All Chapters of Nakakahumaling na Pag-ibig : Chapter 661 - Chapter 670

Bago pa matapos magsalita ang lalaki, nasipa na siya ni Yi Jinli ng isang nitong paa."Pasensya na, di ko na napigilan ang paa ko," sabi ni Yi Jinli, pero ang kaliwang paa nito ay tinapakan din ang dibdib ng lalaki, kaya napasigaw ito sa sobrang sakit. Namula ang mukha nito, pero hindi nito maalis ang paa na nakatapak sa dibdib niya.Pagkakita nila dito, ang First Uncle, Second Uncle at Third Aunt ng Lu family ay lumapit agad at sinabi, "Mr. Yi, um... Hindi niyo dapat 'to ginagawa dito sa burol.""Makakabastos ito sa patay kung may iba pang mangyari.""Para yun lang naman ang sinabi ng lalaking 'yan. Wag mo masyado seryosohin, Mr. Yi!"Tinignan ni Yi Jinli ang tatlong taong nasa harap niya, "Siguro kung nakikita ni Lola na may taong umaaway sa apo niya nang ganito, malamang papayag siya dito sa ginawa ko, hindi ba?" Ang bahagyang pag-ngiti nito ay nagpakaba sa kanila."Oo, oo naman, papayag siya!""Tama 'yan. Ang lalaking 'to ay galit lang dahil hindi siya sinagot ni Yiran sa

...Nakaupo si Ling Yiran sa kotse, habang nakatingin sa mga tanawin sa labas. At nagsimula itong humuni. Isang maganda at nakakakalmang kanta ang narinig nila sa loob ng kotse.Napataas ng kilay si Yi Jinli at hinintay munang matapos si Ling Yiran sa pagkanta bago ito nagtanong, "Anong kanta 'yan?""Strolling Down the Path of Life. Lumang kanta siya. Gustong gusto pakinggan 'to ni Lola. Siya ang nagturo sa'kin na kantahin 'to at laging ko din ‘to kinakanta nung bata pa 'ko. Hindi ko pa naiintindihan yung ibig sabihin ng kanta dati, pero habang lumalaki ako, mas naintindihan ko na din siya." sagot ni Ling Yiran."Maganda nga talaga yung kanta," sabi ni Yi Jinli."Oo, nakakalungkot lang hindi na 'ko matuturuan ni Lola ng iba pang kanta," bulong niya, at mukhang pagod na pagod ito.Tatlo hanggang apat na oras lang ang tulog nito kada araw. Binuhos niya ang halos lahat ng oras niya sa pagbabantay sa lola niyang nasa malamig na kabaong o sa pag-asikaso ng burol at libing, kaya wala n

Nang hawakan ni Ling Yiran ang noo niya, pakiramdam niya ay pinagpapawisan siya ng malamig. 'Anong meron sa'kin? Binangungot ba 'ko? Ang burol sa panaginip niya ay yung burol na malapit sa lugar nila.'Pati... Yung mga tanawin sa panaginip ko...' Hindi niya napigilang makagat ang labi niya.Mataas ang sikat ng araw sa labas ng bintana. Maaraw ngayon.Tinignan ni Ling Yiran ang oras. Malapit ng mag alas-onse., at nakatulog pala siya nang mahaba. Merong papel na may sulat galing kay Yi Jinli sa tabi niya.Manipis at madiin ang pagkakasulat niya.Binasa ni Ling Yiran ang nakasulat at nalaman niya na pumasok siya nang maaga sa office para asikasuhin ang mga kailangan sa kumpanya na hindi niya nagawa ng ilang araw, pero babalik daw siya para sabayan itong maghapunan mamaya.Habang nakatingin sa mga salitang nakasulat, nakaramdam ng init si Ling Yiran sa puso niya. Medyo nawala ang kaba at takot niya sa panaginip kanina dahil dito.Kumuha siya ng mga damit pangpalit, dinala sa banyo a

"Isang taon?" nalungkot si Qin Lianyi. "Edi yung kasal niyo ni Yi Jinli ma-popostpone din ng isang taon?"Tumango si Ling Yiran. "Hindi ko pa 'to nababanggit kay Jin. Kakausapin ko siya mamayang gabi at titignan ko kung anong masasabi niya." Pero, tingin niya ay papayag naman ito.Para bang sa lahat naman ng gusto niya eh pumapayag siya simula nung naging sila.Tinignan ni Qin Lianyi ang haggard na mukha ng kaibigan niya at sinabi. "Bakit 'di tayo pumunta sa shopping mall? Nagpapasama sa'kin si Bai Tingxin sa isang meeting niya. Sabi niya sa’kin nag-order siya ng isang set ng damit at kunin ko daw sa isang shop sa shopping mall na malapit dito."Ayaw ni Qin Lianyi na napapansin siya sa mga okasyon, conference, at kung saan-saan pa. Pero, lagi siyang pinipilit ni Bai Tingxin na sumama at para bang naaadik na ito.Ang pinaka-nakakainis sa lahat eh yung nakipagtalo pa siya nung sinabi niyang busy siya sa trabaho at kailangan niyang mag-overtime, ngingitian lang siya nito at sasabihin

"Anong pinag-uusapan niyo? Bakit bigla kang..." tanong ni Hua Lifang na litong-lito, pero biglang kinabahan at natakot ito sa mga sunod na sinabi Gu Lichen."Paano mo nalaman ang pangalang 'Chenchen', Ling Yiran?" tanong ni Gu Lichen.Biglang tumayo ang balahibo ni Hua Lifang nang tignan niya si Ling Yiran at hindi ito makapaniwala. 'Tinawag... Niya ba si Lichen na 'Chenchen'?'Bumalik na ba ang memorya ni Ling Yiran?'Kung bumalik na ang ala-ala niya, mawawala agad kay Hua Lifang kung anong meron siya ngayon. Nung naisip niya ito, pakiramdam niya ay parang mawawalan siya ng malay."Tinatawag ka talagang 'Chenchen' nung bata ka pa?" tanong ni Ling Yiran habang nakasimangot ito. 'Edi si Gu Lichen nga ang batang lalaki sa panaginip ko?'Totoo kaya talaga yung nangyari sa panaginip?"Saan at paano mo naman nalaman 'yan?" Gusto pa rin malaman ni Lichen ang sagot ni Yiran."Sa'kin! Sinabi ko kay Yiran nung bata pa 'ko!" Biglang sumagot si Hua Lifang.Medyo nagulat si Ling Yiran hab