All Chapters of Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Chapter 131 - Chapter 140

"Tumayo ka diyan." Naghagis si Shaun ng kumpol ng susi at kard sa lamesa. "Lumipat na ako sa Riverside Manson. Ito ang mga susi sa main gate ng villa. Iyan din yung kard na ginamit mo dati para sa mga gastusin sa bahay."Nagulat si Catherine doon. "Bakit biglaan ka naman lumipat?""May tatlong kuting na si Fudge ngayon at hindi ganun kalaki yung lumang bahay. Kailangan nila ng hardin para magpaaraw," sinabi niya ng walang emosyon.“...”Hindi makapagsalita si Catherine. Bakit ba hindi na lang siya naging pusa? Nakakapagod maging tao.Hindi kailangan magluto ng pusa at matatamasa niya ang pribilehiyo na tumira sa isang renovated na marangyang villa."Huwag ka mainggit. Manatili ka lang sa tabi ko ng tapat at pwede ka rin mamuhay ng ganon." Kinibot ng lalaki ang manipis niyang labi ng konti. Basta tumigil lang siya sa pakikipag-kita sa ibang lalaki at kumilos ng maayos sa paligid niya, hahayaan niya ito maging Mrs. Hill habambuhay.Sa paanong paraan man, kailangan niya ulit magpak

Naiinis na nakipag-away si Catherine, “Alam ko na villa mo ito, kaya sayo lahat ng kama. Pero dahil pumayag ako lumipat, payagan mo rin dapat ako magkaroon ng personal na espasyo. Ang sama mo naman para pumasok sa kwarto ko nang hindi kumakatok.”Tinignan siya pataas at pababa at mapang-asar ito ngumiti. “Natutulog ka sa kama ko sa loob ng kwarto ko ngunit may kakayahan ka pa magreklamo na hindi kita binigyan ng personal na espasyo? Umalis ka lang ng sandali ngunit ang kumpiyansa mo sa sarili ay panigurado na tumaas.”Nagulat siya sa narinig at napagtanto. “Saglit, sinasabi mo ba na kwarto mo ito?”“Tigilan mo na ang pagpapanggap.” Lumapit siya at siya ay likas na natumba patalikod sa kama. Nilagay ni Shaun ang mga kamay niya sa tabi ng parehong tenga ni Catherine.Isang ngiti ang nangibabaw sa mukha niya habang tinitignan siya. “Meron ka talagang grande na mga plano. Hindi pa sapat ang pagtira natin sa isang bahay? Kaya gusto mo magsama na rin tayo sa isang kama, huh?”Siya ay

Biglang naalala ni Shaun kung gaano katamis si Catherine at kaagad niyang inangat si Catherine na nasa braso. “Pumunta tayo sa kwarto.” Isang itsura ng pag pagkalito ang lumabas sa mukha ni Catherine, “Saglit lang, hindi ba nagtatrabaho ka?”“Akala ko gusto mo akong tumigil magtrabaho?”Nagtapon siya ng patagilid na tingin kay Catherine.“Kailan ko sinabi iyon?” Nanginig siya.“Sinabi mo iyon ng malakas at malinaw gamit mga mata mo.” Tinignan niya ito ng walang magawa bago nagpunta sa kwarto, bitbit siya sa mga bisig nito.Pakiramdam niya ay iiyak na siya sa saglit na iyon. Mali ba ang pagunawa niya o ano? Nang hubarin ng lalaki ang jacket nito sa harap niya, napagtanto niya kung ano ang maaaring susunod na mangyayari.Bigla siya napaupo ng diretso sa kama. “Hindi pwede, may regla ako ngayon.”Kumunot ang noo niya nang hindi nasisiyahan. Bihira lang ang mga saglit na gusto niya tuparin ang hinihiling ni Catherine.Panira naman.Si Catherine naman ay palihim na naglabas ng m

“Manahimik ka kung wala kang pruweba.” Tinignan ng masama ni Sally si Catherine. “Ano pa ba ang dadalhin mo sa pamilya bukod sa gulo? Nararapat sayo ang gulo na kinasasangkutan mo ngayon. Magkaroon ka nga ng oras para magmuni-muni tungkol sa sarili mo habang na sa bilangguan ka!” Isang panginginig ang dumapo kay Catherine. Palaging sinasabi ng mga tao na kahit ang mabangis na tigre ay hindi kakainin ang mga anak niya, ngunit pakiramdam niya ay mas mabangis sina Sally at Jeffret sa tigre.“Mapaparusahan kayong dalawa!” Galit niyang sinigaw, “Isang bagay na ang tratuhin ako ng malamig at may paglait dati ngunit hindi niyo dapat ako sineset up. Pinapangako ko na susulitin ko ang oras na sirain ang Summit!”Tumawa ng sarkastiko si Rebecca. “Sa tingin mo ba may natitira ka pang oras? Sabi ng abogado ni Clark na bibigyan ka ng sentensya ng hindi bababa sa benteng taon. My dear sister, mag-ingat ka sa bilangguan. Bibisita ako kapag may oras ako.”“Parang sigurado kayong lahat na matatal

Subalit sa loob ng courtroom, nakakahindik ang pakiramdam ng atmospera sa panig ng nagdemanda.Si Miles ay may suot na nalugi na ekspresyon. Sa tabi niya, si Mr. Stewart, ang abogado, ay umiinom ng tubig habang mukhang kabado.Sa kabilang banda, si Catherine ay masayang nakikipag-usap kay Freya. Hindi makatigil sa pagtawa si Freya.Ang abogado sa tabi niya ay naglalaro sa phone niya "Titignan ko kung ano ang nangyayari." Kinakabahan si Jeffery habang lumalapit kay Miles. "Young Master Clark, anong problema ni Mr. Stewart? Hindi maayos ang itsura niya para sa akin."Sumagot si Miles ng may malamig na titig, "Kakaiba talaga ang anak mo "Naguguluhan si Jeffery. Ipaliwanag ni Mr. Stewart ng may buntong hininga, "Kinuha ni Catherine Jones ang alamat na hindi pa natatalo sa Australia bilang abogado niya. Mahihirapan talaga ako mapanalo ang kaso na ito."Hindi, wala siyang tiyansa ipanalo ito."Anong alamat na hindi pa natatalo?!" si Jeffery ay gulat. "Iyon ang pinangako mo. Sina