All Chapters of Sir Ares, Goodnight! : Chapter 251 - Chapter 260

Muling binisita ng antok si Rose pagkatapos ng maikling sandali ng pagkagising.Pinayuhan ng doktor si Jay na hayaang matulog ang pasyente, dahil siya ay nakaranas ng maliit na pinsala sa ulo at maaaring makaranas ng mild concussion. Ang ganoong mga pasyente ay espesyal na matamlay.Hindi pinaplano na istorbohin si Rose, tahimik na umupo si Rose habang pinapanood si Rose na matulog. Nang hindi ito napagtatanto, isang patak ng luha ang nahulog sa likod ng kaniyang mga kamay.Walang sinuman ang inasahan na ang malamig at walang pakiramdam na si Jay Ares na hindi pa dati umiyak, ay luluha para sa isang babae!Sa sandaling iyon, sa wakas ay naintindihan na ni Jay ang kasabihan na, ‘ang lalaki ay hindi umiiyak hanggang sa mawasak ang kaniyang puso!’Marahan na kinukumutan si Rose, marahan niyang hinalikan si Rose bago tumalikod upang umalis sa silid.Kumuha siya ng maliit na mangkok ng lugar mula sa isang tindahan sa baba at sumagot ng isang tawag bago siya bumalik sa silid ni Rose, para la

Pagkatapos paandarin ang kotse, nagtungo si Jay sa direksyon ng paliparan para lamang baguhin ang kaniyang patutunguhan pagkatapos makatanggap ng biglang tawag mula kay Grayson.“Ginoong Presidene, mayroong nag-ulat sa ‘kin na may nakakita kay Rose sa harap ng Eminent Honor. Gayunpaman, siya ay sandali lamang na naroon bago siya maglaho muli. Iyon ang huling kinaroroonan ni Rose Loyle na mayroon tayo. Sa ibang salita, isang oras na ang nakalipas simula noong mawala siya sa paningin natin.”“Sige, nakuha ko. Ipagpatuloy niyo lang ang paghahanap!” Binababa ang telepono, niliko ni Jay ang kotse pabalik at nagmaneho patungo sa direksyon ng Swallow City.Sa katunayan, walang kasiguraduhan na si Rose ay nasa Swallow City. Naisip lamang ni Jay na dahil hindi pa sinusukuan ni Rose ang Severe Enterprise, marahil ay pupunta siya roo upang bisitahin din ang kaniyang lolo—si Old Master Severe.Kahit na ang Swallow City ay 120 kilometro ang layo mula sa Imperial Capital, nakapunta roon si Jay sa il

Ang mga ilaw sa kalsada ay nagliwanag sa pagdilim ng kalangitan.Tumayo si Rose sa harap ng malaking bintana nang nakahalukipkip ang kanyang mga braso, nakatingin sa mga kulay na nakapinta sa Swallow City.Noong nakaraang ilang taon, ang Pamilya Severe ang pinakamakapangyarihan sa Swallow City.Ano’ng nangyari?Ang kaniyang ina ay naninirahan sa isang tagong asyenda, ang kaniyang lolo ay pinipilit mabuhay sa isang ospital na pagmamay-ari ng gobyerno, at ang sangay na mga kumpanya sa ilalim ng Pamilya Severe ay isa-isang binibili ng iba. Dagdag pa rito, ang pamilya ay mayroong hinaharap na potensyal na kawalan ng pera.Ang kaniyang kapatid ay itinayo ang Eminent Honor dahil siya ay hindi natutuwa sa kung ano ang nangyari sa Pamilya Severe. Umaasa siya na bumangon muli sa pamamagitan ng paggamit ng mga kaibigan at kamag-anak na dating malapit sa Pamilya Severe. Ang hindi naintindihan ng kaniyang kapatid ay ang mga taong iyon ay hindi maaasahan o matulungin dahil kung gayon ay wala sa gan

Isang boses na mas seksi pa sa isang nagbabalita sa telebisyon. Nakilala ni Rose ang lalaki mula sa boses nito, tumalikod siya sa gulat bago tumitig kay Jay na tila lumitaw mula sa kawalan.“Ginoong Ares?” Ang nagulat niyang mga mata ay naging kasinglaki ng mga kampana, ‘di makapaniwalang nakatingin sa kaniya. “Bakit ka narito?”Tumayo si Jay sa harap niya. Isang araw pa lamang ang nakakalipas, at si Rose ay mapayat at magulo na ang buhok sa harap niya. Ang kaniyang pares ng mataba at masiyahing mga pisngi ay pumayat na.Nanakit ang puso ni Jay.Ang mga mata ni Jay ay napatingin kay Old Master Severe na nakahiga sa kama. Ang kaniyang alaala ng isang masigla at walang bahalang matandang lalaki ay napalitan ng isang lalaki na wala nang enerhiyang natira sa kaniyang mga kalamnan at mayroong nararanasang walang katapusang pagkalumbay.“Gusto mo ba siyang iligtas?” Tumingin si Jay kay Rose.Tumango si Rose.Napuno ng kawalang-palagay ang puso ni Rose. Si Jay ay isang lalaking mayroong masam

Nang maisip na ayaw ni Jay matulog sa ‘di pamilyar na mga hotel, bumalik si Rose sa hotel upang kuhain si Zetty. Pagkatapos no’n, silang lahat ay bumalik sa Imperial Capital noong gabing iyon.Ang Rolls-Royce ay tumakbo sa madilim na kalsada. Sa likod, ang tatlong mga bata ay mahimbing na natutulog; ang sandalan ay binaba upang palawakin ang mga upuan.Samantala, nakaupo si Rose sa harap at nakatingin sa labas ng bintana. Ang gabing kalangitan ay walang liwanag at walang kahit isang bituin ang makikita. Pakiramdam niya ay nahulog ang kaniyang puso sa walang hanggang kadiliman.“Ginoong Ares, hindi mo ba naiisip na sayang lang ang oras mo sa pagpapakasal sa ‘kin?” Ang kaniyang boses ay mahina na para bang ito ay nanggaling sa hangin.Nagdala ito ng mga bakas ng pag-aalinlangan at takot.Siya ay walang magawa pagdating sa ‘di niya malaman na hinaharap.Ang matigas na boses ni Jay ay sumagot, “Hindi ko gagawin ang isang bagay na aksaya lamang ng aking oras.”Lumingon si Rose upang tumingi