All Chapters of BAKIT NGA BA MAHAL KITA?: Chapter 1 - Chapter 10

CHARLENE   MALUNGKOT at naluluhang nakatunghay siya sa natutupok nilang bahay sa Baseco Compond sa Maynila. Ang sakit lang makita na ang bahay nila ay unti-unti nang kinakain ng apoy. Naririnig niyang humagulgol ang Mama at Papa niya sa tabi niya. Wala silang kahit isang gamit na naisalba, masyadong mabilis ang naging pangyayari kaya sa sobrang taranta nila ay nagtakbuhan na sila palabas at palayo sa compond. "Ano na ang gagawin natin?" wala sa sariling tanong niya sa magulang. Pakiramdam niya natupok din ng apoy ang lahat ng plano niya sa buhay. Nagpakawala siya nang malalim na paghinga. Naramdaman na lang niya na niyakap siya ng Mama at Papa niya. Ang ipinagpapasalamat na lang niya ay buhay sila lahat. Ganoon talaga, ika nga ng iba. Mas okay pa raw ang manakawan kesa masunugan. Kasi pag ninakawan ka, may bahay ka pang babalikan ngunit pag nasunugan ka, wala ka ng bahay na matitirhan. Sa isang evacuation

CHARLENE   PAGKAPASOK niya sa school, dumiretso siya kaagad sa first subject niya. Napansin niyang, hindi siya sinulyapan ni Eun Woo. Dahil ba ito sa nangyari kahapon? Nailang ba ito? Umiiwas na ito sa kanya? Pagkaupong-pagkaupo nagulat pa siya nang biglang gumewang ang upuan niya at natumba siya. Nagtawanan ang lahat. Great! Wala naman nakakatawa pero tumatawa sila. Ang saya-saya! Tinignan niya ang paa ng upuan, halatang sadya ang pagkakabali nun. Humugot siya nang malalim na paghinga. Ngumiti na lang siya at kumuha ng panibagong upuan. Sa buong klase, hindi na siya kinausap ni Eun Woo. Nalungkot tuloy siya. Nang matapos ang klase, naunang tumayo si Eun Woo at nagmamadaling lumabas ng classroom. Nagkibit balikat na lamang siya. Kaya naman, mag-isa na lang siyang nagtungo sa cafeteria para kumain. Naupo siya sa bandang dulo table, at tahimik na kumain nang biglang may bola ng basketball ang lumipad at nag-landing mismo sa

CHARLENE INABOT na siya nang alas-nuwebe ng gabi nang makauwi siya. Naabutan pa niya ang Mama niya sa labas ng pinto tila nag-aabang sa kanya."B-Bakit ngayon ka lang? Pinag-alala mo ako, Charlene," may halong pag-aalala at sita na tanong ng Mama niya."Sorry, Ma. Dumaan pa kasi ako sa library tapos ang haba ng pila sa bus, natagalan po ako," pagsisinungaling niya. Huminga siya nang malalim. Ayaw na niya magkuwento ng kahit ano tungkol sa nangyayari sa kanya sa university.Masyado nang maraming iniisip ang Mama niya kaya ayaw na niya dagdagan pa."Oh, sige na. Magbihis ka na. Sa sunod magtext ka para alam ko dapat palaging may load.""Opo, Ma. Pasensya na po," tugon niya sabay tungo sa kuwarto nila ni Mama. Pasadlak siyang naupo sa kama.Sa totoo lang kinabahan talaga siya na baka hindi makauwi. Mabuti na lang at biglang sumulpot si Shawn at binuksan ang pinto ng CR kung hindi sa CR talaga siya magpapali

CHARLENE UMINGOS siya habang inaalala ang sinabi ni Shawn kanina sa cafeteria. Sinapian ang animal! Anong akala nito privilege ang maging boyfriend ito? Siraulo! Wala pa sa isip niya ang makipag-relasyon. At kung sakali man maisip niya, hinding-hindi siya papauto sa kumag na 'yon. Pagkalabas niya ng registrar office, sa wakas mayroon na siyang sariling locker. Hindi na siya mahihirapan magbitbit ng mga libro at notes niya. Pagbukas niya ng locker, napasinghap siya sa gulat nang mahulog ang samu't saring kalat sa loob nun. Natawa ang ibang estudyante sa paligid. Nagtagis ang bagang niya. Ginawang smokey mountain ang locker niya. Tsk! Malaki ang hinala niya na si Shawn na naman ang may pakana nito. Argh! Bwiset talaga! Napabuga siya nang malalim na paghinga. Isa-isa niya pinulot ang mga kalat at nilagay sa pinaka malapit na trash bin. Mayamaya pa ay may limang mga babae lumapit sa kanya.Nagtatakang napasulyap siya sa mga ito. Ngunit, nagulat siy

SHAWNTUMAYO siya at umatras palayo kay Maureen."Puwede ba magdamit ka! I'm sorry, Maureen pero wala talaga akong gusto sa'yo. Kahit maghubad ka pa. Never!" puno ng iritasyon asik niya sa dalaga.Naiinis siya. Paano ba 'to nakapasok sa hideout place? Marahas na lumabas siya. Kita niya na nag-iinuman pa rin ang iba ka-miyembro niya."Ayos ba, tol? Malungkot kasi matulog ng mag-isa kaya pinapasok namin sina Maureen."Napatingin siya sa mga nag-iinuman kasama na rin pala ng mga ito ang ibang ka-grupo ni Maureen. Napailing siya saka matiim na tinitigan ang nagsalita."Sa susunod huwag niyo ako iistorbohin sa pagtulog kung ayaw niyong makatikim sa'kin,"  wika niya sabay marahas na sinipa ang isang silya.Bitbit ang bag niya ay umalis na lang siya. Nawalan na siya nang gana matulog don. Marahil nakainom lang si Maureen kaya ganoon ang ginawa nito. Kung tutuusin maganda at sexy naman ito. Pero hindi siya katulad ng ibang lalaki na maru