All Chapters of Ang Maalindog na Charlie Wade: Chapter 4431 - Chapter 4440

Pagkatapos nito, pinaalalahanan niya siya, “Siya nga pala, Madam, ipapaalam ko sayo kung kailan ka ipapadala ng finance department namin ang cashback sayo.”May naalala nga si Elaine sa mga sinabi ng store manager.Pinaalala niya kay Elaine na wala na siyang pera!‘May two thousand dollars na lang ako ngayon. Kung gagamitin ko ang pera na ito para mabuhay sa natitirang kalahating buwan, kailangan kong magtipid sa pagkain at damit. Makakabili lang ako ng mga grocery at magluluto sa bahay araw-araw o kakain nga mga murang takeouts sa bahay…’‘At saka, kahit na gamitin ko ang Rolls-Royce araw-araw para maglibot nang banayad, natatakot ako na baka hindi ko mapuno ang gasolina para sa kotse…’‘Sa kabaliktaran, kung pupunta ako sa United States sa oras na ito, pwede akong pumunta sa anak at manugang ko! Pwede akong umin at kumain ng mga masasarap na pagkain kasama si Charlie, at makakapagsaya din ako sa United States! Hindi ba’t mas maganda ito kaysa kumain ng sabaw sa Thompson First?”

Hindi mapigilan ni Charlie ang pagkunot ng kanyang noo at sinabi niya nang malamig, “Magaganda ang armas at sinanay ang mga taong ito. Organisado sila at handang harapin ang mga martial arts expert. Siguradong alam nila ang tungkol sa mga martial arts expert kahit na hindi sila mga martial arts expert. Alam din nila ang mga kahinaan ng mga martial arts expert, at gumawa sila ng mga tactics para puntiryahin sila.”“Tama!” Sinabi nang seryoso ni Porter, “Kahit anong klaseng organisasyon pa sila, nakakatakot talaga ang pamamaraan nila at kaya nilang palakasin nang sobra ang pisikal na katawan ng mga ordinaryong tao. Kahit na may sampu-sampung libong mercenary sa ilalim ng Ten Thousand Armies, may ilang daang tao lang na kaya talagang magsanay ng martial arts. Karamahina ay walang ganitong kwalipikasyon. Para sa daang-daang tao na ito, hindi nila kayang umangat sa three-star martial artist sa buong buhay nila, pero kaya ng grupo ng mga taong ito na gumamit ng mga hindi alam na pamamaraan

Ito ay dahil nalaman ni Charlie na patuloy na sinusubukan ng puwersa na ito na umatake palabas.Sa tuloy-tuloy na epekto ng puwersa na ito, unti-unting nanghihina ang puwersa na bumabalot dito, pero paunti-unti lang ito humihina.Mukhang lalabas nga ang puwersa na ito makalipas ang ilang araw, at sa sandaling iyon, tantya niya na madudurog ang katawan niya dahil sa puwersa na ito.Sa sandaling ito, naintindihan na ni Charlie kung bakit parang tinanggap na ng lalaki ang kapalaran niya kahit na nagmamakaawa siya kay Charlie na bigyan siya ng madaling kamatayan.Mukhang siguradong mamamatay ang lalaking ito sa loob ng ilang araw kahit na hindi siya bigyan ng madaling kamatayan ni Charlie.Ngumiti nang bahagya si Charlie oras na ito at sinabi, “Huwag kang mag-alala. Hindi ka mamamatay hangga’t nandito ako.”Pagkasabi nito, ginamit ni Charlie ang Reiki para direktang ikulong ang puwersa na gustong lumabas sa katawan ng lalaki.Pagdating sa lakas na iyon, pagkatapos itong ikulong ng R

Si Porter, na nasa tabi, ay hindi mapigilan na sabihin, “Mr. Wade, kung gano’n, hindi na kailangan hanapin ang mga mukha, fingerprint, at DNA ng mga taong ito, dahil imposible na may mahanap na kahit ano…”Ngumiti rin nang mapait ang lalaki at sinabi, “Hindi na talaga kailangan mag-imbestiga. Ang mga dead soldier ay mga alipin na pinalaki ng organisasyon. May mga panloob na kasal, at hinding-hindi kami makakatakas. Kaya, hindi kami nakatala sa kahit anong national database sa mundong ito. Kalimutan mo na ang mga fingerprint at mukha, ngunit kahit ang DNA namin ay nakatago, at pagkatapos ng sampung henerasyon na pagpaparami, halos hindi na tugma ang mga DNA namin sa kahit anong ethnic group sa labas. Sa madaling salita, mga alipin kami na walang nakakaalam sa mundong ito. Walang nakakaalam kung kailan kami nabubuhay, at walang nakakaalam kung kailan kami mamamatay…”Nakaramdam si Charlie ng hindi maipapaliwanag na tensyon sa kanyang puso sa unang pagkakataon. Ang tensyon na ito ay h

Mas lalong nagulat si Charlie. Nag-isip siya saglit bago ulit nagtanong, “Sinabi mo na tinurukan ka ng gamot bago ka pumunta, at nasa New York ka na paggising mo. Alam mo ba kung gaano katagal kang walang malay?”“Hindi ko alam.” Umiling ang lalaki at sinabi, “Sa kampo ng mga dead soldier, walang pwedeng makaalam ng petsa at oras. Hindi namin nakikita ang pagsikat ng araw o paglubog nito, pero sa halip, pagbukas lang ng ilaw o pagpatay. Bukod dito, palihim kong kinalkula ang pang araw-araw na gawain sa kampo ng mga dead soldier at mukhang hindi nito sinusundan ang 24 oras kada araw. Mukhang sadya silang gumagawa ng maliit na paglihis sa oras araw-araw. Mas mahaba ang ngayong araw kaysa kahapon, at mas mahaba ang kahapon kumpara sa nakaraang araw. Sa paglipas ng panahon, kahit na alam namin ang eksaktong oras kung kailan kami umalis para sa misyon, magiging iba ang mga record makalipas ang ilang panahon.”Tinanong siya ni Charlie, “Paano mo nakalkula ang pag-iiba ng oras?”Sinabi ng