All Chapters of Night Shift (TAGALOG) : Chapter 11 - Chapter 20

RemonA warm and soft thing makes me feel like home after years that i feel the hell, like i am living in infinite state of suffering"Yhra..." i whisper while her swollen eyes, why i am such a cruel to her? She doesn't deserve to feel this.I didn't treat her well, but now i hope i can do what I'm suppose to do"Remon, wag please..." i thought she's awake, but she's having a bad dream."Yhra" she slowly open her eyes and i smile at her, kiss her temple"Good morning""Bakit ang bait mo? Anong nakain mo at nagkaganyan ka?" i feel pain in her voice, i understand herKung ayokong mawala ulit sya sakin, dapat ko syang alagaan at ingatan"I ate you last night" her cheeks turn into red and she look awayI just realized that yhra is very different from lesleyYhra have a sharp feature, her nose is very po

Kapit kapit ko padin ang journal habang walang patutunguan ang pag lalakad ko sa gitna ng kalsada, tulala at para bang wala akong magawa kundi ang tanggapin kung ano ang kayang ibigay ni Remon saakin, ang hirap na mag antay ng bagay na ninanais ko na ibibigay nya saakinBakit ba ako umaasa kung alam ko naman sa umpisa palang kung bakit andito ako aa sitwasyon na ito"Ang tanga lang Yhra" bulong ko saka nag umpisa ang mahinang pag patak ng ulan at hanggin na nag padama saakin kung gaano kalamig ang bawat gabi kung wala sa tabi ko RemonBakit ba ako umaasa sa taong alam ko na balang araw ay iiwan ako at hahayaan ako matapos nya makuha ang gusto nyaSa totoo lang hindi ko alam kung bakit ba sya nag titiis saakin kung madami naman pala talaga syang pag pipilian. Yung deserving at kagaya ni Lesley na mataasMasyado akong mababa para sa kagaya nung Remon, ayokong isipin ang mga yon pero hindi ko mapigilan

"Yhra, are you sure you got everything that you need?" tumango ako ng marahan saka tinanggap ang inabot ni Ms. Leonor saakin ang sahod ko para sa pangatlong buwan ko na pag ttrabaho ko sa kanya"Di po ba parang sobra sobra ang lahat ng ito?" tinapik nya balikat ko saka ako pinaupo sa sofa"Hija, alam ko na marami ka pang pangarap sa buhay. I saw a lot of potential in you, and I hope that you will accept my help. Talino at pagiging madiskarte lang ang pang laban mo sa mapang api na mundo yhra" may folder syang inabot saakin saka ko iyon binuksan"Please accept that, it's a full scholarship. Take it as a gift, ayoko kasi makita kitang ligaw. Please do everything for a better version of you Yhra" ngumiti ako at mabilis na nag bagsakan ang luha koNgayon lang ako naramdam ng kasiyahan matapos ang lahat ng pag hihirap na dinanas ko noong nakaraang buwan"Gagawin ko po lahat ng makakaya ko, hinding hindi

"Good morning" bungad saakin ni remon bago nilapag ang mga pagkain sa side table saka umupo sa tabi ko "This vitamins, it's good for our baby. And drink a lot of water. Hindi ka din pwede mapagod at mastress, our baby is weak yhra. You also need to take care of yourself" hinaplos nya sandali ang tyan ko saka ko tinanggap ang pagkain Napag desisyonan ko na tanggapin nalang muna kung anong gusto nya mangyare Kung gusto nya ako alagaan pati ang bata na dinadala ko ay okay lang saakin Wala naman na ako magagawa pa "Remon" pag tawag ko saka sya lumingon at kinapitan mga kamay ko "What is it Yhra" tinitigan nya ako saglit Humugot ako ng lakas ng loob kahit na hinang hina ako "Pwede bang wag mo na iparamdam saakin na mahalaga ako kung wala ka naman nararamdaman para sakin" kumunot noo nya bago sya tumayo at lumabas ng kwatro

"Calm down babe, my parents won't bite you" nakangiti na sabi ni remon saakin habang nakasakay kami sa kotse nya Papunta kami sa tagaytay, sa bahay ng magulang nya. Natatakot ako, baka hindi nila ako magustuhan at laitin ako Ganon namah lahat ng mga mayayaman. Lalaitin ka kapag mahirap ka, hahamakin kapag wala kang mapapatunuyan sa kanila "Baka kase katulad sila ng mayayaman na mang aaway kapag hindi ka mayaman" halos ibulong ko yung huli kong sinabi at tinabi ni Remon ang sasakyan saka ako tinititigan Ang bigat ng bawat pag titig nya saakin mula noong araw na sabihan nya ako ng mahal nya ako Sobrang kaba ang naramdaman ko noon, kung may naramdaman man ako para sa kanya, ayoko muna sabihin kahit na halos ipag sigawan ko sa kanya noong nag away kami bago nya ako dahil sa bahay nya "My parents are not like that babe, sila mismo nag turo saakin na dapat maging pantay kami sa lahat ng tao, ang pag mamataas sa kapwa ay hindi nakakapag taas