All Chapters of Hacienda Del Puedo #1 Hara: Chapter 31 - Chapter 40

Mga balang nagliliparan, nakabibinging mga putok ng baril ang sinasagupa ng tatlong laman ng puting van. Pawis na pawis na si James sa likuran ng sasakyan kahit malakas ang aircon nito. Si Xandro naman ay nakikipagpalitan din ng putok kahit ito ang driver. "Dapa, Hara! Dapa!" Kabadong sigaw ni Xandro sa kasintahan. Hindi niya matanaw mula sa side mirror kung nasaan na ang back up nila. Ang tanging nakikita niya ay ang itim na kotse na kanina pa sila pinauulanan ng bala.  "Shit! I'm gonna kill them!" sigaw ni James na halos hindi na makakilos dahil sa sunod-sunod na putok ng baril. Ang bawat putok na naririnig niya ay tinitibag ang matibay niyang dibdib. Hindi pa siya handang mamatay kaya naman kahit parang naligo na siya sa pawis ay pinililit niyang gumanti ng putok sa kalaban.  Tiningnan ni Xandro ang nakatagong dalaga sa upuan ng sasakyan. Hinawakan niya ang isang kamay nito. Mahigpit na tila ba ayaw niyang p

Isang araw bago ang kaarawan ni Hara ay may isang sorpresa na dumating sa Hacienda Del Puedo. Iyon ay ang biglaang pagdating ni Felecedario. Parang hari itong bumaba ng sasakyan niya.   "Oh kumpadre, napadalaw ka yata. Bakit biglaan naman?" tanong ni Don Ernesto sa kaniyang panauhin. "Sana nagsabi ka ng maaga para naipaghanda kita." "Paano akong hindi susugod dito eh nakita ko sa mga balita na ibinuwis ng mga apo ko ang mga buhay nila para diyan sa apo mo!" "Hindi ko sila pinilit na bantayan si Hara. Ikaw mismo ang nagpumilit na magpadala ng security personnels dito mula sa J. Santillano Security Agency." "Si James lang ang pinag-usapan natin! Hindi kasama si Jeric! Asan ang mga apo ko? Paanong napunta rit

Isang buwan na ang nakalipas ngunit wala pa ring maibigay na magandang report ang private investigator na kinuha ni James. Nauubusan na ng pasensya si Hara. Gusto na niyang matapos ang kaso dahil nais niya munang lumayo para maghilom ang sugat sa kan'yang puso.    Si Mia ay abala na sa nalalapit nilang kasal ni Xandro. Mula sa malaki hanggang sa pinakamaliit na detalye ay pinakikialaman niya. Ang binata naman ay walang pakialam. Madalas ay nakatanaw lang ito kay Hara mula sa malayo.   At dahil sa bagal ng mga imbistigador kaya minabuti ng dalaga na gumawa ng isang hakbang kung saan ay magiging maayos ang lahat. Lalayo muna siya pansamantala. Makapaghihintay pa naman ang katarungan para sa lola at mama niya ngunit ang puso niyang wasak ay malapit ng bumigay.    "Papa, magpapaalam ako. Iyong bahay na ipinagawa n'yo ni mama doon sa Baguio, pwede bang doon muna ako tumira?"   "Mapanganib iyon,

Kinuha ni James ang papel sa mga kamay ni Xandro. Nang mabasa ng binata ang laman noon ay agad na nagdilim ang mukha nito. "Fuck! It's him again!" Sinuntok pa ni James ang bintana ng kotse na dapat ay sasakyan ni Xandro paalis. Nanginginig ang buong katawan nito ngunit hindi dahil sa sugat sa mga kamay kung hindi sa tindi ng emosyon na nararamdaman.  "May idea ba kayo, sir, kung sino ang may kagagawan nito?" tanong ng mga pulis. "Sino ang may gawa nito 'tol?" segundang tanong ni Xandro. Lahat ng nalalaman ni James ay ibinahagi n'ya sa mga alagad ng batas. Sinasabi niya sa sarili na panahon na para bunutin ang tinik sa kaniyang dibdib. Handa siyang makulong kung kinakailangan pero ng mga panahong iyon ay ang kaligtasan ni Hara ang nasa isip niya.  Matagal na nawalan ng kibo si Xandro. Hindi n'ya alam kung paano tanggapin ng pamilya Del Puedo ang lahat ng mga sinabi ni Ja

Isang nanghihinang James ang pumasok sa kweba pagkatapos ng sunod-sunod na putok na narinig ng lahat. Nakangisi ito habang nakatingin kay Ryan na noon ay nakadapa sa lupa.  "Tang-*na, sino ang nagpatakas sa iyo?" namimilipit sa sakit na tanong ni Ryan. "Ang sakit ng tiyan ko," iyak ni Mia. "Tulungan n'yo ako, please." "Xandro, Xandro, please, lumaban ka," pagmamakaawa naman ni Hara sa kasintahang kalong-kalong niya. "Huwag mong hayaang lumaki ang anak nating walang ama. Please, lumaban ka. Mahal kita. Hindi ko kakayaning mawala ka." Mahigpit na hinawakan ni Xandro ang kamay ni Hara na punong-puno ng kaniyang dugo. Pinipilit niyang pakalmahin ang babae dahil baka makasama ang pag-aalala sa baby nila ngunit walang salitang lumalabas sa bibig niya. "Tulong! Parang awa n'yo na, tulungan n'yo kami!" Ubod lakas na sigaw ni Hara. Pilit tinatakpan ng dalaga ang dibdib ng binatang pa