All Chapters of สุดชีวาชะตาลิขิต: Chapter 121 - Chapter 130

อเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ก้าวไปข้างหน้าและดึงมิเชลล์ โยเวลให้พ้นทาง ก่อนที่เขาจะเอามือไปกระแทกหน้าอกของโคลิน โยเวล เมื่อคิดว่าอเล็กซ์กำลังจะฆ่าพี่ชายของเธอ มิเชลล์ก็เริ่มโจมตีเขาทันทีด้วยทุกกระบวนท่าที่ร่ำเรียนมา แต่อย่างไรก็ตาม อเล็กซ์นั้นแข็งแกร่งมากจนการโจมตีของเธอไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย มิเชลล์จึงกระโดดเกาะหลังและกัดเข้าที่คางด้านซ้ายของเขา เขาประหลาดใจอย่างมาก “นังบ้า! ปล่อย!” อเล็กซ์บ่นก่อนจะผลักมิเชลล์ออกไป “บ้าไปแล้วเหรอไง! ถ้ากล้ากัดฉันอีกนะ ฉันจะไม่ช่วยพี่ชายของเธอแน่!” ทำไมเขาถึงต้องการช่วยโคลิน? นั่นเป็นเพราะว่าเขาไม่ต้องการเป็นคนบาปที่ได้ทำร้ายร่างกายผู้อื่น ถ้าโคลินตายในตอนนี้ ตระกูลโยเวลคงคิดว่าอเล็กซ์เป็นฆาตกรแน่ ๆ ถ้าเป็นเช่นนั้น พวกเขาจะไม่มีทางหยุดตามล่าตัวเขาแน่นอน และนี่มันไม่ใช่สิ่งที่อเล็กซ์ต้องการ ที่จริงแล้ว โคลิน และ มิเชลล์ น้องสาวของเขาก็มีสภาพไม่ต่างกัน พวกเขาต่างก็มีบาดแผลภายในหัวใจ เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาเปิดใช้พลังงานฉี กำลังภายในจะได้รับผลกระทบ และมันได้ส่งผลกระทบทางอ้อมต่อหัวใจของพวกเขาด้วย ยิ่งพลังของพวกเขาแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ความเสี

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงดังสนั่น ผู้คนจากตระกูลโยเวลต่างก็คิดว่าแม้ว่าอเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์จะไม่ตาย แต่อย่างน้อย ๆ อาจจะสูญเสียแขนขาไปบ้าง และในทันใดนั้นอเล็กซ์ก็ยื่นมือออกไปและจับดาบของเลียม โยเวลไว้ด้วยนิ้วมือเพียงสองนิ้วเท่านั้น ดาบหยุดการเคลื่อนไหวห่างจากอเล็กซ์เพียงสิบเซนติเมตร "อะไรกันเนี่ย?" “เขาใช้เพียงสองนิ้วหยุดดาบได้จริง ๆ เหรอ!” “เหลือเชื่อ ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่?” ตระกูลโยเวลทั้งหมดต่างตกตะลึงกับภาพที่เห็น ลูกตาของมิเชลล์ โยเวลเกือบจะหลุดออกมาจากเบ้า เธอรู้ดีว่าเลียมนั้นใกล้จะไต่เต้าไปถึงระดับจอมขมังเวทย์แล้ว พลังของดาบของเขานั้นยิ่งใหญ่และรุนแรงกว่าค้อนของโคลิน โยเวลมาก ชายคนนี้ที่ชื่อร็อคกี้เฟลเลอร์เป็นนักศิลปะการต่อสู้ระดับจอมขมังเวทย์หรือ? ไม่จริงน่า เขายังเด็กอยู่เลยนิ? ถึงแม้ว่าจะเริ่มฝึกตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ เขาก็ไม่สามารถที่จะแข็งแกร่งได้ระดับนั้น "ผมบอกคุณแล้ว ว่าคุณเอาชนะผมไม่ได้หรอก” อเล็กซ์พูดด้วยท่าทีเรียบเฉย ก่อนที่จะหันคมดาบแล้วปักมันเข้าไปในก้อนหินแข็งใกล้ ๆ ท่าทางของเขานั้นดูราวกับว่ากำลังปักดาบเข้าไปที่ก้อนเนยนิ่ม

อเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์เกาคางและหลบสายตาของ ดร.เชอริล เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่สังเกตเห็นแววตาของเขา “เอาล่ะ นี่เพราะเห็นแก่คุณหรอกนะ ผมจะบอกให้ก็ได้! ผมกำลังสงสัยว่าตระกูลโยเวลได้ฝึกศิลปะการต่อสู้โดยใช้วิธีการที่ไม่ถูกต้องและมันส่งผลเสียต่อหัวใจของพวกเขา ยิ่งการฝึกฝนรุนแรงมากเท่าไหร่ อวัยวะภายในก็จะยิ่งมีผลกระทบมากขึ้นเท่านั้น ทุกครั้งที่เปิดใช้งานพลังฉี พวกเขาจะหายใจออกอย่างรวดเร็วและรู้สึกเจ็บหน้าอก สถานการณ์เลวร้ายที่สุดก็คือพวกเขาอาจจะตายได้เลยด้วยซ้ำ” อเล็กซ์โพล่งออกมา คำพูดของอเล็กซ์ทำให้สีหน้าของเหล่าตระกูลโยเวลเปลี่ยนไปอย่างมาก เป็นเพราะทุกสิ่งที่เขาพูดนั้นตรงทุกอย่าง มิเชลล์ โยเวลพูดด้วยท่าทีเย็นชาว่า “ฉันไม่เชื่อแกหรอกนะ ท่านปู่เป็นถึงผู้เชี่ยวชาญของระดับจอมขมังเวทย์ ท่านมีอายุยาวนานเกินเจ็ดสิบปีแล้ว อีกอย่างฉันก็ฝึกฝนกับท่านมานานแล้วด้วยไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย แต่แกกลับบอกว่าฉันกำลังจะตายภายในปีนี้ เห็นได้ชัดเลยว่ามันไร้สาระสิ้นดี” มิเชลล์แย้ง “นั่นเป็นเพราะว่าเธอเป็นผู้หญิง ศิลปะการป้องกันตัวที่ฝึกฝนกันอยู่ในตระกูลของเธอนั้นไม่เหมาะกับผู้หญิงด้วยซ้ำ ฉันพนันได้เลยว่าเ

ในฐานะคนนอก อเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ต้องการศึกษาเทคนิคของตระกูลโยเวล และสำหรับเขามันไม่ได้ยากเกินไปที่จะทำการเปลี่ยนแปลงและสร้างเทคนิคพลังฉีภายในที่นำไปปรับใช้งานได้ดีกว่าสำหรับพวกเขา อเล็กซ์ไม่ได้ทำให้ชัดเจนในตอนแรก เขาถามถึงเทคนิคนี้โดยตรงเพราะเขาต้องการทดสอบคีธ โยเวลด้วย ถ้าคีธไม่เต็มใจที่จะให้ เขาก็จะพลาดโอกาสเดียวในชีวิตไปทันที ไม่นาน คีธก็กลับมาพร้อมคัมภีร์เล่มเล็กในมือและยื่นมันให้กับอเล็กซ์ อเล็กซ์อ่านคัมภีร์เล่มนั้นอย่างรวดเร็ว ผ่านไปเพียงแค่นาทีเดียว เขาก็ปิดคัมภีร์ลงและส่ายหัว "คุณคีธ ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด เทคนิคนี้ยังไม่สมบูรณ์แบบ มีคนเพิ่มข้อมูลส่วนสุดท้ายเข้าไปในภายหลังใช่ไหม? สีของน้ำหมึกมันแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด นี่คงจะอธิบายได้ว่าทำไมมันถึงมีผลข้างเคียงในทางลบต่อคนที่ฝึกฝน” อเล็กซ์กล่าว "ผมเข้าใจแล้ว ผมจะทำวิจัยและพยายามปรับปรุงเทคนิคนี้เพื่อพวกคุณ” อเล็กซ์กล่าวเสริม คีธดูตกใจและขอบคุณอเล็กซ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทันใดนั้นลูกศิษย์คนหนึ่งของตระกูลโยเวลก็เข้ามา “ท่านครับ มีคนรออยู่ข้างนอก เธอบอกว่าเธอชื่อโดโรธี แอสเส็กซ์ เธอแจ้งว่าเธอมาที่นี่เพื่อตามหาสามีของเธอคร

อเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์รีบตามเธอไปและเข้าไปในรถของคุณหนูโดโรธี แอสเส็กซ์ โดโรธียังหลงเหลือความเขินอายอยู่ “นั่นใครเหรอ?” “ก็แค่เด็กกะโปโลคนหนึ่ง เธอชื่อมิเชลล์ โยเวล” อเล็กซ์ตอบ โดโรธีตกใจมาก “นั่นคือมิเชลล์ โยเวลจริง ๆ หรือ?! รู้ไหมว่าฉันกังวลมากแค่ไหน เมื่อได้ยินว่าคุณกำลังมีปัญหากับเธอ แถมคุณยังตามเธอไปที่บ้านของตระกูลโยเวล ฉันกลัวมากว่าคุณจะไม่รอดชีวิตกลับมา!” เธออุทาน อเล็กซ์ นั่งบนที่นั่งฝั่งผู้โดยสารและวางมือบนต้นขาของโดโรธี ก่อนจะตบเบา ๆ “อย่ากังวลไปเลย ตระกูลโยเวลไม่สามารถทำอะไรผมได้หรอก” เขากล่าว วันนี้โดโรธีอยู่ในชุดทำงาน และสวมกางเกงเลกกิ้งสีดำ อเล็กซ์รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที เขาค่อย ๆ เอนตัวไปทางโดโรธี โดยที่ตั้งใจจะสานต่อรอยจูบก่อนหน้านี้ โดโรธีผลักเขาออกไปทันที “อย่าให้มันมากเกิน คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยนะคะว่าคุณจัดการกับตระกูลโยเวลได้ยังไง? มิเชลล์ โยเวลไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่าย ๆ คุณได้รับความช่วยเหลือจากคุณหมอหญิงคนนั้นเหรอ?” “เปล่าสักหน่อย” อเล็กซ์กล่าว “แล้วคุณทำได้ยังไง? อย่าบอกนะว่าคุณสามารถเอาชนะตระกูลโยเวลทั้งหมดได้ด้วยตัวเอง แล้วท่านอาวุโสขอ