All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 2201 - Chapter 2210

Nabigla si Raegan at Daniel sa sinabi ni Ava, na nakatayo sa isang tabi. Akala nilang dalawa na hindi maaawa si Ava, ngunit lumalabas na hindi pala. Huminto saglit si Raegan bago magkaroon ng pagkagulat at tuwa sa kanyang mukha. Hindi pa siya sumaya nang ganito sa loob ng maraming taon. “Syempre, ayos lang sa akin! Ayos lang talaga! Hindi ako busy bukas. Puntahan mo ako bukas pagkatapos mo sa trabaho! Kaya kitang hintayin!” Medyo nanginginig ang boses ni Raegan, at hindi niya maitago ang saya sa mga mata niya. “Magpahinga pala kayo nang maaga. Uuwi na rin ako. Daniel, alagaan mo nang maayos si Ava. Aalis na ako.” “Okay, mag-iingat kayo Mrs. Xander. Aalagaan ko si Ava, ‘wag kayong mag-alala,” Pangako ni Daniel kay Raegan. Nakikita niya nang malinaw kung gaano kasaya si Raegan. Kahit na nakatalikod si Raegan, nakikita niya ang sigla sa mga hakbang nito. Tumayo si Ava sa iisang pwesto hanggang sa hindi na niya naaaninag si Raegan. Pagkatapos nito, inilayo niya ang kanyan

Hawak ni Ava ang isang baso ng tubig nang mukhang nagtataka habang nakatingin siya sa dalawang taong nakaharang sa daan niya. Ito ang dalawang tsismosang babae sa kanyang opisina. Habang nakatingin si Ava sa mga ito, unti-unti niyang napagtantong may pakay ang mga ito.Gayunpaman, tinignan lang niya ang mga ito nang nagtataka at itinanong, “Ano ‘yun? Gusto niyo bang kumain ng almusal kasama ko?” Sa sandaling marinig ito ni Fiona at Kendra, kumislap sa gulat ang mga mata nila. “Sis, kung ayos lang sa’yo, gusto naming mag-almusal kasama ka!” “Oo, kung pwede sana, Sis!” "..."Nang marinig ni Ava kung paano siyang tawagin ni Fiona at Kendra, kinilabutan siya. Sinubukan niyang ngumiti ngunit nagmukha lang itong isang nakakailang at pekeng ngiti. “Anong ginagawa niyo dito? Parang hindi angkop na tawagin niyo akong ‘Sis’ kung nahuli akong pumasok sa kompanya kumpara sa inyo. Junior niyo ako.” Pagkatapos itong sabihin ni Ava, inikutan niya ang mga ito at kaagad na dumiretso s

Malinaw na sinusubukan ni Raegan na mapalapit kay Ava, ngunit napakalamig pa rin ng pakikitungo sa kanya ni Ava. Walang pagbabago sa mukha nito. Tahimik lang nitong tinitignan ang mga pagkain sa harapan nito. Nang makitang ayaw siyang kausapin ni Ava, unti-unting naglaho ang ngiti sa labi ni Raegan. “Ava…” “Mas mabuting hindi manahin ang ilang mga bagay.” Biglang nagsalita si Ava. Medyo nabigla si Raegan. Tinignan niya si Ava nang nagtataka, pagkatapos narinig niyang nagpatuloy sa pagsasalita si Ava. “Ayaw kong manahin ng magiging anak ko ang pagiging malupit mo. Ayaw kong iwan nila ang mga anak nila nang walang pakundangan at umalis nang hindi man lang lumilingon pabalik.” Nang marinig niya ang mga sinabi ni Ava, para bang hinampas nang malakas ang puso ni Raegan. Ngunit kahit gaano pa kasakit ito, wala siyang ibang masisisi o malalapitan. Ang naiisip lang niya ay ang sakit na ibinigay niya sa kanyang anak nang umalis siya nang walang pakialam. Dapat nagkaroon sana ng

Nang tinanong ni Ava ang katanungan na ito, biglang lumitaw ang mukha ni Raegan sa kanyang isipan. Ang tanging tao na naisip niya ay si Raegan. Naisip din ni Daniel ang posibilidad na ito. “Sa tingin marahil ay nanay mo ang may gawa nito. May malasakit talaga siya para sayo.” Mapait na napangiti si Ava ng marinig niya ang mga salitang iyon. “Noong kailangan ko ang malasakit ng mga magulang ko, pinili nila akong iwan. Ngayon, hindi ko na kailangan ang malasakit nila.” Sinabi niya ito habang nakatingin sa malumanay na mga tingin ni Daniel. “Sapat na sa akin ngayon ang pagmamalasakit at pagmamahal mo sa akin.” Naunawaan kaagad ni Daniel kung ano ang kahulugan sa likod ng mga salita ni Ava. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay nito, at umaapaw ang pag-ibig sa kanyang mga mata. Sa sumunod na mga sandaling iyon, nakakatanggap pa din si Ava ng ilang mga bagay paminsan-minsan. Naisip niya na galing ito kay Raegan, ngunit hindi niya alam kung paano nalalaman ni Raegan kung an

Tinignan ni Ava ang taong nakaupo sa may bintana ng restawran mula sa malayo. Pagkatapos, nabaling ang kanyang tingin sa bag ng taong nakaupo. Pagkatapos niya itong pakatitigan, unti-unting naunawaan ni Ava ang isang bagay. Gumawa siya ng palusot at sinabi na gusto niyang kumain ng cream puffs mula sa isang tindahan na sumikat ngayon online. Pinakiusapan niya si Daniel na bilhan siya nito ngayon. Naramdaman ni Daniel na sinusubukan siyang paalisin ni Ava, pero naisip niya na may dahilan siguro ito, kaya hindi na siya nagtanong pa. Masunurin siyang umalis upang bumili ng cream puffs para kay Ava. Pagkatapos niyang makita na umalis si Daniel, tinignan ni Ava ang direksyon ng taong iyon at kinuha ang kanyang phone upang tawagan si Raegan. Hindi lubos akalain ni Raegan na si Ava mismo ang kusang tatawag sa kanya. Sa sobrang tuwa niya ay muntik na niyang mabitawan ang kanyang phone. Akala niya ay makakausap na niya sa kawas si Ava, pero nagsabi lang ng ilang salita si Ava bago n