LOGINShare
Chapter 11 – District Five's Guest
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56“I know you’re doing your own investigation of this case, but don’t you trust me that much that you need to hide things from me?”
Tinignan ko ang nagda-dramang si Apollo. Nakapako lang ang tingin nito sa daan.
I sighed and took my eyes away from him. Ibinalik ko ang tingin sa daan.
Kapag ba may inililihim ka sa isang tao, ibig sabihin na ba n’on wala kang tiwala sa taong ‘yun? Hindi ba pwedeng pinag-aaralan ko muna ‘yung mga nakuha kong ebidensiya bago ko ibabahagi sa kanya kapag may nabuo na akong conclusion?
“Ibalik mo na lang ako sa District Five. Wala ako sa mood pumunta ng university,” utos ko. Ikinuyom ko ang kanang palad ko. Naramdaman ko ang maliit na nirolyong papel na nakasuksok sa suot kong singsing sa middle finger ko.
Nakuha ko iyon na nakaipit sa librong ‘Inferno’ ni Dante Alighieri. Malamang inilagay ni Justin bago siya mawala.
“I saw what you took from the book. Anong hindi niyo sinasabi sa akin ni Justin?” pagpipilit pa rin nito.
“You don’t need to know yet.”
“Why?” bahagya nang nagtaas ang boses nito na ikinagulat ko. Unang beses niya akong pinagtaasan ng boses sa ganoong pagkakataon. “I’m not a Novice Agent anymore, Nyx. Junior Agent na ako at for crying out loud, I’m your partner!” Hala. Galit na.
I looked at him, really looked at him and saw his anger, annoyance and…and disappointment. I just told him the other night that I trust him and then…
He pulled his car over on the side of the road. “Go wherever you want to go,” anito at binuksan ang pinto sa tabi ko.
Really? Papalabasin niya ako ng sasakyan?
Tinignan ko lang siya. Magsasalita pa sana siya ng tumunog ang cellphone niya.
“Para kanino ‘yan?” tanong ko nang makita ko ang pagtataka sa mukha niya ng mabasa ang text message.
“Para sa ‘yo.”
“Akin na,” sinubukan kong kunin ang cellphone mula sa kamay niya pero inilayo niya iyon. “Apollo, ano ba?”
He looked me in the eyes. The dark color of his eyes turned even darker because of his anger.
“Hindi mo sasabihin sa akin ang mga nalaman niyo, hindi ko rin sasabihin sa ‘yo ang nilalaman ng message na ‘to.”
“Bullshit, Apollo!” Bad trip na talaga ako. Ang isip-bata kasi ng taong ‘to. “We don’t have time for your dramas. Kaya pwede ba itigil mo ‘to.”
“Pwede ba, Nyx? Hindi ako nagda-drama. I’m stating the fact that you trust Justin more than me. Ako, na nakasama mo ng higit sa dalawang taon sa maraming panganib na sinuong mo. Tapos ito lang hindi mo pa magawang ipagkatiwala sa akin.”
Padarag kong inalis ang seat belt ko at lumabas ng sasakyan. I hated this.
“Saan ka pupunta?” tanong ng loko. ‘Di ba pinabababa niya ako?
“Sa impyerno!” sabi ko at pabalibag na isinara ang pinto. Bahala kang bwisit ka.
Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto ng kotse niya.
“Nyx!” tawag niya sa akin, pero hindi ako nag-abalang lingunin siya.
Nagpatuloy lang ako sa paglalakad. Wala akong pakialam kung may nagkalat na assassin na balak kaming patayin. Basta kumukulo ang dugo ko.
He grasped my arm and yanked me to face him.
“What?!”
Sa halip na sagutin ako, inilagay niya sa palad ko ang susi ng kotse niya tsaka pinara ang dumaang jeep. Iniwan ako nito nang wala man lang pasabi.
“Siraulo ka talaga!” Inis na sabi ko sa hangin. Wala rin naman akong magagawa kundi gamitin ang sasakyan niya pabalik sa Singko.
Sumakay na ako sa kotse ni Apollo, pero hindi ko muna pinaandar iyon. Kinuha ko ang papel sa singsing ko at binuklat iyon.
c.9 s.29 l.1
‘Yon ang siyang nakasulat sa papel. I racked my brain for the ninth Canto of Inferno, but only remembered that it tells about Dante’s walk through the sixth circle of hell. I even forgot what kind of sinners were there.
I decided to return to the mansion to look for a copy of Dante’s Inferno. Hindi ko naman pwedeng kunin ‘yung nasa bag kanina ni Justin at baka maghinala ang pulis kung bakit ko kailangan iyon.
Pagdating sa kwarto, naghalungkat agad ako sa mga cabinet na naroon. Subalit wala akong nahanap, then I remembered I had a .p*f copy of the English translation of the Divine Comedy in my laptop.
Canto IX, stanza 29, line one…
I counted twenty-nine stanzas, then stopped at the first line of the 29nth.
Well I perceived one sent from Heaven was he
Canto IX of the Inferno talks about the Heresiarchs that Dante and Virgil found in the Sixth Circle of Hell. Heresiarchs were those chief advocates of a belief that disagrees with the beliefs of a certain religion.
If I remembered it right, the one sent from Heaven Dante was talking about, was the Heavenly Messenger. An angel.
What does Justin mean?
I was concentrating really hard that I barely had time to save myself from another involuntary trance. Hindi naman gaano kalayo ang nilakbay ng isip ko. Hanggang sa opisina lang naman ni Senior Agent 7.
Naroon ang matandang agent sa kanyang mesa kausap ang isang hindi ko inaasahang bisita. Paano siya nakapasok sa headquarters?
Napansin kong napatigil ang dalawa sa pag-uusap. Lumingon ang bisita sa direksiyon ng pinto ganundin si Senior Agent 7. Pilit nilang inaaninag ang hindi makita.
Pinutol ko na ang malayuang pagmamasid bago pa man nila malamang pinapanuod ko sila.
Tumayo ako at agad na kinuha ang cellphone ko sa loob ng bag ko. Sinubukan kong tawagan si Apollo ngunit nakakailang tawag na ako ay hindi pa rin ito sumasagot.
“Shit, Apollo! Ngayong kailangan kita, tsaka ka naman wala!” Palakad-lakad ako sa loob ng kwarto at hindi mapalagay. Wala akong ibang maasahan sa pagkakataon ‘yon kundi siya lang.
Sinubukan ko uli siyang i-contact nang may mapansin ako sa screen ng television na naroon sa tapat ng kama ko. Nilingon ko ang pinto ng terrace at nakita roon ang lalaking kanina lang ay nakita ko sa opisina ni Agent 7.
“Kamusta, classmate?”
Related chapters
Agent Night (Tagalog) Chapter 12 – Alexander Santiago
Mabilis kong kinuha ang unang baril na nakita ko sa loob ng aking bag, pero bago ko pa iyon maitutok sa kanya, naipangko na niya ako sa pader.Pinilit kong kumawala, pero sadyang mas malakas siya sa akin. Hawak niya ang dalawa kong kamay sa itaas ng aking ulo gamit lamang ang kanan niyang kamay. Inagaw naman ng kaliwa niya ang baril na hawak-hawak ko pa rin.Sinuri niya ang baril. Tsaka ko lang napansin na ang Berettang ipinahiram sa akin ni Apollo ang nakuha ko.“Bitiwan mo ako,” mariin kong sabi.“At ano? Sisigaw ka? Walang Apollo na magliligtas sa ‘yo.”Nagtiim ang mga bagang ko. Sa kamay ba ng lalaking ‘yon ang magiging katapusan ko?Matagal ito bago nagsalita. Pinakatitigan lang ako nito. Ganundin ang ginawa ko.Ang mga mata niya…katulad na katulad ng mga mata ni Apollo. At…hindi man mahahalata sa unang tingin, pero sa malapitan mapapansin ang pagkakahawig ng dalawang lalaki
Agent Night (Tagalog) Chapter 13 – The Heavenly Messenger
I parked my Ducati next to a white Tamaraw FX. Compared to all the cars there in the university parking lot, my motorcycle looks out of place.It was already Wednesday, two days passed and we still had no lead of who the suspect or supects were on the killings. Even the combined forces of the best Junior Agents, deductive members and detectives of the organization seemed not enough for that case. It should have already been completed in just two days since the Hunter was there, but even he looked so strained. Idagdag pa ang pagkawala ni Justin sa unang araw pa lang. Tapos si Apollo hindi pa bumabalik ng headquarters. Balak ba nilang iwan ako sa ere?I took my helmet off and went inside the college building. Buti na lang washday, meaning hindi required mag-uniform ang mga estudyante. At buti na lang wala si Apollo dahil walang mamemeste sa akin sa paggamit ko ng motor. Although, nag-aalala ako kung nasaan siya. Ni wala man lang text o tawag. Tinatawagan ko na siya
Agent Night (Tagalog) Chapter 14 – Guns and Fangs
“I need backup now!” I yelled at whoever it was as soon as I was connected to District Five.I dialled the headquarters while still on the street. Buti na lang pinalagyan ko ng cellphone holder ang manibela ng motor ko in case of such emergencies.“I’ll just send you the GPS,” sabi ko at pinutol na ang tawag. I typed several commands in my cell phone and did what I told them.I focused my attention in driving and sped up. Sana walang mangyaring masama kay Apollo. Sana—Wait. Hmp! Kasi naman parang siraulong sinosolo ang lakad. Hindi naman tamang gawin niya ‘yun dahil lang sa hindi ko sinasabi sa kanya ‘yung ilang nalalaman ko.I finally reached the place. It was located in an isolated area with no neighbour at all except woods and grass and earth. I parked my motorcycle outside the warehouse’s gate and took out my gun. Carefully, with alerted and sharpened senses, I entered the vicinity.
Agent Night (Tagalog) Chapter 15 – The Brown Coded Case
“Anong ginagawa mo rito?” tanong ko sa bagong dating.Siya ba ang pinadala ng District Five bilang back up namin?“Why? Miss me?” mayabang nitong tanong at sumandal sa hood ng kotse. Isa pang arogante.Ano ba talaga ang relasyon nya sa District Five para pagkatiwalaan siya ng ganyan? Hindi naman siya agent, ayon na rin mismo sa kanya.“Alexander Santiago, right? Anong—“ Hindi na naituloy ni Apollo ang nais sabihin dahil sumabad na ang kinakausap.“Stop pretending you don’t know me, Apollo. You’re not in an undercover mission now. You just came from a suicidal one. Besides, Anicka knew everything already.”Pinanlakihan ko siya ng mga mata. Who did he think he was to call me by my first name?Naramdaman ko naman ang pag-tense ng katawan ni Apollo. I looked at him and saw how annoyed he was.“Forget it first,” awat ko bago pa may mamatay sa kanilan
Agent Night (Tagalog) Chapter 16 – Shooting Arrows
I was surprised to see Xander sitting on the couch in the living room. Unang beses ko siyang makita sa loob ng mansiyon at hindi sa ilalim nito.May itinitipa siya sa laptop niya, pero agad siyang nag-angat ng tingin nang makita ako. I walked confidently toward him although it was awkward since I was hiding the brown envelope on my back.“What’s up?” tanong ko.He eyed me warily. “What happened? Bakit tumawag ka raw ng back up?”Umupo ako sa bakanteng upuan sa harap niya. “Nag-attempt ng suicidal mission si Apollo. Tinawagan ako na humingi raw ako ng back up sa Singko. Anyway, it’s okay now. Nasa ospital na siya.”“Sino?”“Si Apollo.” Pareho kaming tinitimbang ang isa’t isa, pero wala sa amin ang gustong magpatalo.Hindi tulad ng aso’t pusa naming relasyon ni Justin, masyadong seryoso ang pakikitungo namin ni Xander sa isa’t isa. Hindi nga
Agent Night (Tagalog) Chapter 17 – Alexander's Warning
Hindi na ako bumalik sa ospital pagkatapos kong makausap si Senior Agent 7. Nagkulong na lang ako sa kwarto para pag-aralan ang kaso. Bukas ko na lang pupuntahan si Apollo para tanungin sya kung anong nangyari.Binasa ko ang iba pang laman ng envelope tulad ng mga information ng mga napatay na biktima, pwera doon sa politician. Mga record ng estudyante ang naroon pati na rin ang record ng Queenbee bilang estudyante kuno. Nauna lang pala siya ng ilang linggo sa amin.Dahil sa mga impormasyong iyon, napagtibay ko ang hinuhang si Justin nga ang nagbigay ng mga impormasyong iyon. Pero kung bakit niya ginawa iyon—ang bigla na lang mawala at supplyan ako ng mga impormasyon, hindi ko alam.Wait lang.Inilatag ko sa ibabaw ng mesa ang mga dokumentong nasa loob ng envelope. Ang mga papel na ‘yon (liban sa mga records ng mga estudyante) ay sapat na para bumuo ng isang record ng kaso—ang kaso ng pagkamatay nina Nicholas Soriano at ng kanyang
Agent Night (Tagalog) Chapter 18 – The Viper
Patungo sana ako sa opisina ni Agent 7 nang makasalubong ko sa hallway si Xander. Mukhang kagagaling lang din niya roon. Hindi ko siya binati at taas-noong nilagpasan lang, ngunit hindi pa ako gaanong nakakalayo mula sa kinatatayuan niya nang magsalita siya.“May balak ka bang solohin ang kaso para maglihim ka sa grupo?”Huminto ako sa paglalakad at hinarap ito. “Meron,” diretsa kong sagot.Bumuntong-hininga ito. “Is it about the ring?”I gave him a blank stare. He must have sensed that I already knew what was inscribed in the ring.“You’re suspicious of me only because my surname was inscribed there.”Tama ang sinabi niya. Villanueva ang salitang nakaukit sa loob ng singsing. The ring was evidence. Of what, I hadn’t yet known. May kutob lang akong may kinalaman iyon sa pagkamatay nung agent at sa boluntaryong pagpasok ni Xander sa kaso.“And that means?&
Agent Night (Tagalog) Chapter 19 – The Harlequin
Napakunot ang noo ko nang makita ang kotse ni Apollo sa labas ng mansiyon. Nakalabas na ba siya ng ospital?Lumapit ako roon, pero una ko nang napansin ang susi nung kotse na nakasabit sa handbrake ng motor ko. Kinuha ko iyon at nagtatakang tinignan. Tsaka ko naalala na galing nga pala roon kagabi si Alexander. Marahil ginamit niya ang kotse papunta sa Singko at iniwan na lang ito roon pag-alis niya.Ang kotse ang ginamit ko papuntang university. Hindi naman kasi komportableng gamitin ang motor ko nang naka-uniporme.I still needed to see how things were going inside the university since we were still getting into the climax of the case. Although the other team already had a lead to the suspect or suspects, I was still unconvinced. Unless I knew myself what their basis was, I had to act myself. Mahirap na baka mali pala sila tapos makawala ‘yung salarin dahil wala kaming established second option.I parked the car in a vacant spot at the parki
Latest chapter
Agent Night (Tagalog) Epilogue
I revved up my black Maserati at the same time the song "My Immortal" reached crescendo. The music kept me alert while driving. Mula kasi noong insidente sa lumang laboratory, madalas na akong mawala sa sarili. It wasn't remote viewing. Hindi na nga gumana 'yon mula ng gabing ‘yun, eh. I just...felt lost.It had been two weeks since that night. Apat na araw akong walang malay at nasa ospital. Sa loob ng apat na araw na 'yon, ang daming nangyari. My stepfather was brought to jail for homicide. Umamin siyang sangkot siya at si Raphael sa pagkamatay ng mga magulang ko. Kinupkop daw niya ako out of guilt at araw-araw niya raw pinagbabayaran ang kasalanang iyon. My stepmother didn't bear the news well. Mabuti na lang, nasa ospital pa siya kaya't nabantayan siya ng mga doktor nang malaman ang balita.Raphael was dead. He was cremated two days after para maiwasan na ring pagkainteresan siya ng mga bampira. Although malabong bumalik agad si Jacques Havillard sa ban
Agent Night (Tagalog) Chapter 50 – Choices, Sacrifices
We immediately ran to the main building where Xander said they found the hostages (I was still trying to be objective). Nadatnan namin siya sa isang silid na nakaambang sa likuran ng main building kung nasaan ang tambakan ng mga lumang laboratory and hospital equipment."Where are they?" Bungad ni Dominic. Lalapit sana siya sa bintanang kinaroroonan ni Xander, pero pinigilan ko siya. Baka masira niya ang diskarte ng The Hunter."Andoon sila sa gitna ng tambak ng mga sirang gamit." Sagot naman nito nang hindi inaalis ang tingin sa telescopic scope ng sniper rifle niya. "Strapped on an operating table with wires connecting to heart monitors and bags of IV fluid injected to each of them. They're alive, but unconscious."So they were treated like the man we saw in a laboratory on the third building. Anong gagawin sa kanila?"Thank you. I got a picture." Sabi ko at pumihit patungo sa pinto."Saan ka pupunta?" Pigil sa akin ni Justin."I'll
Agent Night (Tagalog) Chapter 49 – Battlefield
Pinuri ko sa isip ang galing ng Gemini sa paghahanap ng ginamit naming mapa ng lugar. The place was accurately the same as the one on the map they obtained from some 'resources'.There were three buildings: one was the main building that formerly housed the offices. Nasa gitna iyon ng lugar. Beside it on the eastern part was the second laboratory. Nasa west ang unang lab. Sabi ni Alexander, maaaring nasa isa sa dalawang laboratory ang mga 'hostages'.I was being objective to focus more on the mission. Mukhang ganun din ang ginawa ng kapatid ko.Anyway, the first team (the Gemini, Agents 67 and 91) entered the main building; Xander and his group on the west lab; and kaming apat sa east lab. The teenagers played their part as well. They divided themselves into smaller groups of three and dispersed. Then the hunt began.Justin led our team while I brought the rear as we penetrated the east lab. There was no noise except for the slight sound our steps m
Agent Night (Tagalog) Chapter 48 – Into the Night
Agent Zero's office was in the last floor of the building. It was anything I expected, wide and white. Aakalain mong nasa langit ka na kapag tumapak ka sa opisina niya.She offered us to sit, pero walang umupo sa amin. We were too agitated to sit. A trip to her office was another lost of our precious time, but we just couldn't argue with her, could we? Kahit pa nga hindi buo ang tiwala namin sa kanya bilang mukhang may kinalaman din siya sa mga nangyayari bilang si Helena Soriano.Agent Zero leaned on her table and looked directly at me. "I believe you already know where the diamond is.""I do." Walang gatol kong sagot. Ramdam kong pinagtinginan ako nina Justin at Alexander."Good. Then we have nothing to worry about. Kailangan mo lang makuha 'yon."I smirked and shook my head. Ridiculous. "No."Lumukot ang mukha niya, hindi na naitago ang pagkadismaya. "You're being stubborn. Your family's lives are at stake! Bakit ayaw mong makipag-c
Agent Night (Tagalog) Chapter 47 – Ultimatum
"Mga bampira rin ba?" Tanong ko kay Xander."No. And they're waiting for someone." He said, boring his eyes on me.With that look in his eyes, I already knew the answer, but I still asked. "Who?""Ikaw."Napapalatak ako. Pinagsiklop ko ang mga braso ko sa ibabaw ng aking sikmura at sumandal din sa dingding. Tsaka ko na-realize, hindi pa pala ako naliligo. Haayyy..."My life sucks." Himutok ko na lang. Hindi pa rin maka-get over ang utak ko sa nangyari sa amin sa kuta ng kulto, nadagdagan na naman ng panibagong alalahanin.May naghihintay nang sasakyan sa labas ng building pagbaba namin. Iyon ang nagdala sa amin patungo sa District Zero.Pagdating naman doon, dumiretso na kami sa conference room kung saan namin naabutan ang ilang miyembro ng The Furies liban kina Agent Three, Dos, Agustin at Yu. Naroon din ang kapatid kong mukhang tumanda ng sampung taon sa loob lamang ng ilang araw. Saglit kaming nagpalitan ng tingin. No smiles.
Agent Night (Tagalog) Chapter 46 – To The Fairest
As soon as I asked the question, they started laying out their plans. Inis na napailing lang si Justin, pero hindi na siya nag-komento. Si Xander naman, ayun. At home na at home. Aakalain mong myembro din siya ng "law group" kuno na 'yon.Hindi pa nagtatagal, nagtatalo-talo na naman 'yung tatlo. Si Dos naman, tahimik na nakikinig at mahinahon na nagbibigay ng opinyon. The worst was Senator Cortez. Napaka-close minded niya. Kaya marahil naisip kanina ni Justin na maaari ngang sarilinin ng grupo 'yung itim na bato.Huh. And I began to wonder bakit mainit ang dugo niya sa senador.Naramdaman kong may tumapik sa akin kaya't nilingon ko ang katabi kong si Alexander. Mataman siyang nakatingin sa akin habang nakakunot ang noo."Ang lalim ng iniisip mo, ah." Aniya na ikinagulat ko.Nasa kabilang dulo kami ng mahabang mesa, medyo malayo sa mga nagtatalo-talo. Marami pang bakanteng upuan kaya't nakapagtataka rin na tumabi siya sa akin. Eh, si Justin ng
Agent Night (Tagalog) Chapter 45 – The Elementals
We flew to God-knows-where. Eh, malay ko naman. Parang google map lang ang natatanaw ko mula sa himpapawid. All I knew was that we landed atop a building.Pagbaba namin, natanaw ko agad ang mga nagtataasang building na nababalot ng maitim na smog. It was the indication that we were in the city. In the Lion's den perhaps? Pero sabi ng leon, patungo kami sa "Scorpion's Lair" though there's no Scorpion in PUGITA. None that I knew of anyway.Walang imikan kaming pumasok ng building. Nagpatiuna si Dos sa paglalakad kaya't lumakas ang hinuha kong alam niya ang lugar. Nakasunod lang ako sa kanila ni Xander nang marinig kong magsalita si Justin sa tabi ko."That's weird." Aniyang hindi inaalis ang tingin kay Dos.Saglit ko siyang tinapunan ng tingin bago ako nagpatuloy sa pagmamasid ng paligid. Kanina pa ako binabagabag, eh. Kahit nung nasa Singko pa kami."Which is?" Tanong ko na lang kay Justin."Earlier in District Five. Those who fired at
Agent Night (Tagalog) Chapter 44 – The Lion and the Cubs
Magtatanghali na nang makarating kami sa mainland. Pagbaba namin sa pantalan, natanaw ko agad ang pamilyar na itim na Audi at ang may-ari nitong akala mo ay nagshu-shooting ng commercial dahil sa porma."What's up, Villanueva?" Bati ni Justin kay Xander na umayos ng tayo pagkakita sa aming papalapit.Nakasuot ito ng puting t-shirt na napapatungan ng itim na hooded jacket. Tinernuhan niya iyon ng fit denim jeans at itim na military boots. Kinumpleto pa ng suot niyang dark shades ang get-up niya. Para talaga siyang mag-po-photoshoot kung hindi mo lang mapapansin ang baril na nakasuksok sa kanyang kaliwang tagiliran."Sinundo ko na kayo para sabay-sabay na tayong pumunta dun." Aniya at napansin si Alexander. "Santiago." Matipid nyang bati rito.Tinanguan lang sya nito."Dala ko 'yung private helicopter ni Dos. Naka-park sa helipad ng hotel." Aniya.Oo nga pala. Marunong sya magpalipad ng helicopter at eroplano. May lisensiya din 'yon, eh.
Agent Night (Tagalog) Chapter 43 – Starting Line
I woke up disoriented. Hindi ko agad naalala kung nasaan ako. I was still feeling scared and at the same time, lonely.Hindi natapos sa pagkamatay ng aking mga magulang ‘yung panaginip. It was a long shitty one. It was like a walk back to all the things that happened in my life – a frightening walk.May isa roon noong seventh birthday ko. A woman came in the house. Kilala siya nina Daddy Samuel at Ninong Raphael. Remembering it now, I just realized the woman was Helena De Leon-Soriano.“Two days.”Napalingon ako sa nagsalita. Nakaupo sa sahig katabi ng papag na kinahihigaan ko si Justin. Tsaka ko naalala na nasa isang kubo kami sa may Mt. Bandilaan.Bumangon na ako at pinasadahan ng tingin ang kasama ko. Mukhang kagigising lang din niya dala ng magulo pa ang kanyang buhok.“Anong two days?” tanong ko sa kanya.Sinalubong niya ang aking tingin. “Two days tayong wala sa mundo. Nauna lang a
