All Chapters of STRANGER WITH MEMORIES: Chapter 1 - Chapter 10

"Eve, I heard a news that Little Ring is having a comeback," Ellen said.  Halos mahulog ako kinauupuan ng sinabi niya iyon, totoo? It's been a year since I heard they sang together. Kadalasan kasi hindi na sila makompleto eh. Minsan lang sila makompleto noon at ngayon lang nila naisipang bumalik. "Really!?" I can help my excitement. Such a good news. Indeed. I waited a years. We waited for years. When they had their fifth album, they took a break and they told us all about it. Their last concert was 2010. I think and now is such a good news for us 'ringers' their fandoms' name.  And I can't help but to smile creepy now.

"Miss, is this the room 34?" rinig kong tanong niya kay Miss.    Pag-tingin ko sa kaniya halos nakanganga na siya dahil may gwapo sa harap niya.    Hindi naman kasi gaanong ka-tandaan si Miss, halos ka-edad lang namin siya matanda lang siyang 3 hanggang 5 taon. Siya din ang pinaka-batang nagtuturo dito sa amin eh.   "U-uh, yes." bakas pa rin ang pagka-ilang sa mukha niya. Miss, reserved na po iyan.   "Gross," mahinang bulong niya pero dahil nga sa lakas ng pandinig ko naintidihan ko pa ito. At ano daw? Gross? Ito? Tadyakan ko kaya siya!   "Excuse me, Mr. WhatEverYourNameIs, kung ayaw mo dito sa room namin wag ka ditong mag-reklamo. Doon ka sa Dean," pagsisingit ko. Halos nasa amin na ang atensyon ng lahat pero wala akong pake-alam. I like attention so much.   "Miss Cruz," base sa tono nang boses niya parang hindi niya nagustuhan ang sinabi ko. Kahit

"Hay, buti naman at naka-rating na." Parinig agad ni Ellen habang naka-tingin sa 'kin.   I just showed her my middle finger and walked inside the mall. Pag pasok na pag pasok ko imbis na malamig na aircon ang sumalubong sa akin, naging isang mainit na hangin. Sa dami ba naman ng tao.   "Oh 'di ba sinabi ko na saiyo na dapat kanina pa tayo," sabi ni Ellen na nandito na pala sa tabi ko. Inilibot ko ang tingin ko sa paligid at tama mga siya, dahil narinig ko na ang ingay ng mga manonood.    "VIP amputchi," rinig kong saad niya. Alam kong nag-hihinayang siya pero wala naman kaming magagawa kahit nga ako eh, nag-hihinayang din. "paano ka papakasalan niyon kung hindi ka makikita?"    "Eh? hindi ko naman kasalanan 'yun sabi nila 2pm, eh sakto nga iyong dating natin." pag-tatanggol ko naman sa sarili ko. I am at fault pero kasi iyong itchura niya, nakakatakot.   "Ano pa ba ang

"What the hell is that?!" Sigaw ko kay Ellen, hindi dahil galit ako kundi dahill hindi ko alam! All this time I thought na wala siyang naging boyfriend kahit nga sila Tita wala din alam. Tapos ngayon malalaman ko, sa mall tour pa! "Ano?" ang chaka! taka pa siyang napa-tingin sa akin!  "Ano?" pag-gaya ko. "Hindi ka man lang ba mag-ku-kwento kong paano kayo nagka-kilala." Naka-tingin ako sa kung saan habang sinasabi ko iyon.  "Hindi naman na kasi importante iyon,"  "Yeah, and sabi niya din bitch ex-girlfriend daw," at inalala ko ang nangyari kanina.  "Hi, there my ex-girlfriend," bati nito kay Ellen na kakabawi pa lang sa gulat. 

Ngayon nandito ako sa harap ng laptop ko at nag-susulat sa sunod kong update. Pinagmasdan ko muna ang outlines ko bago nag-simula.  Pag-hindi kasi ako tumingin namamalayan ko na lang na mali-mali na pala, hindi na siya kasama sa outlines ko kaya biglaan na lang ako niyang sumulat. Mas maganda parin talaga ang may sinusundan.  Hindi naman ako nag-tagal ka-kaisip noon dahil meron na ring scenario sa isip ko. Sanay na din naman ako sa mga tagal ng gawa ko. Every chapters of my story contain 3,000-5,000 words kaya medyo madami ang pag-iisipan.  Pag dama mo kasi ang kwento mo, hindi mo mamamalayan na nasa ganoong word count ka na pala. Minsan din nahihirapan ako kaya medyo nagiging 2-3 days before maka-finished ako nang isang chapter. Sa writers block naman, ang ginagawa ko lang ay i-re-read iyong story ko then take down kung ano ang idadagdag. Saka every saturday and sunday hindi ako nag-susulat dahil pahinga ko iyon.