All Chapters of HER INVALID LOVER: Chapter 41 - Chapter 50

EPILOGUEKANINA pa ako naiinis dahil halos parang pang punenarya ang pupuntahan ko at hindi ang kasal ko dahil sa puti ng mukha ko.Sina Mama kasi ang nagmake-up sa'kin e hindi naman pala sila marunong magmake-up kaya magmukha akong bangkay o 'di kaya'y isang clown."Sorry na anak, hindi namin alam kung papano e."Panghihingi nito ng tawad na ikinabuntong hininga ko naman.Pumunta ako sa Comfort Room at saka naghilamos para matanggal ang kapalpakan nilang pagme-make up sa'kin.Kinuha ko ang towel ko at saka ipinahid ko ito sa basa kong mukha, humarap ako sa salamin at saka pinulbohan ang mukha ko at saka nagliptint lang ako.Humarap naman ako sa kanila, "Tara na."Kumunot naman ang noo nila,"Bakit hindi lipstick ang ginamit mo?""Ayoko ng lipstick, magda-dry ang labi ko. Tara na, male-late na tayo sa kasal ko e."Sabi ko sa kanila na ikinadali-dali naman nito sa pagbihis mg kanilang susuotin.Kinuha ko na ang bulaklak na nasa table

HALOS hindi ako makatulog mismo sa kwarto ko dito sa aking pinakamamahal na mansiyon dahil sa lalaking yun. Nasa kabilang room naman siya na katabi ko naman.Ilang beses kong sinubukan na i-hack ang sarili kong pagmamay-ari pero hindi ko ito matagumpayan bagkus ay nasira ang isa kung laptop.Naiinis akong napasabunot sa sarili kung buhok. This is so frustrated.Tumawag naman sakin ang kapatid ko, tinatanong niya sakin kung bakit hindi ako umuwi. Sinabi ko naman sa kaniya na nasa mansiyon ako at may ginagawang importante.Mukhang napaniwala naman siya sa sinabi ko kaya mukhang nakahinga iyon ng maluwag.Actually alam niyang may sarili akong mansiyon at saka dinala ko na rin siya dito, sobrang namangha siya sa magandang tanawin pagnasalabas na kami ng mansiyon.Actually malaki ang mansyon ko, napapaligiran naman ito ng mga berdeng bermuda na mas lalong ikinaganda nito. Then halos sampung kilometro ang layo ng barrier sa mansiyon, na naka

HUMARAP ako sa salamin at saka inayos ang buhok kong mukhang pugad na ng mga ibon. Sinuklay ko ito at saka bumaba na.Iniripan ko naman si Ryuu nang tumingin siya sa direksyon ko, nilampasan ko lang ito at saka lumabas sa manisyon.Pumunta ako sa swimming pool para doon magparelax, wala kasi akong gagwin kaya mag-swimming muna ako sa pool para naman lumamig an mainit kong ulo.Kanina ko pa kasi gustong sakalin ang lalaking yun, itago nalang natin sa pangalan na 'Ryuu Xiever Saito' Napapakunyeta na kasi siya e.Palaging mukha niya ang bungad uma-umaga. Nakakainis, hindi man lang ako makauwi. Buti nalang at hindi ako namatay sa kakabored dito.Hinubad ko ang jacket na suot ko, alangan naman na magja-jacket ako maligo. Kaya tumambad naman sakin ang kulay black na sports bra ko at saka ang shorts kung kulay black na above the knee.I tied my hair at saka nagdive sa swimming pool. I let myself float at dinama ko naman ang sariwang hangin, pati na ang s

INIS akong bumangon sa higaan dahil sumasakit parin ang hita ko. Bumaba ako para hanapin si Vien.Nang makababa na ako ay napahinto ako sa pagkilos ng masilayan ko muli ang kaniyang mukha.Ano ang ginagawa niya dito?"What are you doing here?"Tanong ko kay Ryuu, napatingin naman ito sakin."I'm here to visit you."Tipid nitong sabi na ikinataas ng kilay ko."I'm fine.""Tss... yan ba ang okay sayo? E, halos hindi ka na nga makalakad e."Sabi niya at iningusan ko naman ito."Tss.. okay na nga ako e, kaya na nga kitang ibalibag diyan!"Inis na sabi ko na ikinatawa naman ng mahina.Lumapit siya sa direksyon ko at saka hinapit niya ang bewang ko. Napatigil kami ng may tumikhim.Tinaasan ko siya ng kilay. "May sakit ka ba, Vien?"Ngumise naman ito." Oo, sumasakit na ang ngipin ko dahil sa katamisan niyong dalawa."Umirap naman ako sa kaniya."Inalalayan lang niya ako."May pang-aasar ang sumilay sa kaniyang l

MAG-iisang linggo na kaming nandito sa mansiyon, kanina pa tawag ng tawag si Vien na papauwiin na niya ako kasi namiss niya daw ako.Ano bang nasaisip ng isang galung-gong na 'to?Lumabas ako at saka humiga sa may bermuda na damohan at saka nag-iisip.Naramdaman ko naman ang presensiya niya pero hindi ko naman 'to pinansin."Hey.... Do you really badly want to go home?"Mahinang sabi niya pero nararamdaman ko naman ang pagtutol nito."Yeah. Besides, namimiss ko na rin ang kapatid ko. You can also visit me in our house if you want to."I straighforwardly said to him.Nag-iwas naman ito ng tingin. "Okay then. Let's get you home, today."Kumunot naman ako noo ko at saka tiningnan siya. "Why are you sound dissappointed?"Ngumuso naman ito. "It sounds like you don't want me by your side that's why you badly wanted to go home."Umirap naman ako saka niyakap siya. "It's not like that. I love being with you because I feel safe pero hindi n