All Chapters of She Only Live Twice: Chapter 31 - Chapter 40

Masyado tayong nasasanay sa bagay na kinamulatan na natin at takot tayo sa pagbabago ng mundo. Alam nating may mali pero natatakot tayong sumugal upang baguhin ang nakasanayang mali. Kaya minsan, matagal maging progresibo ang isang komunidad.Natatali tayo sa kultura at sa relihiyong gawa-gawa ng mga Kastila upang bilugin at kontrolin ang isip ng mga Pilipino. Natatakot silang mag-alsa ang mga Pilipino laban sa kanila. Takot sila sa atin. Takot sila sa mga Pilipinong edukado. Kaya miski edukasyon, nililimitihan nila. Miski babae ay hindi nila pinakukuha ng mabibigat na kurso dahil takot din sila sa mga kababaihan. Takot sila na mawasak ang patriarchy kasi sila-sila rin naman ang makikinabang balang araw.Kaya nga hanga ako kay Third. Supportive siya sa ‘kin plus hindi seloso despite of having the idea that I liked his twin brother before and we were classmate pa in law school. Mahal niya lang talaga ako at may tiwala siya sa ‘kin. All he wants is the best f

"Ayoko, e." Pinilit kong matawa para hindi masyadong mabigat ang paligid namin at bumalik na rin ako sa ginagawa ko. Hindi na rin kumibo si Lino kasi hindi rin naman ako makikinig. Kung matigas ang ulo niya, mas matigas ang sa ‘kin.Nang matapos kami ay nagtungo na kami sa dining area at nakahanda na nga sila. Every night na lang, para kaming may candle light dinner sa bahay dahil sa dami ng kandila sa paligid. Hindi naman sila mainit kasi presko sa bahay na ito. Sa laki ba naman ng mga bintana nila?"May sulat galing sa Villaluna," tugon ni Berto sabay bigay sa ‘kin ng letter. Iaabot ko sana kay Lino. "Para sa iyo, Mon," dugtong niya kaya napalunok ako at tiningnan muna si Lino.Alam kong selos na selos na siya kay Catalina pero malabong magkagusto ako sa kapwa ko babae. Lalo na kay Catalina. I know to myself na straight ako. Well, p'wede pa kay Miranda coz I like her personality at hindi siya malandi unlike Catalina na total opposite niya."

"Dito tayo sa gilid," tugon ko sa kanya.Birthday niya today so hindi p'wedeng gumawa siya ng eksena dito. Ang daming tao. Baka kung ano pa ang mangyari kapag nakita nilang umiiyak sa harapan ko si Catalina.Sabi ko, sa gilid lang kami pupunta pero nakarating kami sa labas ng bahay nila kung saan walang katao-tao. Bigla siyang naupo sa damuhan kaya naupo rin ako sa harapan niya sabay bigay sa kanya ng panyo. Kinuha niya ito at pinunasan ang sarili."Salamat, Mon," she said."Ayos ka na ba? Gusto mo ikuha kita ng tubig?" nakakagaan kasi 'yun ng loob. Tatayo na sana ako nang hawakan niya ang dulo ng damit ko kaya napabalik ako sa kinauupuan namin. Ang laki ng gown niya kaya nauupuan ko ang dulo nito."Hindi na. Nais ko lamang makalayo sa kanila," malungkot na sabi niya.Ngayon ko lang siya nakitang malungkot. Usually nagsusungit siya o kaya'y nakangiti. Gusto kong itanong kong anong nangyari pero magkikwento naman siya kung komportable siya.

"Napakatahimik naman," pasaring ni Berto pero hindi namin siya inintindi.Nandito kami sa dining table for breakfast at hindi ako makatingin nang diretso kay Lino kahit pa nararamdaman kong tumitingin siya minsan sa ‘kin. Hiyang-hiya ako sa ginawa ko. Wala na akong mukhang ihaharap pa sa kanila. Gusto ko na lang lumayas."Kamusta ang kaarawan ni Señorita Catalina?" tanong ni Josefa kaya nagkaroon na sila ng mapag-uusapan.Tango, iling at ngiti lang ang kaya kong isagot ngayon kasi nahihilo pa rin ako dahil wala akong tulog plus this wound pa na ako na lang ang naglagay ng tela at panyo. Nang sulyapan ko si Lino, nakatingin siya sa left arm ko kaya hinawakan ko ito dahilan para malipat sa ‘kin ang mga tingin niya.Agad akong umiwas ng tingin."K-kamusta?" he asked. Nauutal pa rin siya. Pansin ko rin na mukhang wala siyang tulog dahil sa nangyari kagabi. Umiinit ang mukha ko kapag naaalala ang gabing 'yon."Ayos lang," sagot

"Napakaliit naman ng inyong tahanan," ani Catalina nang papasukin kami ni Lola Juana sa bahay nila. Nililibot niya ang tingin niya sa kabuuan ng bahay."Dahil hindi nila kailangan ng malaki, Catalina," sabi ko kaya agad siyang napangiti at tumingin sa ‘kin. Natawa na lang sina Lola Juana at Manang Hiyas."Maghahanda lamang ako ng meryenda," paalam ni Manang Hiyas bago siya umalis."Hindi rin po ako magtatagal," sabi ko pero hindi niya ako pinakinggan."Hayaan mo na si Doktor Fuentes. Malaki na iyon. Marahil ay namamasyal lamang," nakangiting sabi ni Lola Juana na nakaupo sa tapat namin at katabi ko si Catalina sa bandang kaliwa. Huwag niya lang talagang babanggain na naman ang braso ko kasi sasakalin ko na siya."Hinahanap mo si Doktor Fuentes?" tanong ni Catalina kaya napalingon ako sa kanya."Nakita mo?" I asked.Umiling siya. "Mabuti pa'y samahan na lamang kita lalo pa't hindi ka rin naman pamilyar sa bayang ito.""Ang