บททั้งหมดของ ทายาทอันดับหนึ่ง: บทที่ 81 - บทที่ 90

ฝูงชนก็แยกย้ายกันและออกไปจากโรงแรมฟิลิปหามุมสูบบุหรี่ เพื่อที่เขาจะได้บรรเทาความกดดันในอกออกไปอย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นไม่ไกลจากข้างหลังของเขา“ฟิลิป นายมาทำอะไรที่นี่?”ฟิลิปหันกลับมาและเห็นวินน์ที่ดูงงงวยกำลังเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับสะพายกระเป๋าสะพายไหล่สีหน้าของเธอแสดงว่าเธอไม่พอใจสูบบุหรี่อีกแล้ว!ฟิลิปรีบปัดก้นบุหรี่ออกอย่างรวดเร็วและทักทายเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “โอ้ ฉันมาที่นี่เพื่อทานอาหารเย็นกับบริษัท”ฟิลิปรู้สึกกระวนกระวายและวิตกกังวล ขณะที่เขานึกย้อนกลับไปตอนที่วินน์ติดต่อโทรศัพท์อีกเครื่องของเขาก่อนหน้านี้เขากังวลว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาจะถูกเปิดเผยวินน์เดินเข้ามาใกล้เขาและกลอกตา ขณะที่เธอถามว่า “มิล่าอยู่ที่ไหน?”“ใครสักคนจากบริษัทของฉันจะพาเธอมา จะเจอเธออีกไม่นานนี้” ฟิลิปตอบพร้อมกับหัวเราะคิกคักทันใดนั้น ร่างที่คุ้นเคยอีกคนก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขา“ฟิลิป ไม่คิดว่าจะได้เจอนายที่นี่” ฆวนเพิ่งจอดรถของเขาที่ลานจอดรถความตึงเครียดในอากาศรุนแรงขึ้นทันทีเมื่อสบตากันมันคือความอึดอัดใจที่ยังคงเคลือบแครงใจเมื่อรู้ว่าทั้งสองคนไม่ลงรอยก

“วินน์! ที่รัก!"ฟิลิปคำรามราวกับคนบ้า ในขณะที่เขากระโจนไปเข้าไปกอดวินน์ไว้ กดลงไปบนท้องของเธออย่างแรง “ไม่ต้องกลัว มันจะไม่เป็นไร! เธอจะไม่เป็นไร!”ริมฝีปากของ วินน์เปลี่ยนเป็นสีขาวในขณะชั้นของที่เหงื่อเย็น ๆ ผุดขึ้นบนหน้าผากของเธอมันเจ็บ!พวกอันธพาลตื่นตระหนกทันทีเช่นกัน และหนีออกจากที่เกิดเหตุโดยไม่มีความลังเลมันคือความสับสน ผู้คนกำลังถ่ายรูปและวิดีโอเพื่อโพสต์บนอินเทอร์เน็ต แต่ไม่มีใครโทรออกสักสายฆวนไล่ตามชายเหล่านั้น แต่ไม่นานก็กลับมาพร้อมกับโทรศัพท์ของเขา “สวัสดี ฉันโทรมาจากโรงแรมอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ มีผู้ได้รับบาดเจ็บที่นี่ โปรดส่งความช่วยเหลือมาเดี๋ยวนี้! ได้โปรดเร็วหน่อยนะครับ!”ฟิลิปอุ้มวินน์ไว้ในอ้อมแขนแล้วรีบวิ่งออกจากลานจอดรถราวกับคนบ้า เขาหยุดแท็กซี่ และตะโกนใส่หน้าคนขับว่า “ไปโรงพยาบาล! ไปโรงพยาบาลเร็ว!”คนขับยังคงนิ่งและมีสติ ในขณะที่เขาเร่งไปที่โรงพยาบาลอย่างไรก็ตาม มันเป็นชั่วโมงเร่งด่วนในตอนเย็น การจราจรจึงติดขัดเป็นอย่างมาก!เวลากำลังจะหมด!ฟิลิปกระโดดลงจากรถกับวินน์ที่ยังคงอยู่ในอ้อมแขนของเขาและวิ่งต่อไปเลือดไหลออกมาจากบาดแผลถูกแทงที่ท้องของ วินน์ อย

กลับมาที่เฟิร์สพาเลซฟิลิปยืนหยัดอย่างมั่นคงภายใต้สายฝนที่โปรยปรายกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนอยู่ข้าง ๆ กางร่มไว้ให้เขา ท่าทางของเขาเคร่งขรึมและคุกคามในขณะเดียวกัน ชายสี่คนถูกทิ้งไว้บนพื้นหญ้า หนึ่งหรือสองคนคุกเข่าของเขา ขณะที่คนอื่น ๆ ยับเยินอยู่บนพื้นพวกเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคนที่พวกเขาคิดจะทำร้ายเป็นคนที่อย่าได้ไปมีเรื่องด้วยเลยพวกเขารู้สึกเกินไปกว่าคำว่าหวาดกลัวไปเสียแล้ว“ใครคือไทเกอร์?” ฟิลิปถามในที่สุด น้ำเสียงของเขาราวกับเสียงของปีศาจ ไม่มีใครที่ไม่หมอบกราบให้กับความเกรี้ยวกราดในน้ำเสียงของเขา“ไทเกอร์ ไทเกอร์ แซนเดอร์ แห่งลอร์ดนอร์ธสตรีท” หนึ่งในพวกเขาคายออกมาในขณะที่ยังคงสั่นด้วยความกลัวแววตาเย็นชาฉายแววในดวงตาของฟิลิปในอีกทางหนึ่ง จอร์จซึ่งยืนอยู่ข้างหลังฟิลิปภายใต้ร่มก็ถอนหายใจยาว ขณะที่เขาดึงโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหาธีโอในระหว่างนั้นที่คฤหาสน์ของธีโอเป็นเวลากลางดึกเมื่อเขาได้รับสายจากไทเกอร์ที่ดูกระวนกระวาย บอกได้ว่ามีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นแล้วเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็ได้รับการทักทายโดยไทเกอร์ที่คุกเข่าอยู่ข้างนอกประตูท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก“ไทเกอ

ได้ฟังเสียงกรีดร้องของฟิลิปที่รู้สึกเจ็บปวดราวกับมีหนามทิ่มไปทั้งตัวเมื่อฟิลิปหยุดพูด บรรยากาศในห้องคนไข้ก็กลายเป็นหนักอึ้งทันใดนั้น ฆวนที่ออกไปแล้วก็กลับเข้ามา เขาเห็นว่าทุกคนอยู่ที่นั่น รวมทั้งฟิลิปด้วย“แกกล้ามาที่นี่ได้ยังไง?” ฆวนคว้าปกเสื้อของฟิลิปด้วยความโกรธ “แกยังทำกับวินน์ไม่พออีกเหรอ? ทำไมแกถึงยังมาที่นี่?”ฆวนไม่ต้องการเห็นใครที่ไร้ประโยชน์เท่ากับฟิลิปที่นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเขาต้องการโอ้อวด วินน์จะอยู่ในสภาพที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้เหรอ?ฟิลิปสะบัดตัวจากเงื้อมมือของฆวนและจ้องมาที่เขา ดวงตาของเขามืดมัวขณะที่เขาพูดว่า “ฆวน แกมีธุระอะไรที่นี่? วินน์เป็นภรรยาของฉัน แกต้องออกไปจากที่นี่!”เมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อแม่ของภรรยาของเขา ฟิลิปไม่มีทางเลือกอย่างไรก็ตาม ต่อหน้าฆวน เขาจะไม่อ่อนแอ"หุบปาก!"ชาร์ลส์พูดขึ้นในขณะนี้ เขาชี้ไปที่ประตูขณะที่ตะโกนใส่ฟิลิป “นายคือคนเดียวที่ต้องออกไป!”ลินน์มองดูอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เธอกดโทรศัพท์ รายงานสิ่งที่เกิดขึ้นกับเพื่อนของเธอในการแชทเป็นกลุ่ม มุมปากของเธอยกขึ้นด้วยรอยยิ้มประชดประชันเธอยังแอบถ่ายรูปจำนวนหนึ่งและส่งพวกมันไปยังกลุ่มบทสนทนากลา

เช่นนั้น ตอนนี้นายเป็นคนที่กล้ามากใช่มั้ย ฮะ? นายกล้าแม้แต่จะตะโกนใส่ฉันตอนนี้? ฟิลิป คลาร์ค อย่าแม้แต่จะคิดที่จะเข้าบ้านฉันอีกเป็นครั้งที่สอง! จะไม่มีประตูบานไหนเปิดต้อนรับนาย!”มาร์ธาเอามือเท้าเอว ในขณะที่เธอตะโกน ชี้ไปที่ร่างที่กำลังจากไปของฟิลิป"คุณกำลังทำอะไร? ที่นี่คือโรงพยาบาล ห้ามตะโกน!” พยาบาลเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเย็นชาและตำหนิพวกเขามาร์ธาที่สะดุ้งและโกรธ เธอออกแรงดึงชาร์ลส์เข้ามาหาอย่างไร้เหตุผล ขณะที่เธอสะอื้นไห้ “ชาร์ลี คุณเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ฟิลิปขาดสติไปแล้ว ตอนนี้เขายังกล้าแม้แต่จะตะโกนใส่ฉัน จากนี้ไปในครอบครัวนี้ เขาและฉันคงอยู่ร่วมกันไม่ได้แล้ว”มาร์ธาโกรธมาก ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่คนขี้แพ้กล้าเข้ามาคุยกับเธอแบบนี้?“ก็ได้ ก็ได้ คุณเองก็พอได้แล้ว แค่นี้ยังมีปัญหาไม่พออีกเหรอ?” ชาร์ลส์พูดอย่างหมดหนทางหลังจากแต่งงานกันมาเป็นสิบ ๆ ปี มันฟิลิปก็หยาบคายเกินไป!ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร เธอยังคงเป็นแม่ยายของเขา เขาจะตะโกนใส่หน้าเธออย่างโผงผางได้อย่างไร?อย่างไรก็ตาม ชาร์ลส์ยังรู้สึกออกจะแปลกใจ ดูเหมือนว่าลูกเขยของเขาจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย“คุณไม่คิดว่าวันนี้ฟิลิ