SHAWN
SIYA si Shawn Perez Rebato, bente-uno anyos, kilalang leader ng isang fraternity group sa unibersidad na pinapasukan niya rito sa Davao City. Ang Otaber Sigma Phi, tatlong taon na rin buhat nang buuin niya ang grupo. Mayroon ng one hundred and twenty-seven members ang grupo niya na puro mga lalaki ang miyembro. Wala naman siyang batayan sa pagpili ng mga ipapasok sa grupo, magawa lang ng isang new comer ang task na ipapagawa niya ay pasok na ito. Ganoon lang ka-simple.
Kilala rin siya sa pagiging maangas at sa mga pam-bu-bully niya. Basta pag nairita siya sa isang estudyante, automatic ibu-bully niya ito. Kahit sa bahay, ganoon din ang ugali niya. Siya ang badboy at blacksheep ng pamilya. Never naging proud sa kanya ang Daddy niya, walang ibang pinupuri ito kun'di ang Kuya Shane lang niya. Kesyo si Shane ang matalino, masipag, mabait at perfect na anak.
Samantalang siya, siya ang opposite ni Kuya Shane. Napabuntong hininga na lang siya at pinilig ang ulo. Kung buhay pa rin sana si Mommy, kahit papaano may magtatanggol sa kanya sa bahay. May kakampi at suppoter siya sa lahat nang nais niya. Subalit, maagang kinuha sa kanila si Mommy.
Namatay ito dahil sa sakit na breast cancer, hindi naagapan masyado nang kalat ang cancer cells sa katawan nito. Hindi na nito kinaya. Elementary pa siya noon nang mawala ang Mommy niya. Kaya sobrang nasaktan at nalungkot siya.
Isang buntong hininga uli ang ginawa niya. Nabaling lang ang atensyon nang may pumasok sa pinto. Naroon siya sa hideout place ng grupo niya.
Isang ka-miyembro niya ang pumasok.
"Shawn, may mga newcomers sa iskul. Tapos si Sarmiento inangasan ng isang Engineering student." Imporma nito sa kanya.
Tumayo naman siya at dali-dali isinuot ang white polo uniform, ipinatong lang niya iyon sa suot niyang black tshirt. Malapit lang naman ang hideout place nila sa iskul kaya anytime mabilis siyang nakakapasok pag oras na ng subject niya.
Umingos siya, lintik talaga 'yan mga Engineering students na 'yan. Kung makapag-angas parang napakatatalino. Mga bobo naman.
Nang makarating sa school ground. Nilapitan siya agad ni Sarmiento. Nakita kasi nila nasa gitna ito ng football field, duguan ang ilong.
"Anong nangyari saiyo?" sikmat niya.
Sapo ang ilong na umiling ito. "Wala, napikon 'yon Engineering student. Niligawan ko kasi syota non," pag-aaminin nito.
Napailing siya sabay batok dito nang mahina.
"Bawal manulot ng syota ng iba nasa rules natin iyon di'ba?" patuya niya kay Sarmiento.
Pakamot-kamot na tumango naman ito. May mga rules siya sa grupo at isa doon ang pagbabawal na manulot o mang-agaw ng syota ng iba. Malaking ekis iyon sa kanya. Ang daming single and available diyan, bakit kailangan mang-agaw di'ba? Gusto mo talaga iyon tao, pwes antayin mo maghiwalay sila saka mo ligawan. Basic!
"Pasensya na, Shawn. Sobrang ganda kasi non chicks e, saka akala ko single pa siya."
Tinapik lang niya ito sa balikat. "Hayaan mo na, tara na, bigla akong ginutom." Inaya niya si Sarmiento at ang kasama nila para tumungo sa cafeteria.
"Sabi mo maraming new comers," bulong niya sa kasama nila.
"Marami. Maraming magagandang new comers," pabirong sabat ni Sarmiento.
Nailing siya. Mahilig talaga ito sa babae, sabik ng magka-syota. Actually, gusto na rin niya magka-girlfriend kaso wala pa siyang natitipuhan. Maraming magaganda sa campus pero wala ni isa ang umagaw sa pansin niya. Ewan ba niya kung bakit ganoon?
Nang makaupo sila at makabili na ng pagkain. Kinalabit siya ni Sarmiento sabay turo sa dulong bahagi ng mga tables. May nakaupo roon na isang chinese nerdy guy. Napangisi siya. Kinuha niya ang tray ng pagkain niya saka walang paalam na tinabihan ang nerdy na lalaki.
Ganito ang mga tipo niyang i-bully. Mga mukhang supot na payatot.
"Hey, my man! What's up?" bati niya sabay akbay dito.
Naramdaman niya agad ang pagkailang nito kaya marahang umusog ito. Pagak siyang natawa.
"Hey! Are you deaf? You don't speak English? Tagalogin ko para mas lalong hindi mo ma-gets?" pang-aasar niya.
Yumuko lang ito. Kinuha naman niya ang makapal na eye glasses nito saka walang habas na hinagis iyon sa kung saan.
"Magsalita ka! Wala ka bang dila, ha?" angil niya.
"I-I'm sorry. I can't speak Filipino..." garalgal na sagot nito.
Natawa siya. Nagsasalita naman pala ito.
"Okay, no problem." wika niya sabay taas ng gilid ng labi niya at kinuha ang pineapple juice nito saka ibinuhos niya sa ulo nito.
Narinig niyang nagtawanan si Sarmiento at ang kasama pa nila maging ang ibang estudyante na kumakain sa cafeteria ay nagtawanan din.
Ibubuhos pa sana niya ang softdrink niya sa ulo nito nang may biglang humawak at pumigil sa kamay niya. What the hell?
Dagli siyang napalingon at matalim na tinignan ang taong pumigil sa kamay niya. Isang babae. Sino ba ito sa inaakala nito?
"I suggest. You should let go of my hand or you'll regret it for being nosy," madiin niyang sabi saka pinukol nang matalim na tingin ang pakielamerang babae.
Pero imbes bitawan ang kamay niya mas lalong humigpit pa ang hawak nito at sinalubong din ang tingin niya. Aba't ang lakas ng loob nito a!
"Suggestion ko rin sa'yo, huwag kang mam-bully lalo na't wala naman ginagawa sa'yo ang tao," mariing tugon ng babae.
Ngumisi siya at malakas na tinabig ang kamay nito nakahawak sa pulsuhan niya. At dahil pakielamera ito, sa babaeng ito ibinuhos niya ang softdrink na hawak niya. Malakas na hiyawan ang umalingawngaw sa buong cafeteria, maging siya ay natatawa habang binubuhos niya ang softdrink sa ulo ng babae.
"What did you said, Shorty?" sarkastikong tanong niya sa babae.
Bakas sa mukha ng babae ang gulat. Halos nanlaki ang mata nito at nakaawang ang mga labi. Ngunit, mas kinagulat niya ang sunod na ginawa ng babae. Dinakot nito ang palabok na nasa tray ng nerdy na estudyante at walang habas na inilamukos iyon sa mukha niya.
Napa 'Oh' ang mga tao sa cafeteria. Nanlaki ang mga mata niya sa gulat. Holy shit! Hindi siya nanapak ng babae pero gigil na gigil siya ngayon sa babaeng nasa harapan niya.
"Shit ka! Hindi mo ba ako kilala?!" mabagsik na angil siya sa babae sabay punas sa mukha niya.
Tumaas lang ang kilay nito at diretsong tinignan siya.
"Oh, I'm sorry. I didn't know you have the authority here. Who are you? God? Magsuot ka kasi ng ID mo para makilala ka," sarkastikong sagot nito.
Bumaling ang atensyon ng babae sa nerdy na lalaki. Hinila nito ang nerdy na lalaki patayo.
"Tara na, Eun Woo. Let's go. Hindi maganda ang ambience rito, maraming langaw."
Inismiran muna siya ng babae bago ito tuluyan umalis kasama ang nerdy na lalaki. Sino ba ang babae na iyon? Hindi ito pamilyar sa kanya at mas lalong hindi nito alam kung sino siya.
Malamang transferee ito, dahil kung kilala siya nito. Hindi ito maglalakas loob na komprontahin siya sa ginagawa niya. Umingos siya saka dumura. Bwiset!
Lumapit naman kaagad si Sarmiento sa kanya at binigyan siya ng tissue. Kinuha naman niya at pinunasan ang buong mukha.
"Alamin mo kung sino ang babaeng iyon. Lintik lang ang walang ganti," nangangalit na utos niya kay Sarmiento.
Tignan na lang natin kung hanggang saan ang tapang ng babaeng iyon. Tsk!
CHARLENE MALUNGKOT at naluluhang nakatunghay siya sa natutupok nilang bahay sa Baseco Compond sa Maynila. Ang sakit lang makita na ang bahay nila ay unti-unti nang kinakain ng apoy. Naririnig niyang humagulgol ang Mama at Papa niya sa tabi niya. Wala silang kahit isang gamit na naisalba, masyadong mabilis ang naging pangyayari kaya sa sobrang taranta nila ay nagtakbuhan na sila palabas at palayo sa compond. "Ano na ang gagawin natin?" wala sa sariling tanong niya sa magulang. Pakiramdam niya natupok din ng apoy ang lahat ng plano niya sa buhay. Nagpakawala siya nang malalim na paghinga. Naramdaman na lang niya na niyakap siya ng Mama at Papa niya. Ang ipinagpapasalamat na lang niya ay buhay sila lahat. Ganoon talaga, ika nga ng iba. Mas okay pa raw ang manakawan kesa masunugan. Kasi pag ninakawan ka, may bahay ka pang babalikan ngunit pag nasunugan ka, wala ka ng bahay na matitirhan. Sa isang evacuation
CHARLENE UNANG araw niya sa UPM ngayon. Sana talaga marami siyanh kaibigan na meet sa unang araw niya. Pagkapasok sa loob ng university, saglit muna siya dumaan sa registrar office. Sakto naman na mayroon transferee student na kagaya niya. Si Eun Woo, isang pure Korean. Nakakatuwa naman, at least hindi siya gaano maiilang. "Hi! I'm Charlene. I'm also a transferee student." Pakilala niya sa binatang Koreano. Kainis ang kikinis talaga ng mga mukha ng mga Koreano. Ngumiti naman ito sabay lahad sa kamay. Pansin niya na may pagka-nerd looks ito pero para sa kanya cute naman ito. "I'm Eun Woo Soo. Nice to meet you, Cha-lene," nakangiting pakilala nito. Sobrang cute! Lalo na nang mahirapan ito sa letrang 'R'. May pagkahawig pa naman ito sa artistang at host sa isang TV network. Si Ryan Bang. Muli siyang ngumiti at tinanggap ang pakikipag-kamay nito. "Nice to meet you, Eun Woo." Naglakad na sila ni Eun Woo patu
CHARLENE PAGKAPASOK niya sa school, dumiretso siya kaagad sa first subject niya. Napansin niyang, hindi siya sinulyapan ni Eun Woo. Dahil ba ito sa nangyari kahapon? Nailang ba ito? Umiiwas na ito sa kanya? Pagkaupong-pagkaupo nagulat pa siya nang biglang gumewang ang upuan niya at natumba siya. Nagtawanan ang lahat. Great! Wala naman nakakatawa pero tumatawa sila. Ang saya-saya! Tinignan niya ang paa ng upuan, halatang sadya ang pagkakabali nun. Humugot siya nang malalim na paghinga. Ngumiti na lang siya at kumuha ng panibagong upuan. Sa buong klase, hindi na siya kinausap ni Eun Woo. Nalungkot tuloy siya. Nang matapos ang klase, naunang tumayo si Eun Woo at nagmamadaling lumabas ng classroom. Nagkibit balikat na lamang siya. Kaya naman, mag-isa na lang siyang nagtungo sa cafeteria para kumain. Naupo siya sa bandang dulo table, at tahimik na kumain nang biglang may bola ng basketball ang lumipad at nag-landing mismo sa
SHAWN NATIGALGAL siya dahil sa ginawang pagsipa ni Charlene Dimagiba sa kanya. Hindi siya makapaniwala na isang babae lang makakapag-patumba sa kanya. What the hell? Subalit, aminado siyang nakuha nito ang buong atensyon niya. Tumaas ang sulok ng labi niya, hindi siya papayag ng hindi makakabawi sa panghihiyang ginawa nito. Padabog siyang naupo sa couch, kasalukuyan naroon sila sa hideout place ng grupo niya. May mga newcomers kasi na nais sumali sa grupo niya. Kagaya ng iba, bago makapasok o maging miyembro ay kailangan magawa muna ang isang task na ipapagawa niya. "Ready na ang tatlo, Shawn," sabi ni Sarmiento sa kanya. Napasulyap siya sa tatlong Criminology student, saka napailing. Sumulyap siya kay Sarmiento at Garcia. "Sige, simulan niyo na. Isang daang palo sa hita," tugon niya. Magkasabay na tumango ang dalawa. Siya, si Sarmiento, Garcia, Morris at Morales ang pioneer sa Otaber Sigma Phi. Silang l
CHARLENEINABOT na siya nang alas-nuwebe ng gabi nang makauwi siya. Naabutan pa niya ang Mama niya sa labas ng pinto tila nag-aabang sa kanya."B-Bakit ngayon ka lang? Pinag-alala mo ako, Charlene," may halong pag-aalala at sita na tanong ng Mama niya."Sorry, Ma. Dumaan pa kasi ako sa library tapos ang haba ng pila sa bus, natagalan po ako," pagsisinungaling niya. Huminga siya nang malalim. Ayaw na niya magkuwento ng kahit ano tungkol sa nangyayari sa kanya sa university.Masyado nang maraming iniisip ang Mama niya kaya ayaw na niya dagdagan pa."Oh, sige na. Magbihis ka na. Sa sunod magtext ka para alam ko dapat palaging may load.""Opo, Ma. Pasensya na po," tugon niya sabay tungo sa kuwarto nila ni Mama. Pasadlak siyang naupo sa kama.Sa totoo lang kinabahan talaga siya na baka hindi makauwi. Mabuti na lang at biglang sumulpot si Shawn at binuksan ang pinto ng CR kung hindi sa CR talaga siya magpapali
SHAWNNAIINIS na hinampas niya ang nakapinid na pinto ng kuwarto niya. Nakakainis! Gigil na binagsak niya ang katawan sa malambot na kama niya. Pilit niyang winawaksi sa isipan niya ang nangyari kanina sa university, buong hapon hindi siya nakapag-pokus dahil sa Charlene na 'yon.Hindi mabura-bura sa isip niya ang maganda at makurba nito katawan. Shit! Nabigla talaga siya sa ginawa nito paghuhubad sa harap niya. Nagngingitngit ang mga ngipin niya dahil sa matinding inis na nararamdaman pero mas naiinis siya sa sarili niya dahil hinayaan niyang makita ni Charlene na naapektuhan siya rito. Kung bakit naman kasi bigla siyang tinigasan? Napahiya tuloy siya. Damn that woman!Wala tuloy siyang choice kun'di ang magbabad sa banyo para kumalma ang katawan niya."Humanda ka talaga sa'kin, Charlene Dimagiba..." usal niya habang nasa tapat ng shower. Wala sa ugali niya ang hawakan mag-isa ang sarili ngunit nade-demonyo talaga siya. Kai
CHARLENE UMINGOS siya habang inaalala ang sinabi ni Shawn kanina sa cafeteria. Sinapian ang animal! Anong akala nito privilege ang maging boyfriend ito? Siraulo! Wala pa sa isip niya ang makipag-relasyon. At kung sakali man maisip niya, hinding-hindi siya papauto sa kumag na 'yon. Pagkalabas niya ng registrar office, sa wakas mayroon na siyang sariling locker. Hindi na siya mahihirapan magbitbit ng mga libro at notes niya. Pagbukas niya ng locker, napasinghap siya sa gulat nang mahulog ang samu't saring kalat sa loob nun. Natawa ang ibang estudyante sa paligid. Nagtagis ang bagang niya. Ginawang smokey mountain ang locker niya. Tsk! Malaki ang hinala niya na si Shawn na naman ang may pakana nito. Argh! Bwiset talaga! Napabuga siya nang malalim na paghinga. Isa-isa niya pinulot ang mga kalat at nilagay sa pinaka malapit na trash bin. Mayamaya pa ay may limang mga babae lumapit sa kanya.Nagtatakang napasulyap siya sa mga ito. Ngunit, nagulat siy
SHAWNNAPABALIKWAS siya nang bangon. Isang daan bituin yata ang dumaan sa paningin niya dahil sa matinding hilo natamo nang suntukin siya ni Charlene.Nanggagalaiting luminga-linga siya. Nakita niya si Sarmiento na nakaupo sa gilid. Nasa loob pala siya ng clinic. Shit!"Nasaan ang Charlene na 'yon?!" malakas na wika niya.Hindi siya makapaniwala na napabagsak siya ng isang suntok lang at isang maliit na babae pa? Naiiling na nagtatagis ang mga ngipin niya. Lintek!"Basted ka na nga, na-knockout ka pa. Grabe! Ang astig!" nakangising sabi ni Sarmiento."Gusto mo rin ba ma-knockout? Sabihin mo lang," puno ng iritasyon ani niya at nagmamadaling lumabas na ng clinic.Ang walang hiyang, Charlene na iyon. Bigla-bigla na lang siyang sinugod. Nagalit ba ito dahil kinuha niya sa registrar office ang cellphone number nito? Umingos siya. Nagpakahirapa pa naman siyang pumasok sa registrar office para makuha lang ang numero nito. Kainis!Sa
SHAWNMALALAKAS na tawa ang pumuno sa buong sulok ng hideout place nila dahil sa harap-harapan pangba-basted ni Charlene sa kaniya. Nakabusangot na tumingin siya sa mga kaibigan niya."Masaya kayo?" sarkastikong tanong niya kina Sarmiento na lalong kinatawa naman ng mga ito.Hindi naman siya naiinis dahil sa ginawa ni Charlene. Wala lang, naisipan kasi niya ipagsabi sa iba na nobya na niya ang dalaga dahil sa mga larawan kumalat-kalat na magkasama silang kumakain.Sinabi lang niya iyon para hindi mag-isip ng kung ano ang ibang tao sa dalaga. At saka, sooner or later magiging nobya niya rin ito.Nangingiti siya sa tuwing naalala ang nangyari sa Roxas Night Market, wala lang natutuwa lang siya nakasama niya roon ang dalaga."Assuming ka, Bro! Hindi mo naman pala girlfriend si Charlene." Pangbubuyo naman ni Garcia."Savage!" palatak ni Morris."Basted!" ani naman ni Morales.Malalakas na tawanan ang ginawa ng mga ito. Napailing na lang siya. "Sige lang, tawa lang kayo mga gago," usal niy
CHARLENEUMANGAT ang isang kilay niya habang papasok sa classroom. Kanina pa kasi niya napapansin na parang ang friendly ng mga tao sa paligid. Ngumingiti sa kaniya ang ilan at ang iba naman ay binabati siya. So weird!Pagkaupo niya sa chair nya kapansin-pansin na para bang tumahimik ang lahat. Walang may nais kumibo. Ano na naman kayang mayroon?Mayamaya pa nilapitan siya ni Erica. Malawak itong ngumiti sa kaniya at kumaway."Hi, Charlene. You and Shawn are really really goods together. Hope we can be friends--""Ano?" palatak niya at napatanga kay Erica. Anong good together pinagsasabi nito? Sila ni Shawn? Seryoso ba?"I mean, kalat na kalat na sa buong University ang secret relationship niyo ni Shawn. Well, hindi na siya secret dahil everybody knows na. Look--" ani ni Erica saka inilabas ang cellphone nito at may pinakita sa kaniyang larawan.Naumid ang dila niya sa nakita. Kuha iyon habang kumakain sila ni Shawn sa Roxas Night Market. Walang naman kakaiba sa larawan. Kumakain lang
CHARLENENAPAIGTAD siya sa gulat ng may umupo na lang bigla sa tabi niya. Medyo nataranta rin siya dahil akala niya ay kung sino na. Si Shawn lang naman pala."Anong mayroon dito?" parang walang alam na tanong nito sa kaniya.Pinunasan niya ang basang mukha at tumikhim muna bago nagsalita."Ano bang ginagawa mo rito? At paano mo nalaman andito ako?" may bahid nang inis ang tono ng boses niya.Nagkibit balikat lamang ito saka pa-simpleng nagbunot ng damo. Tumaas ang sulok ng kilay. Ano na naman kaya ang trip ng isang 'to?"Galing ako sainyo, hinahanap ka yata ng Mama mo. Ang sabi umalis ka raw at tumakbo sa gawi rito kaya sinubukan ko lang kung makikita kita rito." Kalmadong tugon nito sabay prenteng nahiga sa damuhan at ginawang unan ang dala nito bag."Ano bang mayroon at may pa-emote emote ka pa rito?" dugto pa nito.Umingos siya. "Wala."Hindi sila close para mag-kuwento siya sa personal niyang buhay lalo na tungkol sa pamilya niya."You know, not all people does have perfect famil
CHARLENENATUTUWA siya dahil maraming bumili sa paninda niya. Halos paubos na rin ang dala niya, panigurado matutuwa ang Mama niya.Laking tulong din ito. Bente pesos ang benta niya sa banana que, kinse naman sa karcioca at kinse rin sa maruya. Mayayaman naman mga nag-aaral dito kaya mabilis niyang nabentahan ang karamihan.Papasok na siya sa classroom kung saan ang last subject niya. Nang biglang may bumundol sa kaniya at tila sinadya pang sanggiin ang hawak niyang container. Nalaglag at natapon ang mga natira niyang paninda. Kasabay ang pagtawa nang malakas nang bumangga sa kaniya.Hinarap niya ito. Si Maureen. Naka-cross ang dalawang braso nito sa dibdib at nakataas ang sulok ng labi nito na nakatunghay sa kaniya."Tapos ka na ba maglinis ng library?" maangas na tanong nito sabay tingin sa nahulog niyang paninda."Nakuha mo pa talagang magtinda rito. Anong akala mo sa University na 'to, palengke? Doon ka dapat sa labas ng University magtinda. So cheap!" maarteng bigkas nito.Huming
SHAWNPAGKAUWI isang nakakayanig na sampal ang dumapo sa kanang pisngi niya. Nanggagalaiting sinuntok siya ng kaniyang Daddy. Mahinang napamura siya sabay punas ng bibig dahil sa dugong dumaloy do'n. Bakas naman ang gulat sa mukha ng Kuya Shane niya."Wala ka talagang magawang matino, Shawn! Sinisira mo ang imahe ko sa publiko, nakipagbasag-ulo ka pa! My God!" Gigil na gigil na asik ng Daddy niya.Umingos siya. Walang magawang matino? Seriously? Wala naman ito nakitang maganda sa mga ginagawa niya bakit pa siya mag-aabalang gumawa nang maganda?"Dad, tama na," pang-aawat ng Kuya Shane niya."I saved my schoolmate, that's a good deed, don't you think?" sarkastikong tanong niya sa Daddy niya. Aambahan sana siya uli nito nang pumagitna na si Kuya Shane sa kanila."Bastos ka talaga! Sana tumawag ka na lang ng mga pulis kaysa ikaw ang makipagbasag ulo. Hindi ka nag-iisip. Palibhasa, gusto mo talaga ang mga gano'n klaseng gulo.""Gusto ko? Are you sure, really?" pangha-hamon niya.Minura si
CHARLENEPAGMULAT niya ng mga mata bumungad agad sa kaniya ang nag-aalalang mukha ng kaniya Mama. "M-Mama..." anas niya. Hinaplos ng Mama niya ang kaniya noo. "Kumusta ang pakiramdam mo, Anak? Pinag-alala mo ako sobra. Mabuti na lang at walang nangyari sa'yo masama. Inaapoy ka lang ng lagnat kaya ka raw hinimatay." Lintanya ni Mama. Bumalik sa isipan niya ang mga nangyari. Naalala niya rin si Shawn na nakita niyang nasaksak. Napatingin siya sa Mama niya. "May kaklase ako nasaksak, Ma," mahinang bigkas niya. Tumango naman ito. "Oo, Anak. Nahuli na lahat ng mga lalaking nang harass sa'yo. Nalaman ko rin na 'yon kaklase mo na 'yon ay anak pala ni Mayor." Mabuti naman pala kung ganoon na nahuli ang mga bakulaw na 'yon. "Ayos na po ba siya? 'Yon kaklase ko?" Gusto niya malaman ang nangyari sa binata. Hindi niya alam kung paano nito nalaman na nandoon siya pero nagpapasalamat pa rin siya na dumating ito upang iligtas siya. "Nasa ICU pa rin siya pero ang sabi sa'kin ng Nurse maayos
CHARLENEISANG MALALIM na buntong hininga ang ginawa niya matapos siya magligpit ng mga libro sa library. Mukhang madali tignan pero sobrang hirap at nakakapagod. Kailangan niya kasi iayos ang mga libro batay sa numero at paksa ng libro. Ito kasi ang naging kaparusahan niya dahil sa maling pag aakusa ni Maureen sa kaniya na ninakaw niya raw ang mamahaling cellphone nito. Umingos siya. Kalokohan. Kahit kailan hindi siya nanguha ng gamit ng hindi sa kaniya. Hindi niya lang alam kung paano napunta ang cellphone ni Maureen sa loob ng bag niya.Ngunit malakas ang kutob niya pakana lang iyon ng babaeng intrimitida na iyon na walang magawa sa buhay. Pailing-iling na lamang siya. Aminado siya, nakaramdam siya nang kaba na baka masuspinde siya sa University. Ayaw na niya dagdagan ang problema ng magulang niya kaya pumayag na lang siya sa nais ni Maureen at humingi ng dispensa. Nag-log out na siya sa log book at nagmadali lumabas na ng University. Susubukan niya uli mag-abot ng resume sa Mall.
SHAWNPAGKAUWI napansin niya agad ang mga sasakyan nakaparada sa labas ng bahay nila. Malamang bisita na naman ng kaniya Daddy ang mga kaibigan at kaalyado nito. Napailing at napabuga na lang siya ng paghinga. Pagkapasok tumutok sa kaniya ang pansin ng lahat. Bumati lang siya sa mga ito. Katabi ng Daddy niya ang Kuya niya, panigurado binibida na naman nito ang paborito nito anak. Naririnig niya kasi na nais patakbuhin ng kaniya Daddy ang Kuya upang maging konsehal sa distrito nila sa susunod na eleksiyon.Dumiretso na lamang siya sa silid niya. Wala siya hilig sa mga ganiyan klaseng usapin. Wala rin siya balak sumunod sa yakap ng Daddy niya. Bahala na si Kuya Shane tutal ito naman ang mabait, matalino at masunurin na anak para kay Daddy. Pabagsak niya hiniga ang katawan sa kama at napatitig sa puting kisame. Pumasok sa isip niya si Charlene. Kung tutuusin hindi naman ito nawala sa isip niya, kaya mula sa University ay naisipan niya sundan ito ng hindi nito napapansin hanggang sa naki
CHARLENE SOBRANG problemado ang Mama niya dahil hindi pa rin nagpapadala ng pera ang Papa niya para pandagdag sa gastusin at allowance niya sa pag-aaral. Wala siya choice kun'di gumawa ng paraan. Nasa tamang edad naman na siya puwede na siya mag-trabaho. Kaya naman naisipan niya magpasa-pasa ng resume sa mga fast food chain sa siyudad, nagba-bakasali na matanggap siya. Balak niya mag-part time, magbabawas na lang siguro siya ng subject sa susunod na semester para maisingit niya ang trabaho pagtapos ng klase niya. Maaga natapos ngayon ang klase niya kaya naman magpapasa siya uli ng resume. May nakita siya maliit na mini grocery store sa 'di kalayuan sa terminal ng bus. Susubukan niya magpasa roon. Pagkapasok sa grocery store, kaagad niya tinanong ang kahera nakita niya. "Excuse me, kanino po puwede magpasa ng resume?" magalang na tanong niya sa may edad na kahera, Tingin niya kasing edad lang ito ng Mama niya. Pinasadahan naman siya nang tingin nito mula ulo hanggang paa. "Estudyan