Home / Romance / A Runaway Bride / Chapter 11 - Chapter 20

All Chapters of A Runaway Bride: Chapter 11 - Chapter 20

53 Chapters

Chapter 10

Chapter 10 Namangha ako ng matanaw ko ang malawak na dagat ng El Nido, Palawan. Our plane is ready to landing. Maya maya lang ay nasa El Nido na kami. Pag labas palang namin ni Airport ay may kotse na agad na nag aabang sa amin. Service siguro ng hotel na binook niya. "Name, Sir?" tanong ng babae sa frontdesk. "Carlew Del Prena." "One room with two bed, Sir?" paninigurado ng babae sa frontdesk. Napakunot ako ng noo. Bakit two bed pa? Pwede namang isa? Haha. Chos! "Yes." "Here's your key, Sir. Room 106." mabilis na kinuha ni Carlew ang susi sa babae, bago nagpasalamat. "Let's go, Baby. Kakain pa tayo." bulong sa akin ni Carlew. Agad akong namula, iba ang pumasok sa isip.Kissing Carlew, flash in my mind. Mabilis kong ipinilig ang ulo ko para mawala iyon. "Grrr." inis na sambit k
Read more

Chapter 11

Chapter 11 Masaya. Masayang mamasyal kasama ang mahal mo. Masayang tumawa kumain, at masarap sa pakiramdam na may kausap lalo na kung iyon ang taong mahal mo. It's our 4th day here in El Nido Palawan. "Honeymoon nyo?" tanong sa amin ng isang may edad na babae na may kasamang isang may edad din na lalaki, siguro ay asawa nya. Iiling palang sana ako ay agad na sumagot si Carlew at inakbayan ako. "Opo." wala akong nagawa kundi ngumiti sa mag asawang nasa harap naming dalawa.Hindi naman nila malalaman na nagsisinungaling kaming dalawa. So shut up nalang ako. "Kami din ng asawa ko, honeymoon ulit namin. It's our 25th anniversary." sabi pa ng may edad na babae. Hindi ko maiwasang mapahanga sa tagal nila. Bigla nalang pumasok sa isip ko yung kaming dalawa ni Carlew. Mabilis ang mga pangyayari dahil dalawang beses palang kaming nagkakakilala ay kami na agad. Aabot di
Read more

Chapter 12

Chapter 12   "Hey, what's bothering you?" pabulong sa akin ni Carlew.   Ramdam na ramdam ko ang kanyang yakap, ang init sa kanyang mga bisig na bumabalot sa aking katawan. Nakatayo kami sa tapat ng bintana kung saan ako nakatulala kanina bago niya ako nilapitan at niyakap.   "Wala." sagot ko sabay iling. Nanatili ang mga mata ko sa labas ng bintana. Wala akong matanaw kundi dilim, hindi katulad sa Manila na puno ng ilaw dahil sa mga nagtataasang gusali.   "Ows? Bakit hindi ka magsabi sakin? I'm your boyfriend. You can trust me." he whispered. I sigh.   "Nahohome sick lang ako." sabi ko.   Namimiss ko na ang malaki naming bahay ngunit walang tao. Ang kwarto kong punong puno ng kulay pink ngunit asul ang aking gusto. It's like ironic.   "Totoo ba? Or it's just your excuse? Tell me, baby." napahinga muli akong ng malalim.  
Read more

Chapter 13

Chapter 13 "Whoa!! Ang ganda dito!" manghang sabi ko. Isang beach na may puting puti at pinong pino na buhangin. Sa mga araw na mga nagdaan at na puntahan naming mga beach ay wala pa akong nakikitang hindi kulay puting buhangin. Halos puro puti ang lahat ng buhangin. "You liked it?" he whispered. Kasunod noon ay naramdaman ko ang kanyang bisig sa aking katawan. "No, I love it." masayang sabi ko sa kanya at humarap sa kanya. Isang malaking ngiti ang nakita ko sa kanya. Tila mangha sa naging reaction ko. "You know? It's my first here in El Nido, and I'm with you." I said with a smiled. Hindi ko na pigilang hindi mapadapo ang aking mata sa kanyang labi. Para akong natuyuan ng labi ng makita iyon. Tila ba ay inaakit ako noon. Agad kong ipinikit ang mata ko para mawala sa isip ang gusto kong gawin. Imumulat ko palang sanang muli ang aking mga
Read more

Chapter 14

Chapter 14 "You know? Isang babae palang yung minahal ko ng ganto. Ikaw iyon." he said with a smiled. I can't help but I smiled at him too. We're both tipsy. And it's getting late. Hindi ko alam kung paano kami makakabalik ng maayos sa aming room kahit na malapit lang naman iyon dito. "Ako din! Ikaw palang." parang bata kong mahayag. "Why can't you marry me?" he asked with a serious tone. "Not now, okay? Just wait." I said and laugh. Nakita kong napatawa din siya. "Bakit? Takot ka pa din ba? Baka iwan mo din ako sa ere? You love me right? Baby I know you love me. Hindi pa ba sapat iyon?" nahimigan ko ng pagmamakaawa ang kaniyang boses ngunit my ngiti sa kaniya labi. Muli kong naramdaman ang nararamdaman ko ng gawin ko ang pang iiwan na iyon sa isang lalaki hindi ko manlang nakilala. Paano kung natuloy iyon? Tapos tsaka ko nakilala si Carl
Read more

Chapter 15

Chapter 15 "Hi, couz. Musta ba? Sosoli mo na ba si Zette?" bungad ni Casey sa amin pagkapasok na pagkapasok palang namin ng unit. "We're engage." masayang pahayag ni Carlew kay Casey. Pinakita ko naman ang kaming kamay kung nasaan ang singsing. "Whoa! Ang bilis ha? Ayiiieee!!" Nagkaroon kami ng konting kwentuhan o catch up, nago tuluyang umalis si Carlew. "Bibisita ako every week, o kaya pagnamimiss mo ko." sabi niya bago ako hinalikan. "No need. Okay lang naman, kahit hindi weekly. Kahit twice a month, okay na. Alam kong madami kang aasikasusin dahil sa matagal ka ding nawala. Siguradong magiging busy din ako, diba nga may trabaho na din ako. So it's okay to me." I assure him. Nakita ko ang pagngiti niya. Then he left. Naiwan ako sa aking kwarto ng mag-isa. Ilang sandali pa akong napatulala sa pag alis niya. Hindi pa din ako makapaniwala
Read more

Chapter 16

Chapter 16 Nagising akong mugto ang aking mga mata dahil sa nabasa. Pinatay ko agad ang cellphone matapos iyon. Takot na baka muling tumawag ang number na iyon at si Carlew naman, para mag explain. Natatakot ako na baka pagnangyari iyon ay maniwala ako. Natatakot ako na baka maniwala ako sa sasabihin niya. I know, I need to hear his side but how? How can I hear his explain if my mind was closed?! Walang gana akong nag ayos ng aking sarili, hanggang sa matapos ako. Pagbukas ko palang ng aking kwarto ay si Carlew agad ang bumungad sa akin. Pulang pula ang mga mata nito at makikita mo ang pagod. Mabilis kong isinara ang aking pinto. Muling bumagsak ang aking mga luha. Walang tigil, kahit na sunod sunod ang naging pagkatok ni Carlew sa aking pinto. "Baby, open the door. Let's talk." nahimigan ko ang pagmamakaawa sa kanyang boses, ngunit imbis na buksan iyon. Naka
Read more

Chapter 17

Chapter 17 Nang lumalim ang gabi ay bumalik na ako ng unit. Hindi naman ako masyadong natamaan sa dalawang beer na iyon, kaya okay pako ng makarating ng unit. Tulad kanina ay tahimik, baka ngayon ay totoo ng tulog si Casey. Mabilis akong nakatulog pagkahigang pagkahiga ko pa lamang ng kama. Siguro ay dala na din ng alak na meron sa aking katawan. Kinabukasan ay tila naging isang normal na araw sa akin. Ngunit hindi ko maiwasang i check ang aking cellphone kung mayroon ba itong text o tawag na galing kay Carlew. At pag nakitang wala ay mabilis akong nakakaramdam ng disappointed. Oras oras tinitignan ko ang cellphone ko, nagbabaka sakaling kulitin na muli ako nito. Ilang araw na wala akong naging balita sa kaniya. Buti nalang sa mga araw na iyon ay naging busy ako. Kulang nalang ay tambakan ako ng gawain ng aking boss. Tila ba, gusto ako nitong pahirapan. Hindi naman ako makapagrek
Read more

Chapter 18

Chapter 18 Pinilit kong umupo ng maayos sa aking higaan ngunit hindi ko magawa. Nakirot ang aking tiyan sa sobrang sakit. Mabilis niya akong tinulungan sa aking pag upo. Kahit nakakailang ay pinilit kong hindi naiilang. Lalo na at hindi pa din kami ayos na dalawa. "Are you okay?" he asked me. "Yeah. I'm okay. You can leave me now, I can handle this." I said coldly. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. "No, I'll help you. Please let me." Hindi na ako umangal pa ng tulungan niya ako sa pagkain. Hindi naman sa wala akong kamay pero hindi ko maalis ang aking mga kamay sa aking tiyam dahil sa sakit. "Bakit ka ba nagpapagutom?" he asked. Umiling ako bilang sagot. "I'm sorry." he said. Hindi ko na pigilan ang pagtingin sa kaniya. Nasa kalagitnaan ako ng pagkain ng magsalita siya ng ganoon. Agad na din
Read more

Chapter 19

Chapter 19 Naalimpungatan ako dahil sa bigat ng nakapulupot sa akin. Mabilis kong inalis ang pagkakadagan noon sa akin. Mabigat at mahirap kumilos. I turned around to continue my sleep when I realized something. Mabilis akong napabangon sa naalala. Nakita ko si Carlew na natutulog sa aking tabi. Kapwa kami walang saplot. Hindi ko na iwasang hindi namula sa kaniyang itsura. Hindi panaginip ang nangyare sa amin, kundi totoo! I still sore down there. Agad akong bumangon at pinulot isa-isa ang aking damit at pumasok ng CR para magbihis. Nang matapos ay lumabas na ako, habang si Carlew ay nanatiling tulog pa din. Hindi ko na pigilan ang pagngiti sa kanyang itsura. He looks like an angel, gising man o tulog. Isa iyon sa nakaagaw ng atensyon ko sa kaniya. He's caring and sweet, hindi mahirap na magustuhan siya. Well una palang naman may kung ano nang meron sa kaniya na parang hinahatak ako na magustuhan siy
Read more
PREV
123456
DMCA.com Protection Status