All Chapters of ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ: Chapter 41 - Chapter 50

ทั้งห้องประชุมเงียบลงในทันใด ทุกคนมองไปที่ประตู เพราะไทร์ที่เป็นดั่งจอมมาร อีธานจึงไม่กล้าเล่นตุกติกใด ๆ อีธานเดินไปหาจอร์จและเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟังทันที“ท่านประธาน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับมิสวินนี่เฟรด ไอริสเป็นคนบังคับให้ฉันทำแบบนี้ เธอต้องการใส่ร้ายมิสวินนี่เฟรด ฉันขอโทษที่ทำให้คุณผิดหวัง”ผู้สูงศักดิ์ทุกคนตกตะลึง แม้แต่จอร์จเองก็ยังมึนงง ถ้าสิ่งที่อีธานพูดเป็นความจริง ไอริสก็เป็นคนที่ชั่วร้ายมาก เธอจะไม่หยุดตราบใดที่ยังไม่บรรลุเป้าหมาย แม้ว่าจะต้องสร้างความเสียหายให้กับบริษัทก็ตาม“อีธาน ลินช์ คุณได้ประโยชน์จากวินนี่เฟรดมากขนาดไหนถึงได้ใส่ร้ายฉันแบบนี้?” ไอริสเริ่มตื่นตระหนกแต่เธอก็ยังคงแก้ตัว “คุณปู่อย่าไปเชื่อเขา วินนี่เฟรดต้องซื้อเขาไปแล้วแน่ ๆ วินนี่เฟรดเป็นคนรับผิดชอบโครงการนี้ มันเกี่ยวอะไรกับฉัน อีธาน ฉันไม่เคยคิดว่าคุณจะเป็นคนเลวที่ดูดเลือดพวกเราเพื่อให้อาหารคนอื่น!”กลุ่มเจ้าหน้าที่ของซีกรุ๊ปเริ่มลังเลใจ ทั้งสองฝ่ายยืนยันคำกล่าวอ้างของตน แต่ไม่มีหลักฐานใด ๆ พวกเขาไม่สามารถรู้ได้ว่าใครถูกและใครผิด!วินนี่เฟรดรีบพูดขึ้นว่า“คุณปู่ ฉันไม่ได้ติดสินบนลุงลินซ์ สิ่งท

ยี่สิบล้าน! สำหรับตระกูลซีที่มีเพียงทรัพย์สินไม่ถึงร้อยล้าน ยี่สิบล้านจึงนับเป็นเงินก้อนใหญ่ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรวบรวมเงินยี่สิบล้านในเวลาอันสั้นเช่นนี้ในขณะนั้น จอร์จดูเหมือนจะอยู่ได้อีกไม่นาน เมื่อไม่กี่วันก่อนซีกรุ๊ปนั้นมีชีวิตชีวามาก แต่ตอนนี้พวกเขาดิ่งลงสู่พื้นดินในระยะเวลาอันสั้นลิเลียนกล่าว “ทำไมเราไม่พาวินนี่เฟรดกลับมาล่ะ? ถ้าเธอกลับมา ความร่วมมือของเรากับสมิธกรุ๊ปก็จะกลับมาเช่นกัน!”“ไม่!” ไอริสที่เงียบอยู่นาน จู่ ๆ ก็ระเบิดเสียงออกมาทันที “ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะนังวินนี่เฟรดตัวร้ายนั่น เธอแค่อยากเห็นตระกูลซีของเราถูกทำลาย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่มีมาทางขอให้นังตัวร้ายนั่นกลับมาที่นี่ได้!”ตระกูลซีทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบงัน ถ้าเป็นเมื่อก่อน พวกเขาคงจะร่วมมือกับไอริสด่าวินนี่เฟรดอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ไม่มีใครพูดต่อจากเธอ พวกเขาไม่ใช่คนงี่เง่า หลายคนคาดเดาบุคคลที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้ได้ อย่างไรก็ตาม ตระกูลซีถูกต้อนให้จนมุมแล้ว และคนที่สามารถจะช่วยพวกเขาให้ลุกขึ้นจากเถ้าถ่านนี้ได้ก็คือวินนี่เฟรดหรือไม่ก็ไอริสดังนั้น พวกเขาเหล่านี้จึงไม่กล้าล่วงเกินทั้งสองคน

วินนี่เฟรดรู้สึกถึงหัวใจที่วูบหล่น เธอตอบกลับอย่างรวดเร็ว “เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อกู้เงินจากคุณ”“ฮะ! แล้วยังไง” ไอริสกล่าว “ไม่ว่าเธอจะมองหาใคร ใครมันจะมีพลังมากกว่าลุงสามของฉัน? วินนี่เฟรด ฉันคิดว่าครอบครัวเธอต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ เธอไม่มีเงินทุนติดตัวเลย แต่เธอกำลังคิดที่จะเริ่มต้นบริษัทใหม่ ทำไมเธอถึงยังมีชีวิตอยู่อีก? หลังจากออกจากซีกรุ๊ปของเราไป เธอก็ไม่เหลืออะไรแล้ว!” เมื่อพูดอย่างนั้น ไอริสก็ยกสัญญาเงินกู้ในมือของเธอขึ้นมาอย่างอวดดี “เธอเห็นสิ่งนี้ไหมวินนี่เฟรด? แค่คำพูดจากทราวิสของฉัน เงินกู้ยี่สิบล้านก็ง่ายเหมือนปลอกกล้วย ดังนั้นเธออย่าคิดที่จะกู้เงินแม้แต่สตางค์เดียวในวันนี้”เพี้ยะ! เหมือนกับสายฟ้าฟาด ไทร์ตบหน้าไอริส “ฉันเตือนเธอไปแล้วนะ และฉันจะไม่พูดซ้ำอีก!”ฝ่ามือของไทร์ทำไอริสตะลึงงัน ทราวิสที่กำลังจะพุ่งเข้ามา ด้วยสายที่อันตรายของไทร์ เขาจึงยอมแพ้!“ไอ้คนป่าเถื่อน!” ไอริสทำได้เพียงระบายความหงุดหงิดของเธอด้วยคำพูดเท่านั้นฟอร์ดขมวดคิ้วทันที “พวกคุณสองคน ออกไปจากธนาคารโบตั๋นทองคำเดี๋ยวนี้!”ไทร์ยิ้มเยาะ “เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อเจอนาย ดังนั้นคำพูดของนายมันไม่มีผล”“อย่า

เจอราร์ดและพวกของเขายิ้มเยาะ"แกเป็นใครถึงไม่พอใจเรา?นังหน้าโง่ ฉันขอแนะนำให้แกหุบปาก ไม่อย่างงั้นฉันจะตบแก!"เพี้ยะ! ไทร์ตบเจอราร์ดหน้าหัน"ช่วยมีมารยาทหน่อย เวลาพูดกับภรรยาของฉัน!""แก... แกกล้าตบฉันได้ยังไง?!" เจอราร์ดนั้นโกรธกริ้ว เขากำหมัดแน่นอยากเข้าปะทะในระหว่างที่คนงานผู้ชายสองสามคนข้างหลังเขาเข้ามารุมล้อมตัวเขาเจอราร์ดได้กล่าวไว้ว่าเขาได้ติดต่อบริษัทของวินนี่เฟรดไปแล้ว และเขาจะพาพวกเขาไปที่นั้นเพื่อประจำตำแหน่งอาวุโส พวกเขาจะไม่แสดงพลังปกป้องเขาได้อย่างไร? อย่างไรก็ตามในเวลานั้น ในที่สุดโจเซฟก็รวบรวมสติได้หลังจากตอนแรกที่เขาตกใจ เขารีบเร่งมาหาวินนี่เฟรด "วินนี่เฟรด เธอ... เธอมาที่นี่?"วินนี่เฟรด? วินนี่เฟรดไหน? เจอราร์ดและพวกของเขา หยุดชะงักทันทีหลังจากกำลังจะเข้าไปรุมทำร้าย พวกเขาหันมามองที่วินนี่เฟรด รู้สึกตกใจ หัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเกรแฮมกรอกตามองไปที่เจอราร์ดและพวกของเขา "เจอราร์ด นายไม่ได้บอกว่าอยากจะย้ายไปบริษัทของวินนี่เฟรด และขึ้นเป็นพนักงานอาวุโสคนแรกงั้นหรือ? นี่ไงล่ะ... คุณวินนี่เฟรด อยู่ตรงนี้แล้ว เมื่อกี๊นายบอกว่าเธออะไรล่ะ?" บู้ม! เสียงระเบิดดัง

วินนี่เฟรนและพรรคพวกของเธอเหยียดตัวตรงขึ้นในทันที มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องรู้สึกประหม่าอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าแขกกลุ่มแรกที่มาถึงงานก่อนจะเป็นสมาชิกจากตระกูลซี!รถยนต์สามคัน จอดอยู่ในลานจอดรถด้านหน้าทางเข้าของบริษัท พวกเขาจอดรถเป็นแนวนอนโดยจงใจขวางที่จอดรถรวม ๆ ถึงหกคันด้วยการนำของจอร์จและไอริส ครอบครัวซีก็ลงจากรถอย่างหยิ่งผยองเมื่อโจเซฟเห็นรถกำลังเข้ามา เขาเร่งรีบทันทีออกไปเพื่อต้อนรับพวกเขาในฐานะรองผู้จัดการ แต่เมื่อเขาเห็นเป็นจอร์จ และพวกของเขา รอยยิ้มบนใบหน้าก็หายไปในทันที "พวกนายมาทำอะไรที่นี่?"ความน่าละอายใจที่เขาได้ประสบกับซีกรุ๊ปเมื่อครั้งก่อนนั้นเป็นสิ่งที่เขาจะไม่มีวันลืมแม้จนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของเขา สิ่งที่ปวดร้าวกับซีกรุ๊ปนั้นไม่มีวันรักษาหายได้"แน่นอนมันเป็นเพราะท่านประธานซีได้เชิญชวนพวกเรามา ทำไมล่ะ? คุณไม่ยินดีจะต้อนรับเรางั้นรึ?" ไอริสต่อว่าผู้สูงอายุอย่างโจเซฟด้วยความไม่เคารพ เธอกรอกตามองไปรอบ ๆ ที่ลานจอดรถอันว่างเปล่า และจากนั้นก็มองเข้าไปด้านในมีคนจอแจอยู่ไม่กี่คนก่อนจะหัวเราะ"เราไม่ได้มาถึงที่นี่ก่อนเวลาใช่ไหม? นี่มันเกือบจะสิบโมงแล้ว!