Lahat ng Kabanata ng Mapanganib na Pagbabago: Kabanata 101 - Kabanata 110

Si Sean Stewart ay biglang nagdalawang isip na pumunta sa East Emperor.“Bakit hindi ka nagpupunta sa East Emperor kamakailan lang?” Si Elior White ay nakaupo sa office table ni Sean Stewart ng masungit.Si Sean ay hindi man lang ginalaw ang kanyang kilay. Tumawa ng mahina si Ray Sierra. “Anong problema, Elior White? Ano ang inaasahan mong gagawin niya sa East Emperor?”Si Elior White ay inikot ang kanyang mata kay Ray Sierra. Ang kwento ay maaaring tumagal ng ilang araw. Si Ray Sierra ay galing sa ibang bansa, kung kaya wala siyang alam tungkol sa mga bagong pangyayari.“Hoy, hindi pwedeng ginagawa mo ito dahil sa kanya, hindi ba?” Kumatok si Elior White sa lamesa.Si Sean Stewart ay walang sinabi. Sumandal paharap si Ray Sierra na may nangtsitsismis na itsura sa kanyang mukha. “Sino? Sino? Dahil sa kanya? Sino siya?” Tapos, na may kaparehong pilyo at nangtsitsismis na tingin, sinabi niya, “Yo, ang ating mahusay na chairman Mr. Stewart ay may gusto sa isang tao? Sino dilag kaya i

Sa summer ng kanyang ikatlong taon sa middle school, sinabi ni Jane, “Sean Stewart, maging magkasintahan tayo. Aalagaan mo ako.”Ang nakaputing shirt na binata ay tumalikod at tinignan siya gamit ang kanyang malinaw na mata ng phoenix na walang sinasabi. Tumalikod siya at nagsimulang maglakad. Hinabol niya ito at hinawakan ang kanyang kamay mula sa likod. “Ang sama mo. Madali lang talaga akong alagaan. Sa tingin mo ba hindi mo magagawa ito?”Hanggang sa ngayon, naaalala pa din ni Jane Dunn ang sagot ng binata..Sinabi niya, “Hindi sa hindi kita kayang alagaan, ngunit ito ay dahil sa hindi ikaw ang tama para sa akin.” Tumalikod siya matapos sabihin ito, hinahayaan siya na hawakan ang kanyang kamay hanggat gusto niya. Hinawakan niya ang kamay nito at naglakad palabas ng school gate.Naalala ni Jane Dunn ang kanyang sarili na nakatingin na magkaugnay na daliri ng sandaling iyon. Ano kanya ang iniisip niyang muli?Ah… Naalala ko na ito ngayon.Sa sandaling iyon, “Kung hindi ako ang t

Sa isang screech, mayroong nakakabinging tunog ng pag preno ng kotse. Ang driver ay sumilip sa labas at sumumpa sa galit, “Nababaliw ka ba? Gusto mo bang mamatay, ang Huangpu River ay malapit lang!”“Pasensya na, pasensya na...” Si Jane Dunn ay kaagad humingi ng tawad habang masayang sa parehong sandali. Sa kabutihang palad, ang driver ay prumeno ng sakto sa oras, kung kaya nagtamo lang siya ng maliit na mga galos.Si Haydn Soros ay nakatitig sa driver na may nanlalamig na mata. “Naririnig mo ba ang sarili mo? Ikaw ang siyang nakabunggo sa kanya at ngayon nagpapalusot ka pa?”Ang driver ay medyo natakot matapos na tignan ang mabangis na mukha ni Haydn Soros. Sumumpa sa ilalim ng kanyang hininga at sinabi, “Kung kayong couple ay gustong magaway, umuwi na kayo at gawin niyo ito doon. Huwag niyo itong dalhin sa labas. Nababaliw ka na siguro.” Pagkasabi nito, umalis na siya.Kahit na si Haydn Soros ay mabangis, alam niya na ang driver ay hindi dapat sisihin. Tinignan niya si Jane Dunn.

Inisip ni Jane Dunn na ito ay matatapos lahat pagkatapos ng tanghalian.Malinaw, iba ang iniisip ng kabilang panig.Mayroong bakas ng walang magawa sa mata ni Jane Dunn. “Mr. Soros, nakakain ka na ng beef noodle soup ngayon.” ‘At kumain ka ng tatlong mangkok din!’“Mm-hmm. Ang beef noodle soup ay sobrang sarap.”“...” “Maaari mo na ba akong tigilan na sundan, Mr. Soros?” Bakit ba ang taong ito ay parang madikit na candy?“Sabi ko sayo, Mr. Soros. Kung mayaman ka, dalhin mo ang pera sa East Emperor. Hindi kita bibiguin. Maaari mong gawin ang kahit ano sa akin kung gayon.”Ang gilid ng labi ni Haydn Soros ay kumurba pataas na may nangungutyang ngiti. Sa isang “oh”, sinabi niya, “Maaari kong gawin ang kahit anong gusto ko?”Mayroon nagsimulang magplano.“Oo, mayaman ka, kaya dalhin mo ang pera mo sa East Emperor. Ikaw ay aking kliyente at ang mga kliyente ay mga diyos.”“Oh...” Tumugon siya na may mahabang “oh”, mayroon itong malalim na ibig sabihin. Subalit, si Jane Dunn ay hi

Isang itim na Bentley ang huminto sa di kalayuan. Nakatago sa gabi at sa ilalim ng madilim na puno, hindi ito masyadong kapansin-pansin.Sa likuran, gumalang na sinabi ni Alora, "Salamat sa paghatid sa akin, Mr. Stewart. Nauna na ako, Mr. Stewart." Pagkasabi nito, inabot niya at hinawakan ang bukasan ng pinto.Si Alora ay nagbigay ng kaunting lakas at hinila ang hawakan ng pinto. Itutulak pa lamang niya ang pinto nang may umabot na isang kamay mula sa isang anggulo, mahigpit ang hawak sa likuran ng kanyang kamay. Nagulat si Alora at tumalikod para tingnan.Sa tabi niya, ang hindi nakakagulat at kaakit-akit na mukha ni Sean Stewart ay natakpan na ng malamig na hamog. Ang kanyang mga mata ay lampas sa malupit at malas habang nakatitig sila nang maayos… sa labas ng bintana?Hindi sinasadyang sinundan ni Alora ang kanyang titig upang tingnan. Ang mga magagandang mata ni Alora ay biglang nanlaki sa nakikita niya ... Jane? Ang young master ng pamilya Soros?Kaagad na lumabas si Jane Dun