สึกเสียใจและไม่เต็มใจเลย เธอเป็นเลือดและเนื้อของฉัน เธอเป็นเหมือนส่วนหนึ่งของฉันนะคะ...ฉันปล่อยเธอเป็นแบบนั้นไม่ได้”“ฉัน