All Chapters of TIMELESS ONES TRILOGY (FILIPINO ROMANCE): Chapter 11 - Chapter 20

GABI nang matapos sila sa pamimili. Nakauwi silang pareho ng pagod, mabuti nalang ipinilit ni Fritz na kumain nalang sila sa labas. Tinawagan kasi ito ni Manang Ruping kanina para magpaalam. Uuwi raw muna ng Maynila ang matanda dahil nagkaroon ng emergency ang pamangkin nitong nanganak na. “Hi,” aniya nang mapagbuksan ang binatang kumatok sa kanyang kwarto. Nakalatag noon sa kama niya ang maraming damit na pinamili ni Fritz para sa kanya. Nakangiting tumuloy ang binata sa kanyang silid, hawak nito ang isang kopita ng alak. “Pampatulog lang,” anito nang makita marahil ang pagsulyap niya doon. “Of course,” aniyang tumawa ng mahina saka kinuha ang isang kulay pulang dress saka iyong ini-hanger. “naririnig ko rin iya kay Jason. Pero madalas iba ang nangyayari kapag naka-inom siya,” mapait niya turan. “Gusto mo bang pag-usapan?” concerned na tanong ng binata. Umiling siya. “Hindi na, gusto kong kalimutan muna ang lahat ng iyon pans

KINABUKASAN nagising siyang wala na sa garahe ang kotse ng binata. Malungkot siyang nagbuntong-hininga. Pumasok na ito marahil sa trabaho. Gustuhin man niya itong tawagan pero nagdadalawang isip siya kaya inabala nalang niya ang sarili sa mga gawaing bahay.Una niyang pinasok ang silid ng binata na nakita niyang hindi naman naka-lock. Napangiwi siya saka natawa nang mapasukan iyon. Dahil kung gaano kaayos sa sarili nito ang binata, kabaligtaran niyon ang kalat na nakikita niya sa silid nito. Napangiti pa siya nang mahagip ng paningin niya ang isang lamesang de-tiklop na mukhang ilang taong gulang narin. Hindi iyon bagay sa maderno at magandang silid ng binata pero naisip narin niyang baka may sentimental value iyon kay Fritz kaya iyon naroroon.Sinimulan niya ang paglilinis sa pamamagitan ng pagpapalit ng bedsheet at punda ng unan. Noon niya namataan ang cellphone ni Fritz sa ilalim ng unan nito. Nakita niya ang maraming missed calls at messages sa scr

LUNCH BREAK nang tawagan niya si Fritz para ipaalam rito ang tungkol kay Jason. Kahit sa telepono ramdam niya ang matinding pag-aalala nito sa kanya. Kaya naman hindi na siya nagtaka nang bago magdilim ay bisita niya sa resort ang binata.“Mas mabuti na iyong nandito ka, mas matatahimik ako,” ang binata nang itulak nito pabukas ang pintuan ng cottage kung saan siya manunuluyan.Tumango siya sa tumuloy sa loob nang lakihan ng binata ang bukas ng pinto. “Hindi kana dapat nag-abalang pumunta rito. May trabaho kang iniwan nanaman sa Tagaytay,” aniyang ibinaba ang bag sa upuang kawayan.“Boss ako ano ka ba?” pabiro nitong sagot saka siya kinindatan. “And besides Sabado naman bukas, ang plano ko nga eh mag-stay muna rito ng kahit hanggang Sunday lang ng hapon. Gusto ko munang mag-relax."Pabiro niya itong inirapan. “Oo na, Mr. VP! Anyway why not,” sa isiping makakasama niya ng ilang araw sa

NOON galit na inilapag ng lalaki ang hawak na ballpen saka matatalim ang titig siyang hinarap. “I gave you everything, lahat ng kayang bilhin ng pera! Ano pang kulang?” galit na galit nitong bulyaw sa kanya.Napapikit siya sa pagkagulat. Unti-unting nilamon ng takot ang kanyang dibdib pero nagpakatatag siya.“Ginawa mong mahirap para sa akin ang mahalin ka Jason. I think hindi ako ang tamang babae para sa’yo. Makikilala mo rin ang babaeng magiging dahilan ng pagbabago mo. Pero hindi ako iyon, kaya please lang palayain mo na ako,” sa mababang tinig niya turan.Umiling ng magkakasunod si Jason saka tumayo. “Kumain muna tayo, halika. Over lunch natin iyan pag-usapan,” pagkasabi iyon ay mariin nitong hinawakan ang braso niya kaya siya napilitang sumama rito.Sa lobby, sa mismong entrance ng gusaling iyon na pag-aari ni Jason ay nagulat siya nang yumakap sa asawa niya ang isang babaeng nang mapagmasdan

TEN YEARS BEFORE…“LAWRENCE, dalhin mo muna itong bibingka sa tindahan ni Kumareng Lilia. Naipangako ko kasi sa kanya na kapag nagluto ako padadalhan ko siya. Gamitin mo nalang iyong traysikel para madali ka,” ang nanay niya si Roma na iniabot sa kanya ang maliit na bilao ng bibingka.Tumango siya saka kinuha sa sabitan ang susi ng traysikel. “Sige nay,” aniyang nagmamadali nang lumabas dala ang kakanin.Si Aling Lilia ay kaibigan ng nanay niya. At ito ang pinakasikat at pinakamahusay na alahera sa kanilang bayan, ang Don Arcadio. Pero hindi kagaya ng nanay niya, walang kasama sa buhay ang ginang dahil matandang dalaga ito. Ayon sa kwento ng nanay nila ay nasa Italy raw ang ilang kamag-anak nito. Iyon lang ang alam niya, wala ng iba.Hindi nagtagal dahil nga naka-traysikel siya ay narating niya ang tindahan. Si Rodel na anak ng katiwala nila sa bukid ang nakita niyang nasa labas ng tindahan at kasalukuyang n