All Chapters of Chased by the past: Chapter 1 - Chapter 10

  Unexpectedly Meeting to Closure   Do you believe in ‘First love never dies’? What if your first love from past is the reason of your suffer in the present? Would you still sacrifice in able that love never dies? Is it true that Childhood memories is the best experience? Why does in her point of view, childhood is the most traumatizing part of her life? Her childhood was never been the usual experience of those kids, instead the usual experience of those teen to adult, is it still what they called childhood is the best experience in life? What about the line of Liza Soberano in Together movie that says, “No matter how tragic the past is, we must not forget, we must never forget. To forget is to deny the present any significant meaning.” But what if she chose to forget to ease the pain she felt? What if she chose to forgot her traumatic past in able to have a better present and future? What if

Their Padayon Girl Nagpatuloy ang panonood namin ng performance nang ibat ibang section hanggang sa natapos at naubos na lahat ng section. Maraming magagaling kaya hindi na ako umaasa na mananalo kami. Nadeliver naman namin ng maayos performance namin kaya, as a leader ay ayos na ‘yon para sakin. "And now were done witnessing the performance of every section! And before awarding the winners, we have an on the spot Singing Contest! On the spot ito kaya talagang nagulat kayo, haha. Every section must have one representative!" Pagkasabing-pagkasabi ng emcee no’n ay nagsi-tinginan lahat ng kaklase ko saakin. "Oh?" tanong ko sa kanila, mukhang alam ko na ang mangyayari. "Ayoko!" sabi ko sa walang ganang boses. Alam kasi nilang may talent ako sa pagkanta dahil narinig na nila boses ko no'ng pinilit kaming magpakita ng talent ng ESP teacher namin, ayoko namang sumayaw dahil parang ang awkward. "Kris sige na, ikaw na kang pag-asa

Double Win Mabilis akong bumalik sa pwesto kung saan ang mga kaklase ko at sinalubong naman kaagad nila ako. Natahimik ang lahat ng magsalita ulit ang emcee. "Now were going to award the 3 winners of our Cheering Contest happens earlier!” Agad naman nagsihiyawan ang mga estudyante sa sinabi ng emcee. "For our 3rd winner goes to!...” Natahimik ang lahat at hinihintay ang susunod niyang sasabihin, “Congratulations to…section 11-B!" Nagulat ako ng biglang humiyaw din sa tuwa ang iba kong mga kaklase na parang sila ang nanalo kahit kabilang section naman ‘yon, pero dahil madami kaming kaibigan sa section 11-B ay nakisali na rin ako sa paghiyaw-hiyaw nila.  'di pwedeng sila lang, dapat ako din'. Sa sobrang kapal ng mukha ng section namin ay nakipag group hug din kami sa section nila at hinatid namin sila sa stage at agad kaming bumaba para makapag picture sila buong section kasama ng award nila. "And for our 2nd wi

What about Kris?Shawn's POV:Labis ang pagsisisi ko at inis ko sa sarili dahil sa ginawa. Nakatingin ako ngayon sa likod niya habang naglalakad siya papalayo sa'kin. Sobrang sakit sa puso ang makita ang babaeng dati ay palagi kong kasama, na ngayon ay kilala na lang namin ang isat-isa. Dahil sa ginawa ko, nakita ko ang laking pagbabago ni Krissy.Ang babaeng dating masiyahin kahit lunod sa problema ay ngayon ay wala na, nakikita ko namang masaya siya kasama ang mga kaibigan niya ngunit hindi pa rin nito maitatago ang lungkot sa mga mata niya. Ang madalas nakangiting mukha niya noong una, na ngayon ay madalas na walang emosyon na. Alam kong matapang siya pero alam ko ring takot siya sa loob niya, she's fragile that I once broked. I was so stupid for lefting her without thinking that she needs me that time. I thought that decision made everything’s better, but I was wrong, that decision made everything

About Kris Roce POV:Buong araw hindi nagparamdam si Kris, hindi rin siya pumasok ng eskwela. Ewan ko kung ano ang nangyayari sa kanya basta ang alam ko ay may hindi tama.Kahapon bago matapos ang program namin ay nagpaalam siyang mag-CR, at hanggang matapos ang program ay hindi pa siya bumabalik kaya hinanap siya namin kung saan-saan ngunit hindi siya namin nahagilap kaya naghintay ulit kami ng halos kalahating oras do’n sa bleachers para kung sakaling babalik siya ay hindi kami magsasalisihan. Nang