Sandaling napa-isip si Mandy Zimmer at umiling.Hindi niya alam, at sa totoo lang, ayaw niyang malaman.Nagpatuloy sa pagsasalita si Harvey."Sa sitwasyong ito, hindi nila magagawang kolektahin ang mga regalo. Masyadong nalunod sa kaluwalhatian at kayamanan ang mga Zimmer, masyadong marangya ang kanilang pamumuhay. Kahit na magawa nilang ibenta ang lahat ng ari-arian, hindi nila mababawi ang halagang ginastos nila.“Pero may paraan pa rin para mabayaran nila ang kanilang utang.”“Halimbawa, pero mo pa rin silang bigyan ng konting pera para mabuhay, pero kailangang ilipat sa iyo nang buo ang forty-nine percent ng stock ng Zimmer Enterprise.“Ito…”Nag-alinlangan siya sa ideyang iyon. Ito ang tanging stock na natitira para sa mga Zimmer pagkatapos ng lahat ng mga taong iyon. Kung kukunin niya iyon, tuluyang mapapahamak ang mga Zimmer.Matapos makitang nag-aalinlangan si Mandy, sabi ni Harvey, “Alam kong hindi mo kaya, pero binibigyan mo sila ng pagkakataong mabuhay pa.”"Kung hi
Magbasa pa