All Chapters of The Demon-Angel: Chapter 21 - Chapter 30

Monica Lumipas ang first period at hindi nawala sa isip ko ang sinabi na iyon ni Nathan. Paano niya nasabi iyon? May alam ba siya tungkol sa akin? “Ang lalim naman at ang iniisip mo?” tanong ni Mikael na siyang katabi ko. Practical Research na ang subject kaya naman nakapakikot ang upuan namin. Katabi ko si Mikael habang kaharap ko si Nathan. Nasa tabi niya si Kiel na gumagawa na ng Powerpoint Presentation para sa defense. Busy ang lahat sa room at may mga nagbubulungan.“Ah, wala iyon.” sai ko na lang.“Therese, you know that the pages must be at least 10 and this is only five pages. Ilan beses ko na binilin sa inyo ito.”“Well, you should adjust your requirement. Mahirap maghanap ng sources.”“I will not approve your research topic without even checking if there is no enough sources. I could give you links for this topic if you want.”

Monica Nasa alas-diyes na ng gabi nang biglang may tumawa sa cellphone ko. Bagama’t inaantok ay sinagot ko ito.“Hello?” inaantok kong sabi.“Oh my God! Tulog ka na pala. I’m so sorry.”Napabangon ako dahil sa narinig ko sa kabilang linya. “Bes?”“Sorry, naabala pa kita. It’s just I really can’t wait to call you.” “Bes.” Naiiyak kong sabi.“Hoy, wag ka namna umiyak. Okay na ako oh.”“Kasi naman eh. Ilan araw ka nang walang malay.”“I know, I know. Wag ka na umiyak. Sige ka, mamaga mata mo niya.”“I don’t care.”“Gutso ko na sana pumasok bukas. Kaya lang ayaw pa ako papasukin ni Kuya.”“Hay,nako Angelica. Manahimik ka. Magpahinga ka lang diyan. Naintindiha

Monica It was Saturday morning at tulad ng inaasahan, may training ulit ako. “Are you sure you will join me?” tanong ko kay Geca.“I’m sure. And don’t worry about me, I’m fine.”“Baka kung ano ang mangyari sa iyo.”Pabiro niyang hinampas ang braso ko, “Masyado kang nag-aalala sa akin, Bes. Kaya ko ito. Ano ka ba?”“Hay nako, bahala ka na nga. Ang kulit mo.” Pikon kong sabi.“Ikaw ang makulit, eh.” Pumasok si Papa sa training room at gayun din si Mama. “Ready na ba kayo?”“Opo!” Nasa tapat kami ng isang rectangular na table na may nakalagay na tatlong bow at maraming arrow. "Subukan niyo humawak ng bow and arrow" sabi ni Papa Sa may harap namin ay mga t

 Monica The party started and it was smooth. Everyone is socializing and talking happily, except the ones in our table. There are five to seven persons in each table, and in our table, we have six people. Tahimik lang kaming anim sa table namin. I didn't even expect that they would follow our groupings in research for the table arrangement in our section. Hanggang sa Acquaintance Party ba naman ay research pa rin. Ang pinagkaiba lang, kasama namin si Mama. She is emmitting a strange aura which makes everyone stay away from her. She even glares to some students who would dare to come close to her. We were about to eat when she spoke. "Uhm, excuse me."  Natuon ang atensyon naming lahat sa kaniya. That's the first time she spoke ever since she sat with us. "Yes?" tanong ni Nathan."Can the girls accompany me to the wash room? I really need to do something." Nahi

Monica   Ilan araw na ang lumipas pero wala pa rin sila Mama. Kadalasan ay mag-isa lang ako mag-train lalo pag gabi. Matapos ang Acquaintance Party ay wala nang nangyari na demon attacks maski sa bahay. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung sino ang kumuha sa kwintas ko. Hindi ko rin alam kung paano nangyari na parang normal lang sa akin na wala ang kwintas. Para bang walang naging epekto yung pagkawala nito sa pagiging kalahating anghel at kalahating demonyo ko. Nakokontrol ko ang kakayahan ko bilang anghel. Nakakapag palabas ako ng iba't ibang weapons at napapalibutan na agad iyon ng mga holy weapons. Nasanay na rin ako gumamit ng iba't ibang weapons at may ilang pagkakataon na nakikipag laban ako kay Geca para na rin sa training. "So wala ka pa ring idea kung sino yung lalaking iyon?" tanong ni Geca bago uminom ng tubig. Nasa training room kami ngayon at katatapos lang ng isa naming sparring. "Wala pa ri