All Chapters of Sukdulan ng Buhay: Chapter 391 - Chapter 400

“Kasama ang babaeng doktor?”“Syempre hindi. Kasama si Jack Trent mula sa Thousand Leaves Construction, ang nagbigay sa atin ng kontrata. Kailangan kong panatilihin ang mainam na relasyon sa kanya, tama? Para kanino ko kaya ginagawa ang lahat ng ito, hmm?“ Tanong niya, umaasang mabigyan ng kredito para sa kanyang trabaho.“Kung gayon… kapag tapos ka na, magdala ka ng mga damit.”“Para saan?”“Ano sa tingin mo? Para matulog.““Hindi ako matutulog sa kwarto ng katulong!”“Gawin mo kung anong gusto mo!”Pagkatabos ibaba, halos sumalpok ang kotse ni Alex sa sasakyan sa harapan niya.Ano kaya ang ibig sabihin noon?!Ibig bang sabihin ay maaari silang matulog sa iisang kama?P*ta, hindi ganoon kadali na palaging makita ang liwanag sa dulo ng lagusan!Para naman sa washboard, imposible para sa kanya na bumili ng isa sa panahon ngayon…***Pagsapit ng alas-singko, dumating si Alex sa commendation meeting na espesyal na inareglo ng kumpanya ni Leanne.Upang hindi makaakit ng pansin, nag-isa siy

Tiningnan nang mabuti ni Alex at nalamang si Megan iyon.Dala-dala niya ang kahon ng pulang alak, ngunit hindi sinasadyang nadapa at nahulog siya.Nagkataon, matapos na mabasag ang mga bote ng alak, tumalsik sa puting takong ni Cindy ang ilang likido.“Pasensya na, humihingi ako ng paumanhin, Ate Weber. Hindi ko sinasadya.“ Nagmamadali namang humingi ng paumanhin si Megan.Pak!Sinampal ni Cindy si Megan sa mukha.“Niloloko mo ba ako? Hindi mo man lang mabuhat ang ilang bote ng mga alak? Anong silbi mo para manatili ka sa kumpanyang ito? O sadyang ginawa mo ‘yan? May hinaing ka ba sa akin dahil sa pagpapalipat ko sa’yo ng mga inumin kaya nagpanggap kang nadulas ka? Nais mo ba akong durugin hanggang sa kamatayan gamit ng mga ito? Umalis ka sa paningin ko. Hindi mo na kailangang pumasok sa trabaho bukas.“ Hindi pinakitaan ni Cindy si Megan ng kahit anong awa habang sinampal niya pa ito ulit.Ang lahat ng naroroon ay hindi makatiis na panoorin ang eksena, ngunit wala sa kanila ang naglaka

“Uy, saan ka pupunta, Alex? Bakit mo siya kinakarga palayo?“ Gulat na sigaw ni Megan at dali-dali siyang hinabol.Sa katunayan, lahat din ay mukhang nalilito. Walang nakakaintindi kung bakit biglang inilabas ni Alex ang nakakasuklam na parasitong iyon at pinatumba si Cindy. Naguguluhan talaga sila.Biglang binuka ni Leanne ang kanyang bibig para magsalita sa sandaling ito, “Meg, kakilala mo si Mr. Alex?”Mr. Alex?Tumango si Megan nang hindi masyadong nag-iisip. “Kami… dati kaming magkaibigan noong kolehiyo. Hindi niya sinasadya, sinusubukan lang niya akong tulungan.“Nanlambot ang mga mata ni Leanne, saka niya tinapik sa balikat si Megan habang tumatango. “Ah, kaklase mo pala dati si Mr. Alex. Ikaw na ang magiging unang sekretarya mula ngayon. Tulungan mo akong pamunuan ang mga bagay na kinakailangan para sa commendation meeting. May kailangan lang kaming asikasuhin ni Mr. Alex, babali

Nahihilo si Beatrice. Nang maalala niya ang kabayanihang imahe ni Mask na nagligtas sa kanya, lalo siyang nalasing. “Sige, sasama na ako sa’yo.”Sinundan ni Beatrice si Yeferson palabas ng silid.Sina Mona at Harry lang ang natira.Medyo matapat na tao si Harry, kaya't kinakabahan siya at nababalisang sinabi, “Hindi ba magiging masama tayo kung gagawin natin ‘to, Mona? Maaaring may mangyaring malaki pagdating ng panahon.“Nag-atubili si Mona sandali, pagkatapos ay pinindot ang mensaheng katatanggap niya lang ngayon, nagsasabing kakatanggap lamang niya ng kalahating milyon, bago sabihin, “Bakit ka nag-aalala? Halos mabaliw na si Beatrice dahil sa Mask na iyon. Ang hayaan siyang mapasubo sa kalokohan ay magiging mabuti para sa kanya. Magkakaroon siya ng muwang at makakalimutan niya ang tungkol kay Mask! Mas mabuti kung iisipin mo kung paano mo gagastusin ang perang katatanggap mo lang. Hindi ba gusto mong bumili ng kotse?“Agad na tumawa si Harry nang marinig niya ito.***Sinundan ni Be

Inabot ni Alex ang hangin, tinitipon ang kanyang Chi at dinampot si Spark nang direkta sa hangin at hinila siya pabalik.Pagkatapos, ginamit niya ang palad niya para magaang tapikin ang ulo ni Spark.Bang!Marahan umungol si Spark, bumabagsak sa lupa.Hindi siya nasaktan sa labas, ngunit ang mga tisyu sa kanyang utak ay ganap na nawasak bago pa niya malanghap ang kanyang huling hininga.“Dahil kamag-anak kita, bibigyan kita ng madaling kamatayan!“Paalam!”Pinugutan ni Alex ng ulo si Spark sa pamamagitan ng isang hampas.Hindi ito ang unang pagkakataong pumatay siya ng tao, at tila ito ay naging pangkaraniwan na lamang para sa kanya.Pagkatapos, tinawagan niya si Anna.“Kailangan ko ng tulong mo. Kapapatay ko lang ng dalawang tao.“Sinabi niya iyon na parang kasingdali ito ng pagpatay ng dalawang manok.Ang problema ay, nang natanggap at sinagot ni Anna ang tawag, naliligo siya. Agad na bumulusok ang kanyang mood. “Seryoso ka? Kapapatay mo lang ng dalawang tao at sasabihin mo pa sa’kin