All Chapters of Isa pala akong rich kid?!: Chapter 1901 - Chapter 1910

"Hala! Iba ka talaga, Gerald!" sigaw ni Yann sa pagkamangha. Talagang naalala ni Gerald na nakawin ang mapa ni Tye kanina sa kabila ng nakaka-stress na sitwasyon! Pero ito ay maganda para sa kanila! Ngayong si Tye at ang iba pa ay wala nang mapa, hindi na nila maipagpapatuloy ang kanilang paghahanap! "Pumunta dito si Tye at ang kanyang mga tauhan para sa kayamanan, pero magkaiba kami ng layunin. Ang nakikita nating mahalaga ay iba sa kanila. Gusto ko na makinig kayong dalawa ng mabuti sa akin. Kapag nakarating na tayo sa ating destinasyon, wala kayong pwedeng hawakan o kunin ang kahit ano nang hindi muna humihingi ng pahintulot ko! Nililinaw ko ba ang sarili ko?" sabi ni Gerald. "Naiintindihan namin, Mr. Crawford!" sagot ni Ray. "Pero... kung wala tayong kukunin, ang paglalakbay na ito ay masasayang lang, hindi ba, Mr. Crawford...?" nag-aatubiling tinanong ni Yann. "Hindi ko na sana ito uulitin, pero sana maintindihan mo na ang kasakiman ay humahantong lamang sa kapahamakan,

Umalis agad sina Ray at Yann nang marinig nila ang sinabi ni Gerald . Sa kasamaang-palad para sa kanila, lalo lang ginanahan ang halimaw dahil sa kanilang mga movements! Nagsimulang tumakbo ng mabilis si Ray nang makita niya na papunta sa kanila ang halimaw habang sumisigaw siya ng, "P-Please, huwag mo akong habulin...!" Gaya ng inaasahan, lalong bumilis ang halimaw nang marinig niya ang sinabi ni Ray habang tumatakbo ito ng mabilis! Ilang pulgada na lang ang layo ng halimaw kay Ray, kaya mabilis na ipinatawag ni Gerald ang Astrabyss Sword bago niya ito inihagis sa halimaw! Matagumpay na hiniwa ng espada ang laman ng halimaw kaya umungol ito sa sobrang sakit! Tiningnan ng masama ng halimaw si Gerald bago siya sumugod papunta sa lalaki! Kahit pa nakakatakot ito, nanatiling kalmado si Gerald at muli niyang nilabas ang espada sa kanyang kamay. Nang ilang hakbang na lang ang layo ng halimaw sa kanya, hinanda ni Gerald ang kanyang sarili na umatake bago siya sumugod ng mabil

Tumawa si Stanton nang marinig niya ang tanong ni Ray bago siya sumagot, "Malalaman mo kapag sumapit ang gabi!" Nagkibit balikat na lamang si Ray nang marinig niya iyon. Hindi nagtagal bago dinala ng mga villagers ang lahat ng uri ng pagkain at inumin sa tahanan ni Stanton. Pagkatapos nilang ilagay ang lahat ng mga goodies sa harap ni Gerald at ng kanyang grupo, ngumiti si Stanton bago niya sinabi, “Kumain kayo! Paniguradong gutom at pagod kayong lahat pagkatapos niyong maglakbay ng napakalayo!" Bago pa man makapagsalita si Gerald, sumagot naman kaagad si Ray, “Nagugutom na talaga ako! Salamat sa pagtanggap sa amin, chief!” Natatawang tumingin si Gerald kay Ray dahil sa lakas ng loob nito, ngunit sa oras na iyon ay abala na si Ray sa pagpupuno ng pagkain sa kanyang bibig. Halos buong araw na hindi kumakain ng kahit ano ang tatlo, ngunit si Ray ay isang binata na may malaking appetite. Gayunpaman, sa sobrang bilis niyang kumain, naramdaman ni Gerald na maihahalintulad ang kany

“Hah! Para sa kaalaman mo, walang daan noon sa bundok na ito! Itong footpath dito ay produkto ng pagmamapa namin sa bundok sa loob ng maraming taon! Ang landas na ito ay napakadali, alam mo ba iyon? Kailangan pa nating akyatin ang mga mahihirap na puntahan na mga lugar!" pabirong sinabi ni Stanton. Malaking bagay para sa tatlo ang pagiging magaan ng loob ng matanda, pero hindi nito binago ang katotohanan na ang buong hiking na ito ay isang hamon para sa kanila. Gayunpaman, alam na alam nila na ito lang ang paraan para mahanap nila ang kuweba na iyon... Gaya ng sinabi nila, 'No pain, no gain...' Pagkatapos ng halos isang oras na trekking, sa wakas ay nakarating ang grupo sa isang lugar na medyo patag ang lupa. Posible na nakarating na sila sa kalahati ng bundok sa tagal ng kanilang hiking. Kahit sino ay malulula kapag tiningnan nila ang malalim na valley na ilang daang miles ang lalim... Habang sinisikap ng tatlo na pigilan ang kanilang sarili na isipin kung gaano ito kataas, bigl

Sa ibabaw ng isa sa maraming tambak ng mga kayamanan, makikita ang isang treasure chest... at nang makita ito ni Gerald, alam na niya agad na ito ang hinahanap niya. Tulad ng nahulaan niya, nasa loob nga nito ang kanyang hinahanap! Wala nang makakapigil sa kanya na makuha ito ngayong malapit na ito sa kanya! Dahil doon, hindi masyadong pinansin ni Gerald ang ginagawa nina Ray at Yann at pasimpleng naglakad patungo sa treasure chest... Lalong naging excited si Yann habang pinagmamasdan ang walang katapusang mga gintong barya na nahuhulog pababa mula sa bundok ng mga kayamanan na dahan-dahang inaakyat ni Gerald. Ibinaba niya ang kanyang backpack at sinimulan niyang punuin ito ng mga kayamanan! Kung tutuusin, hindi pa siya nakakita ng ganito karaming gintong barya sa iisang lugar, kaya hindi niya napigilan ang kanyang sarili... Habang nakatayo sa gilid si Ray na nasasabik rin na makita ang lahat ng gintong iyon, alam niya na hindi niya dapat gayahin ang ginagawa ni Yann. Pagka