All Chapters of Agent Night (Tagalog): Chapter 11 - Chapter 20

“I know you’re doing your own investigation of this case, but don’t you trust me that much that you need to hide things from me?”Tinignan ko ang nagda-dramang si Apollo. Nakapako lang ang tingin nito sa daan.I sighed and took my eyes away from him. Ibinalik ko ang tingin sa daan.Kapag ba may inililihim ka sa isang tao, ibig sabihin na ba n’on wala kang tiwala sa taong ‘yun? Hindi ba pwedeng pinag-aaralan ko muna ‘yung mga nakuha kong ebidensiya bago ko ibabahagi sa kanya kapag may nabuo na akong conclusion?“Ibalik mo na lang ako sa District Five. Wala ako sa mood pumunta ng university,” utos ko. Ikinuyom ko ang kanang palad ko. Naramdaman ko ang maliit na nirolyong papel na nakasuksok sa suot kong singsing sa middle finger ko.Nakuha ko iyon na nakaipit sa librong ‘Inferno’ ni Dante Alighieri. Malamang inilagay ni Justin bago siya mawala.“I saw what you took f

I parked my Ducati next to a white Tamaraw FX. Compared to all the cars there in the university parking lot, my motorcycle looks out of place.It was already Wednesday, two days passed and we still had no lead of who the suspect or supects were on the killings. Even the combined forces of the best Junior Agents, deductive members and detectives of the organization seemed not enough for that case. It should have already been completed in just two days since the Hunter was there, but even he looked so strained. Idagdag pa ang pagkawala ni Justin sa unang araw pa lang. Tapos si Apollo hindi pa bumabalik ng headquarters. Balak ba nilang iwan ako sa ere?I took my helmet off and went inside the college building. Buti na lang washday, meaning hindi required mag-uniform ang mga estudyante. At buti na lang wala si Apollo dahil walang mamemeste sa akin sa paggamit ko ng motor. Although, nag-aalala ako kung nasaan siya. Ni wala man lang text o tawag. Tinatawagan ko na siya

“Anong ginagawa mo rito?” tanong ko sa bagong dating.Siya ba ang pinadala ng District Five bilang back up namin?“Why? Miss me?” mayabang nitong tanong at sumandal sa hood ng kotse. Isa pang arogante.Ano ba talaga ang relasyon nya sa District Five para pagkatiwalaan siya ng ganyan? Hindi naman siya agent, ayon na rin mismo sa kanya.“Alexander Santiago, right? Anong—“ Hindi na naituloy ni Apollo ang nais sabihin dahil sumabad na ang kinakausap.“Stop pretending you don’t know me, Apollo. You’re not in an undercover mission now. You just came from a suicidal one. Besides, Anicka knew everything already.”Pinanlakihan ko siya ng mga mata. Who did he think he was to call me by my first name?Naramdaman ko naman ang pag-tense ng katawan ni Apollo. I looked at him and saw how annoyed he was.“Forget it first,” awat ko bago pa may mamatay sa kanilan

Hindi na ako bumalik sa ospital pagkatapos kong makausap si Senior Agent 7. Nagkulong na lang ako sa kwarto para pag-aralan ang kaso. Bukas ko na lang pupuntahan si Apollo para tanungin sya kung anong nangyari.Binasa ko ang iba pang laman ng envelope tulad ng mga information ng mga napatay na biktima, pwera doon sa politician. Mga record ng estudyante ang naroon pati na rin ang record ng Queenbee bilang estudyante kuno. Nauna lang pala siya ng ilang linggo sa amin.Dahil sa mga impormasyong iyon, napagtibay ko ang hinuhang si Justin nga ang nagbigay ng mga impormasyong iyon. Pero kung bakit niya ginawa iyon—ang bigla na lang mawala at supplyan ako ng mga impormasyon, hindi ko alam.Wait lang.Inilatag ko sa ibabaw ng mesa ang mga dokumentong nasa loob ng envelope. Ang mga papel na ‘yon (liban sa mga records ng mga estudyante) ay sapat na para bumuo ng isang record ng kaso—ang kaso ng pagkamatay nina Nicholas Soriano at ng kanyang

Napakunot ang noo ko nang makita ang kotse ni Apollo sa labas ng mansiyon. Nakalabas na ba siya ng ospital?Lumapit ako roon, pero una ko nang napansin ang susi nung kotse na nakasabit sa handbrake ng motor ko. Kinuha ko iyon at nagtatakang tinignan. Tsaka ko naalala na galing nga pala roon kagabi si Alexander. Marahil ginamit niya ang kotse papunta sa Singko at iniwan na lang ito roon pag-alis niya.Ang kotse ang ginamit ko papuntang university. Hindi naman kasi komportableng gamitin ang motor ko nang naka-uniporme.I still needed to see how things were going inside the university since we were still getting into the climax of the case. Although the other team already had a lead to the suspect or suspects, I was still unconvinced. Unless I knew myself what their basis was, I had to act myself. Mahirap na baka mali pala sila tapos makawala ‘yung salarin dahil wala kaming established second option.I parked the car in a vacant spot at the parki