Share

CHAPTER 3

Author: amputchi
last update Last Updated: 2021-05-17 21:23:08

Today is another day, As you can see nandito ako sa harap ng salamin namin at namimili kung anong susuotin. Ngayon kasi iyung mall tour ng 'Little Ring' band name nila. 

Since ayaw ko namang pag-usapan 'yung nangyari kahapon kaya naman ngayong sabado. Ay napag-isip-isipan ko na lang na ipahinga muna ang utak ko. Kailangan ko nang transferee I mean fresh air. 

"Alin ang mas maganda? Itong blue o itong purple?" Tanong ko kay Ellen na kanina pa naka-busangot ang mukha at ta-tamad-tamad na pinag-mamasdan ako. Eh hindi ko naman kasalan na ang aga niyang dumating dito. Mag kapit-bahay kasi kami.

"Yang dalawa suot mo mas babagay sa 'yo yan," puno nang sarkastiko ang boses niya. "Mag-te-12 na nga! Mga one iyon mag-sisimula. Kung gusto mo nang VIP, bilisan mo 'yang pag-gagalaw mo  at ako ang na-bubwisit sayo!" sunod-sunod na talak niya.

"Yes, mommy." 

"Wag mo kong ma-mommy mommy diyan, Mylene!" 

Paanong hindi eh kung maka-asta siya parang magulang ko? 

"You know, Ellen wala tayong matatapos sa pinanggagawa mo, stop being sarcastic. Just pick kung alin ang mas bagay sa akin." naiinip na ani ko. Kahit kasi ako hindi ko na alam kung anong susuotin ko. 

"Ang tanga mo naman kasi, bakit long gown?! eh hindi naman ikaw ka-kasalin sa suot mong 'yan! manonood tayo sa ma-taong lugar tapos ganyan ka!" sigaw niya sa akin. 

Long gown pala ito akala ko dress na abot paa lang?

"Malay mo pag nakita niya ako eh maisip niya na pakasalan ako agad," pag-i-iksplina ko sa kaniya habang binabalik ang 'long gown' sa walk in closet ko. 

Pinili ko na lang ay isang maong na pantalon at kulay puting damit. Simple na lang tuloy.

Naka-nguso akong tumingin sa kaniya para ipakita ang suot ko. Naka-ngiti siyang tumango-tango kaya wala na akong magawa kundi iyon na talaga ang susuotin ko. Pinaresan ko din ito ng white tennis shoes. I even put some light make-up on my face para naman mas tumingkad ang ganda ko. 

"Perfect." Nahihimigan ko ang pag-hanga sa mga mata niya at ang ngiti sa mga labi niya habang sinabi ang linyang iyon. 

"Enebe pereng keng sere," nahihiyang saad ko habang nilalagay ang natirang buhok sa likod ng tenga ko. 

"Tanga, ang ganda lang ng damit mo, pabebe mo." 

"Shuta ka! kinikilig na ako eh," habol ko sa kaniya dahil nauna na siyang nag lakad sa 'kin palabas ng kwarto ko. 

"Mommy! Una na po kami," sigaw ko sa kaniya. nandoon kasi siya sa kitchen nag-luluto na naman ng kung ano-ano kaya alam ko mamaya madami na naman akong makakain. Pero hindi naman ako tumataba, nasa tamang timbang lamang ako. Hindi naman ako masiyadong payat at saktong taba lang. 

"Yeah sure, ingat kayo. Mamaya pag uwi mo I'll prepared na lang this cookies!" sigaw niya din pabalik. 

Usually pag aalis ako I kissed her on her cheeks pero ngayon hindi dahil mag-sasabi na naman siya nang 'don't. I'm sweating,' kaya wala naman akong magagawa.

"Mauna na kami, Tita!" paalam naman ni Ellen na prenteng naka tayo sa pintuan namin. 

Hindi naman siya mukhang naiinip na, mga slight lang.

"Si Kuya Jon, yung hahatid na lang saatin," sabi niya at tinawag yung driver nila. Yung driver kasi namin nag out muna kasi may importante atang aasikasuhen. 

"Okay,"

Dahil mag-katabi naman ang bahay namin hindi naman matagal ang pag-hintay namin sa driver niya. Bakit kasi 2pm ang show? Hindi ba pwedeng mga 6pm? Saka matatapos daw ito nang mga 5pm.

"Ma'am, pasok po." Magalang na ani ni Kuya Jon at pinag-buksan pa kami nang pinto sa back seat. 

Hindi naman ganoon ka tanda na si Kuya Jon eh halos mga kasing edad sila ni Miss Agande yung adviser namin. Saka ang simple lang nang hanap buhay niya isa siya sa mga ideal man ko talaga na kahit anong puri mo hindi lumalaki ang ulo niya. Tsaka ang simple niya manamit kong anong meron siya iyon lang. Siya yung simpleng lalaki pero may kaya sa buhay. 

Ngayon nga naka suot siya nang puti din t-shirt at naka-maong na pantalon. Twinning kami. Tapos naka suot lang siya nang tsinelas pero yung house slippers lang. Hindi naman kasi siya madalas na umaalis dahil palagi naman kami ni Ellen na nasa bahay and minsan din yung driver ko ang sinasama namin. 

Pag sa school talaga minsan hindi kami sabay dahil may hinintay siyang naka-ba-batang kapatid. 

"Alam mo, ang time check ko kanina mga 1 para mauna tayo pero makakarating tayo 2!" 

"Eh sa 2 naman talaga ang umpisa ah?" confuse kong tanong.

"Oo nga, kaso madami nang tao doon eh kung gusto mong VIP eh sana binilisan mo!" paratang pa niya sa akin. 

Ako na nahihiya sa mga sinasabi niya eh. Napatingin naamn ako kay Kuya Jon na naka-ngising nakatingin saamin sa rear view mirror. 

Kuya Jon, wag kang ngumisi-ngisi diyan at malilintikan ka sa akin! Gustuhin ko mang sabihin iyon pero baka mapa-labas ako dito high-blood pa naman ang may ari.

"Kung hindi lang talaga kita kaibigan, kanina pa kita iniwan," halos hindi na matapos ang sasabihin niya kaya naman hindi na lang ako nag-salita hanggang sa may nag-pop sa isip ko na kalokohan.

Buti na lang at kaibigan kita.

"Asus! galit ka lang dahil malayo, hindi mo makikita nang malapitan yung vocalist!" sigaw ko sa kaniya at sinudot-sundot pa ang tagiliran niya. "Eric ba 'yon?" kunwaring tanong ko.

Nakita ko namang umiwas siya nang tingin pero nakita ko pa ang pamumula nang mukha niya.

Malandi din, parehas kami. 

"Kuya Jon! Yung alaga niyo oh! Lumalandi na!" Sumbong ko sa drayber at tinuro pa si Ellen na naka-ngisi na ngayon at parang iniisip na hindi ako makaka-sumbong. 

"Wala kang kakampi dito," nakangising sabi niya. Nang-aasar. 

"Ang umpeyr!" Agad na angal ko. Narinig ko naman ang tawanan nila kaya naki-sabay na lang ako. 

"Pasensya na Kuya Jon ah, ganyan talaga si Eve ang ingay niya parati na dadamay lang ako," 

Napa-irap na lang ako sa sinabi niya, na damay daw amputchi!

"Pasensya din Eve, baka masesante ako pag kinampihan kita," nakangisi pa ding saad ni Kuya Jon.

"May balak, Kuya?" naka-taas ang kilay na tanong ni Ellen sa driver.

Tumawa lang ito at hindi na sumagot.

Ganito talaga kami ni Ellen eh, mukha kaming mga isip bata at higit sa lahat mukha kaming tanga.

"We're here, ladies." Argh! Bakit ang ganda nang pag-kakasabi niya nito? 

Kuya Jon, add to hart! 

Shuta iners!

Related chapters

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 4

    "Hay, buti naman at naka-rating na." Parinig agad ni Ellen habang naka-tingin sa 'kin. I just showed her my middle finger and walked inside the mall. Pag pasok na pag pasok ko imbis na malamig na aircon ang sumalubong sa akin, naging isang mainit na hangin. Sa dami ba naman ng tao. "Oh 'di ba sinabi ko na saiyo na dapat kanina pa tayo," sabi ni Ellen na nandito na pala sa tabi ko. Inilibot ko ang tingin ko sa paligid at tama mga siya, dahil narinig ko na ang ingay ng mga manonood. "VIP amputchi," rinig kong saad niya. Alam kong nag-hihinayang siya pero wala naman kaming magagawa kahit nga ako eh, nag-hihinayang din. "paano ka papakasalan niyon kung hindi ka makikita?" "Eh? hindi ko naman kasalanan 'yun sabi nila 2pm, eh sakto nga iyong dating natin." pag-tatanggol ko naman sa sarili ko. I am at fault pero kasi iyong itchura niya, nakakatakot. "Ano pa ba ang

    Last Updated : 2021-05-17
  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 5

    "Gago ka ba?" Blankong tanong ko kay Ellen. Kumibit balikat lamang ito pero may ngisi sa mga labi. Shuta! Binigay niya 'yung pangalan ko! Pangalan ko! Kailan pa siya naging Mylene Eve Cruz? "What?" Prenteng tanong nito. Kanina pa ako nababanas dito. "It's your chance," balik niyang sabi sa akin. "Eh?" "Gusto mong makilala 'di ba? Ginawa ko na." Napa-iling na lang ako. "Okay, Miss Cruz, come here." Gulat na napa-tingin kami ni Ellen sa stage nang sabihin iyon ni Eric! Bakit naman kaya? Saka wala namang daanan. Hinila ko si Ellen ng mahina, kaya naman parang na-tau

    Last Updated : 2021-05-17
  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 6

    "What the hell is that?!" Sigaw ko kay Ellen, hindi dahil galit ako kundi dahill hindi ko alam! All this time I thought na wala siyang naging boyfriend kahit nga sila Tita wala din alam. Tapos ngayon malalaman ko, sa mall tour pa! "Ano?" ang chaka! taka pa siyang napa-tingin sa akin! "Ano?" pag-gaya ko. "Hindi ka man lang ba mag-ku-kwento kong paano kayo nagka-kilala." Naka-tingin ako sa kung saan habang sinasabi ko iyon. "Hindi naman na kasi importante iyon," "Yeah, and sabi niya din bitch ex-girlfriend daw," at inalala ko ang nangyari kanina. "Hi, there my ex-girlfriend," bati nito kay Ellen na kakabawi pa lang sa gulat.

    Last Updated : 2021-05-17
  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 7

    "No." Nalaglag ang panga ko sa sagot niya. She seems so friendly! With her angelic personality, voive and all. Now she's going to reject me? "Okay, bye." Hindi ko na siya nilingon at walang sabi-sabing lumabas. Kung ayaw niya, edi wag. Paki ko ba sa kaniya. Hindi siya kawalan. Nasaan naman kaya si Ellen? Binalikan ko siya kung saan ko siya iniwan kanina pero wala na siya doon. Ang layas naman ng babaeng ito. "Looking for someone?" Pot--! "Shutang ina mo!" Gulat na sigaw ko sa nag-salita. I heard his cackles. "Easy, woman." Na-bosesan ko siya pero wala muna akong paki-alam. Hinanap ko si Ellen. Istorbo kasi. Pero pag-naghanap ko na ito. Tumago ka na Mr. Jonathan. "She's with Eric, at the coffee shop," Hindi ko na siya pina-salamat dahil para saan pa? At pumunta na lang sa coffee shop na tinu-tukoy niya. Nandoon nga ang dalawa na parang seryusong nag-uusap. Pinag-masdan

    Last Updated : 2021-05-17
  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 8

    Ngayon nandito ako sa harap ng laptop ko at nag-susulat sa sunod kong update. Pinagmasdan ko muna ang outlines ko bago nag-simula. Pag-hindi kasi ako tumingin namamalayan ko na lang na mali-mali na pala, hindi na siya kasama sa outlines ko kaya biglaan na lang ako niyang sumulat. Mas maganda parin talaga ang may sinusundan. Hindi naman ako nag-tagal ka-kaisip noon dahil meron na ring scenario sa isip ko. Sanay na din naman ako sa mga tagal ng gawa ko. Every chapters of my story contain 3,000-5,000 words kaya medyo madami ang pag-iisipan. Pag dama mo kasi ang kwento mo, hindi mo mamamalayan na nasa ganoong word count ka na pala. Minsan din nahihirapan ako kaya medyo nagiging 2-3 days before maka-finished ako nang isang chapter. Sa writers block naman, ang ginagawa ko lang ay i-re-read iyong story ko then take down kung ano ang idadagdag. Saka every saturday and sunday hindi ako nag-susulat dahil pahinga ko iyon.

    Last Updated : 2021-05-17
  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 9

    Kinabukasan. Parang walang nangyaring sampalan pero ang pinag-kaiba lang ay hindi na kami nag-uusap-usap, pati nga si mommy na dati ay laging may magandang balita saamin naging tahimik na lang. Alam ko sa sarili ko na hindi ako sanay sa ganto pero wala na akong magagawa. Ma-pride pa naman akong tao. Walang gana akong pumasok sa school at kumuha lang ng sandwich sa lamesa bago umalis. "Ingat po, ma'am." Magalang na sabi ni Kuya Drew pag-kababa ko. Tumango na lang ako sa kaniya at kinuha ang mga gamit ko. Buti nga at natapos ko pang ipinta ang assignment namin kagabi. Mga umaga na nga lang akong natulog. 8:30am naman ang umpisa nang klase namin kaya mga 8 pa lang nanidto na ako. Una, dahil ayaw kong ma-late at pangalawa ayaw ko munang tumagal doon. I even packed a cloths ko para doon ako kila Ellen matutulog mamaya. Gany

    Last Updated : 2021-05-17
  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 10

    "Chaka! Baka hindi naman." Natatawang bulong sa akin ni Ellen. "Epal ka," sabay batok pa sa kaniya nang mahina. "Aray ko, shuta!" Hindi ko na lang siya pinansin at nag-patuloy lang sa pag-mamasid. Ang tagal naman nang oras ngayon. "Ang galing mo naman mag-paint." Usisa nang isa habang pinag-mamasdan ang gawa ni Jonathan. "Oo nga, ang unfair." sabi naman ng isa at parang ikinumpara pa ang gawa nito sa gawa ni Jonathan. "Baka siya lang ang pasado niyan." saad naman ng isa. Kanina niya pa kasi ito inaayos akala mo naman kung may mali sa gawa niya. Hindi ko na langang mga ito pinansin at nag-halumbaba. "I know your problem, it's about your passion." She knows me too well, huh? "I don't know what to say, let's not talk about it now."Me saying like it's end of discussion. "But you know, if you really love this. Make them see how beautiful and interesting your paint is. Kasi eventually if they saw it whenever i

    Last Updated : 2021-05-17
  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 11

    "What do you mean?" bakas ang kaguluhan sa mukha ni mommy, sino bang hindi? I don't even think if it's right or not. I should not said that but I already did. Hindi ko naman pwedeng sabihing joke-joke lang dahil nandito na. Nasa harap ko na ang problema. "I said, where's dad?" hindi ko na ito dinugtungan para isipin niyang guni-guni niya lang iyo. But I don't want her to be dumped with the sameboy again... I can't call him man now. "Oh, in our room, hindi kasi maganda ang pakiramdam niya eh," bakas ang pag-aalala ni mommy sa boses nito. Asawa siya eh, ang hindi ko lang alam kung si mommy nga lang ba? Wala na akong sinayang na oras at agad akong tumaas papunta sa kwarto nila. Alam kong nag-tataka si mommy sa ginagawa at kinikilos ko pero hindi ko na lang siya pinansin. Kailangan ko lang ng isang maiintindihan na iksplinasyon. Nasa harap na ako nang kwarto nila at hinid ako nag-aksaya nang oras na pum

    Last Updated : 2021-05-17

Latest chapter

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 11

    "What do you mean?" bakas ang kaguluhan sa mukha ni mommy, sino bang hindi? I don't even think if it's right or not. I should not said that but I already did. Hindi ko naman pwedeng sabihing joke-joke lang dahil nandito na. Nasa harap ko na ang problema. "I said, where's dad?" hindi ko na ito dinugtungan para isipin niyang guni-guni niya lang iyo. But I don't want her to be dumped with the sameboy again... I can't call him man now. "Oh, in our room, hindi kasi maganda ang pakiramdam niya eh," bakas ang pag-aalala ni mommy sa boses nito. Asawa siya eh, ang hindi ko lang alam kung si mommy nga lang ba? Wala na akong sinayang na oras at agad akong tumaas papunta sa kwarto nila. Alam kong nag-tataka si mommy sa ginagawa at kinikilos ko pero hindi ko na lang siya pinansin. Kailangan ko lang ng isang maiintindihan na iksplinasyon. Nasa harap na ako nang kwarto nila at hinid ako nag-aksaya nang oras na pum

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 10

    "Chaka! Baka hindi naman." Natatawang bulong sa akin ni Ellen. "Epal ka," sabay batok pa sa kaniya nang mahina. "Aray ko, shuta!" Hindi ko na lang siya pinansin at nag-patuloy lang sa pag-mamasid. Ang tagal naman nang oras ngayon. "Ang galing mo naman mag-paint." Usisa nang isa habang pinag-mamasdan ang gawa ni Jonathan. "Oo nga, ang unfair." sabi naman ng isa at parang ikinumpara pa ang gawa nito sa gawa ni Jonathan. "Baka siya lang ang pasado niyan." saad naman ng isa. Kanina niya pa kasi ito inaayos akala mo naman kung may mali sa gawa niya. Hindi ko na langang mga ito pinansin at nag-halumbaba. "I know your problem, it's about your passion." She knows me too well, huh? "I don't know what to say, let's not talk about it now."Me saying like it's end of discussion. "But you know, if you really love this. Make them see how beautiful and interesting your paint is. Kasi eventually if they saw it whenever i

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 9

    Kinabukasan. Parang walang nangyaring sampalan pero ang pinag-kaiba lang ay hindi na kami nag-uusap-usap, pati nga si mommy na dati ay laging may magandang balita saamin naging tahimik na lang. Alam ko sa sarili ko na hindi ako sanay sa ganto pero wala na akong magagawa. Ma-pride pa naman akong tao. Walang gana akong pumasok sa school at kumuha lang ng sandwich sa lamesa bago umalis. "Ingat po, ma'am." Magalang na sabi ni Kuya Drew pag-kababa ko. Tumango na lang ako sa kaniya at kinuha ang mga gamit ko. Buti nga at natapos ko pang ipinta ang assignment namin kagabi. Mga umaga na nga lang akong natulog. 8:30am naman ang umpisa nang klase namin kaya mga 8 pa lang nanidto na ako. Una, dahil ayaw kong ma-late at pangalawa ayaw ko munang tumagal doon. I even packed a cloths ko para doon ako kila Ellen matutulog mamaya. Gany

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 8

    Ngayon nandito ako sa harap ng laptop ko at nag-susulat sa sunod kong update. Pinagmasdan ko muna ang outlines ko bago nag-simula. Pag-hindi kasi ako tumingin namamalayan ko na lang na mali-mali na pala, hindi na siya kasama sa outlines ko kaya biglaan na lang ako niyang sumulat. Mas maganda parin talaga ang may sinusundan. Hindi naman ako nag-tagal ka-kaisip noon dahil meron na ring scenario sa isip ko. Sanay na din naman ako sa mga tagal ng gawa ko. Every chapters of my story contain 3,000-5,000 words kaya medyo madami ang pag-iisipan. Pag dama mo kasi ang kwento mo, hindi mo mamamalayan na nasa ganoong word count ka na pala. Minsan din nahihirapan ako kaya medyo nagiging 2-3 days before maka-finished ako nang isang chapter. Sa writers block naman, ang ginagawa ko lang ay i-re-read iyong story ko then take down kung ano ang idadagdag. Saka every saturday and sunday hindi ako nag-susulat dahil pahinga ko iyon.

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 7

    "No." Nalaglag ang panga ko sa sagot niya. She seems so friendly! With her angelic personality, voive and all. Now she's going to reject me? "Okay, bye." Hindi ko na siya nilingon at walang sabi-sabing lumabas. Kung ayaw niya, edi wag. Paki ko ba sa kaniya. Hindi siya kawalan. Nasaan naman kaya si Ellen? Binalikan ko siya kung saan ko siya iniwan kanina pero wala na siya doon. Ang layas naman ng babaeng ito. "Looking for someone?" Pot--! "Shutang ina mo!" Gulat na sigaw ko sa nag-salita. I heard his cackles. "Easy, woman." Na-bosesan ko siya pero wala muna akong paki-alam. Hinanap ko si Ellen. Istorbo kasi. Pero pag-naghanap ko na ito. Tumago ka na Mr. Jonathan. "She's with Eric, at the coffee shop," Hindi ko na siya pina-salamat dahil para saan pa? At pumunta na lang sa coffee shop na tinu-tukoy niya. Nandoon nga ang dalawa na parang seryusong nag-uusap. Pinag-masdan

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 6

    "What the hell is that?!" Sigaw ko kay Ellen, hindi dahil galit ako kundi dahill hindi ko alam! All this time I thought na wala siyang naging boyfriend kahit nga sila Tita wala din alam. Tapos ngayon malalaman ko, sa mall tour pa! "Ano?" ang chaka! taka pa siyang napa-tingin sa akin! "Ano?" pag-gaya ko. "Hindi ka man lang ba mag-ku-kwento kong paano kayo nagka-kilala." Naka-tingin ako sa kung saan habang sinasabi ko iyon. "Hindi naman na kasi importante iyon," "Yeah, and sabi niya din bitch ex-girlfriend daw," at inalala ko ang nangyari kanina. "Hi, there my ex-girlfriend," bati nito kay Ellen na kakabawi pa lang sa gulat.

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 5

    "Gago ka ba?" Blankong tanong ko kay Ellen. Kumibit balikat lamang ito pero may ngisi sa mga labi. Shuta! Binigay niya 'yung pangalan ko! Pangalan ko! Kailan pa siya naging Mylene Eve Cruz? "What?" Prenteng tanong nito. Kanina pa ako nababanas dito. "It's your chance," balik niyang sabi sa akin. "Eh?" "Gusto mong makilala 'di ba? Ginawa ko na." Napa-iling na lang ako. "Okay, Miss Cruz, come here." Gulat na napa-tingin kami ni Ellen sa stage nang sabihin iyon ni Eric! Bakit naman kaya? Saka wala namang daanan. Hinila ko si Ellen ng mahina, kaya naman parang na-tau

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 4

    "Hay, buti naman at naka-rating na." Parinig agad ni Ellen habang naka-tingin sa 'kin. I just showed her my middle finger and walked inside the mall. Pag pasok na pag pasok ko imbis na malamig na aircon ang sumalubong sa akin, naging isang mainit na hangin. Sa dami ba naman ng tao. "Oh 'di ba sinabi ko na saiyo na dapat kanina pa tayo," sabi ni Ellen na nandito na pala sa tabi ko. Inilibot ko ang tingin ko sa paligid at tama mga siya, dahil narinig ko na ang ingay ng mga manonood. "VIP amputchi," rinig kong saad niya. Alam kong nag-hihinayang siya pero wala naman kaming magagawa kahit nga ako eh, nag-hihinayang din. "paano ka papakasalan niyon kung hindi ka makikita?" "Eh? hindi ko naman kasalanan 'yun sabi nila 2pm, eh sakto nga iyong dating natin." pag-tatanggol ko naman sa sarili ko. I am at fault pero kasi iyong itchura niya, nakakatakot. "Ano pa ba ang

  • STRANGER WITH MEMORIES   CHAPTER 3

    Today is another day, As you can see nandito ako sa harap ng salamin namin at namimili kung anong susuotin. Ngayon kasi iyung mall tour ng 'Little Ring' band name nila. Since ayaw ko namang pag-usapan 'yung nangyari kahapon kaya naman ngayong sabado. Ay napag-isip-isipan ko na lang na ipahinga muna ang utak ko. Kailangan ko nang transferee I mean fresh air. "Alin ang mas maganda? Itong blue o itong purple?" Tanong ko kay Ellen na kanina pa naka-busangot ang mukha at ta-tamad-tamad na pinag-mamasdan ako. Eh hindi ko naman kasalan na ang aga niyang dumating dito. Mag kapit-bahay kasi kami. "Yang dalawa suot mo mas babagay sa 'yo yan," puno nang sarkastiko ang boses niya. "Mag-te-12 na nga! Mga one iyon mag-sisimula. Kung gusto mo nang VIP, bilisan mo 'yang pag-gagalaw mo at ako ang na-bubwisit sayo!" sunod-sunod na talak niya. "Yes, mommy." "Wag mo

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status